Είναι μοιραίο τα πάντα στην Ελλάδα να καταλήγουν στα δικαστήρια. Ή μάλλον στη δικαιοσύνη, διότι πολλές υποθέσεις δεν φτάνουν τελικά στις δικαστικές αίθουσες. Και μπορεί κάτι τέτοιο να ακούγεται λογικό, υπό την έννοια πως όταν σε μια πολιτισμένη χώρα προκύπτουν διαφωνίες και διαφορετικά συμφέροντα, κάποιος πρέπει να δώσει λύση και διέξοδο και αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τη Δικαιοσύνη, αλλά υπάρχουν περίοδοι -όπως αυτή που διανύουμε- που νιώθει κανείς ότι το φορτίο στις πλάτες της Δικαιοσύνης είναι βαρύ. Από τις εγκληματικές ομάδες στο πεδίο του αθλητισμού που ασκούν βία, μέχρι τις εργασίες για το FlyOver της Θεσσαλονίκης και τις χειροδικίες εντός του Κοινοβουλίου, μέχρι την τραγωδία των Τεμπών και τα καθημερινά περιστατικά σχολικού εκφοβισμού και ενδοοικογενειακής βίας, τα πάντα καταλήγουν -με τη μεσολάβηση ή μη της αστυνομίας- σε κάποιους εισαγγελείς, ανακριτές και τελικά δικαστές. Χώρια όλα τα καθημερινά, τα γραφειοκρατικά και τα… πολιτικά. Από τα κόμματα που έχουν ή δεν έχουν δικαίωμα να κατέβουν στις εκλογές, την τύχη των Σπαρτιατών από τις… προηγούμενες εκλογές, μέχρι το κόψιμο των συντάξεων και τους περιβαλλοντικούς όρους, ο κύκλος είναι μεγάλος, πολύ μεγάλος. Γι’ αυτό και ο κύκλος των εμπλεκομένων, όπως και ο κύκλος του χρήματος είναι εξαιρετικά ευρύς. Γι’ αυτό, επίσης, οι πάντες διαμαρτύρονται για την αργή απονομή της δικαιοσύνης και όλες οι κυβερνήσεις ευαγγελίζονται ότι θα λύσουν -ή έστω θα βελτιώσουν- το πρόβλημα. Και γι’ αυτό οι σοβαροί ξένοι επενδυτές που ψάχνουν και ψάχνονται στην Ελλάδα για δουλειές το πρώτο που ρωτούν είναι ο χρόνος που χρειάζεται να ξεκαθαριστεί δικαστικά μία υπόθεση και όχι πόσους φόρους θα πληρώσουν ή πόσες επιδοτήσεις θα εισπράξουν.
Όλγας με Μαρτίου γωνία
Για χρόνια, μία σειρά καταστημάτων που φιλοξενούνταν στο ίδιο οικόπεδο, στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Όλγας και Μαρτίου, παρέμεναν κλειστά, ρημάζοντας στο πέρασμα του χρόνου. Το οικόπεδο σύμφωνα με έντονη φημολογία ανήκε σε μία ηλικιωμένη κυρία, η οποία το κληροδότησε σε συγγενείς της. Εκείνοι με τη σειρά τους γκρέμισαν τα κτίσματα που υπήρχαν, τα οποία είχαν καταντήσει εστία μόλυνσης και στέκι, κάποιες φορές, ναρκομανών. Όταν μπήκαν οι μπουλντόζες την προηγούμενη χρονιά πολλοί αναρωτήθηκαν αν θα κατασκευαστεί πολυκατοικία, ενώ στη συζήτηση γύρω από την επόμενη ημέρα του ακινήτου, είχαν μπει, σύμφωνα με πληροφορίες, και μεσίτες. Σήμερα, τίποτε δεν προμηνύει ποια θα είναι η τύχη του. Το οικόπεδο, που αξίζει να σημειωθεί ότι καλύπτει σχεδόν μισό οικοδομικό τετράγωνο, είναι καλυμμένο με λαμαρίνες. Η Θεσσαλονίκη που έχει μπουχτίσει από τις λαμαρίνες του μετρό, τώρα σε ένα πολυσύχναστο σημείο της έχει και πάλι λαμαρίνες.
