WSJ: Η Ευρώπη προετοιμάζει τους πολίτες της για πόλεμο με τη Ρωσία – Η «γκρίζα ζώνη» της Μόσχας και το τέλος του εφησυχασμού
Οι προειδοποιήσεις αυτές έρχονται εν μέσω προσπαθειών της κυβέρνησης Τραμπ να διαπραγματευτεί μια συμφωνία ειρήνης για την Ουκρανία, προκαλώντας φόβους ότι μια άνιση συμφωνία θα ενισχύσει τον Ρώσο ηγέτη Βλαντίμιρ Πούτιν και θα αφήσει την Ουκρανία ευάλωτη σε μελλοντική ρωσική επίθεση.
Πλέον, όπως επισημαίνει η WSJ, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ασφαλείας μεταδίδουν ένα μήνυμα σχεδόν αδιανόητο πριν από μια δεκαετία: ετοιμαστείτε για πιθανή σύγκρουση με τη Ρωσία.
Σχεδόν κάθε εβδομάδα εδώ και καιρό, κάποιος κυβερνητικός, στρατιωτικός ή επικεφαλής υπηρεσίας ασφαλείας προειδοποιεί το κοινό για την πιθανότητα πολέμου, αναδεικνύοντας μια βαθιά ψυχολογική μετατόπιση για μια ήπειρο που έχει «χτίσει» την ειρήνη και την οικονομική ευημερία μετά τους δύο παγκόσμιους πολέμους.
Το Σαββατοκύριακο, ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς συνέκρινε τη στρατηγική του Πούτιν στην Ουκρανία με αυτή του Χίτλερ το 1938, όταν κατέλαβε την περιοχή Σουδητία της Τσεχοσλοβακίας πριν συνεχίσει την επέλασή του στην Ευρώπη.
«Αν η Ουκρανία πέσει, δεν θα σταματήσει. Όπως η Σουδητία δεν ήταν αρκετή το 1938», δήλωσε ο Μερτς σε πολιτικό συνέδριο.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, προειδοποίησε ότι «η σύγκρουση είναι στην πόρτα μας» και ότι «πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τον πόλεμο που αντιμετώπισαν οι παππούδες μας».
Ο Ρούτε εκτίμησε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη κατά του ΝΑΤΟ εντός πέντε ετών.
Παράλληλα, ο επικεφαλής των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων σημείωσε ότι η Γαλλία κινδυνεύει «διότι δεν είναι προετοιμασμένη να δεχθεί την απώλεια των παιδιών της».
Ο επικεφαλής της MI6