Αυτή τη φορά βέβαια πρόκειται για ένα οικόπεδο – φιλέτο, το οποίο ανήκει σε ιδιώτες, οπότε είναι δύσκολο να γκρινιάξει κανείς και δι’ αυτής της μεθόδου να ακουστεί. Αυτό που συζητείται στην περιοχή είναι αν τελικά θα αξιοποιηθεί ή όχι, και πόσο σύντομα θα γίνει αυτό, καθώς ήδη κάποιοι -λίγοι είναι η αλήθεια σε αυτή τη φάση- έχουν αρχίσει και πετούν σκουπίδια στο άδειο οικόπεδο. Ως γνωστόν στην Ελλάδα το πέταγμα των σκουπιδιών οπουδήποτε είναι πολύ διαδεδομένο σπορ.
Ικανοποίηση στο επιτελείο Αγγελούδη για τη δημοσκόπηση αλλά και μεγαλύτερη ευθύνη
Χαμόγελα αλλά και μήνυμα για περισσότερη δουλειά έφερε στο επιτελείο του δημάρχου Στέλιου Αγγελούδη τα αποτελέσματα δημοσκόπησης της Opinion Poll που δημοσιεύθηκαν χθες. Στον τρίτο όροφο του δημαρχιακού μεγάρου είδαν με ικανοποίηση το πώς τους αξιολογούν οι πολίτες για τις 100 πρώτες ημέρες που έχουν τα ηνία της πόλης. Αυτό μάλιστα που επισήμαναν είναι το πόσο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η προσπάθεια που καταβάλλει η διοίκηση γίνεται ορατή από τους δημότες. Ακόμα βέβαια πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι για το μεγάλο στοίχημα της διοίκησης, αυτό της Καθαριότητας, για την οποία έδωσε μάχη ο κ. Αγγελούδης και οι συνεργάτες του από την πρώτη μέρα, σχεδόν οι μισοί πολίτες που ερωτήθηκαν στη δημοσκόπηση, δήλωσαν ικανοποιημένοι. Συνεργάτες του δημάρχου, πάντως, ξεκαθάρισαν ότι αυτό πολλαπλασιάζει και τις ευθύνες για τη συνέχεια. «Ο κόσμος έχει απαιτήσεις, άρα πρέπει να τρέξουμε πιο γρήγορα», ανέφεραν χαρακτηριστικά, προκειμένου, όπως σημείωναν να φανεί αντάξια η διοίκηση στις προσδοκιών των κατοίκων.
Μια ανθρώπινη εξομολόγηση
Με πολύ θάρρος και κουράγιο μίλησε για την δική της περιπέτεια υγείας -που έληξε αισίως- η γενική γραμματέας ιδιωτικών επενδύσεων του υπουργείου Ανάπτυξης, Βίκυ Λοΐζου, στην πρόσφατη παρουσίαση της επένδυσης της CURITY PHARMA για τη φαρμακευτική κάνναβη στη ΒΙΠΕ Λάρισας. «Ούσα ασθενής στο παρελθόν με καρκίνο μπορώ να επιβεβαιώσω την αγωνία των ανθρώπων όταν ασθενούν, είτε με τις παρενέργειες των χημειοθεραπειών, είτε με τον πόνο» είπε, τονίζοντας πως η ποιότητα ζωής είναι γι’ αυτούς τους ανθρώπους πολύ σημαντική. Θέλησε έτσι να υπογραμμίσει πως τέτοιες επενδύσεις δεν φέρνουν μόνο ανάπτυξη, αλλά και ελπίδα, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής πρωτίστως των ίδιων των ασθενών, αλλά και των οικογενειών τους.
Ο έφηβος Ξανθούλης
Αιώνιος έφηβος. Χειμαρρώδης. Με μια ροή λόγου, που δεν είχε ούτε καν αναπνοές ανάμεσα στις λέξεις και συνεχώς όρθιος όσο κράτησε η παρουσίαση του βιβλίου του «Μαρινέλλα. Οι νύχτες που έγιναν μεσημέρια» ο Γιάννης Ξανθούλης, κατάφερε να ξυπνήσει στο κοινό που έσπευσε να τον παρακολουθήσει το απόγευμα της Τετάρτης στο βιβλιοπωλείο «Κωνσταντινίδης» της Θεσσαλονίκης γλυκιές μνήμες από το μακρύ συγγραφικό του παρελθόν. Απολαυστικός, με οξυδερκές χιούμορ που έσπαγε κόκκαλα -ο κόσμος πολλές φορές λύθηκε στα γέλια- ο συγγραφέας του «Πεθαμένου Λικέρ» και του «Χάρτινου Σεπτέμβρη» της καρδιάς μας, μίλησε για τη φιλική του σχέση για τη Μαρινέλλα, για το πώς προέκυψε το βιογραφικό αυτό βιβλίο, ενώ έκανε και ένα flashback στη δική του οικογενειακή και συγγραφική ιστορία. Συνεχείς, δε, ήταν οι αναφορές του στον χρόνο που περνά, καθώς διέκοψε αρκετές φορές για να χαιρετήσει παλιούς του συμμαθητές, λέγοντας σε μία από αυτές τις… διακοπές: «Όλο παλιοί συμμαθητές εμφανίζονται, σε λίγο και παλιές δασκάλες, τις φέρνουν σε σκήνωμα».
Η επιστροφή της… Θεσσαλονίκης
Δεκαοχτώ επιστημονικές εργασίες που καλύπτουν ένα ευρύ θεματικό, αλλά και χρονικό πλαίσιο, από τον 4ο ως τον 20 αιώνα, ανατέμνουν την ιστορία της Θεσσαλονίκης. Μετά από απουσία μερικών χρόνων η Επιστημονική Επετηρίδα «Θεσσαλονίκη» του Κέντρου Ιστορίας επέστρεψε. Πρόκειται για μία έκδοση που ξεκίνησε το 1985 και ο 11ος τόμος συμπίπτει με την επέτειο των 40 χρόνων από την ίδρυση του Κέντρου Ιστορίας του δήμου. «Η έκδοση είχε διακοπεί για κάποια χρόνια, αλλά επιστρέφει. Και είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς περιέχει επιστημονικά κείμενα, τα οποία συγγράφονται μετά από ανοιχτή πρόσκληση του ΚΙΘ και εγκρίνονται από επιστημονική επιτροπή», αναφέρει ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Τουριστικής Ανάπτυξης και Διαδημοτικής Συνεργασίας, Βασίλης Γάκης. Όπως σημείωσε κατά την παρουσίαση ο συντονιστής της έκδοσης, διδάκτορας Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας από το Α.Π.Θ., Θεοδόσης Τσιρώνης, στους 11 τόμους έχουν παρουσιαστεί συνολικά 256 επιστημονικές εργασίες και μελέτες, το σύνολο των οποίων καλύπτει τη μακραίωνης ιστορίας της πόλης ή την επανερμηνεύει εμπλουτίζοντάς την με νέα στοιχεία και φωτίζει άγνωστες πτυχές της. «Ο 11ος τόμος εκπληρώνει τον στόχο του, φωτίζει την πόλη, την ανατέμνει στον χώρο, την φροντίζει για να δίνει έμπνευση τότε τώρα και εις τους αιώνες των αιώνων», ανέφερε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος. Πρόκειται αναμφισβήτητα μια εξαιρετική έκδοση που θα δώσει αφορμή για πολλές και ενδιαφέρουσες συζητήσεις και επιστημονικό και όχι μόνο πεδίο.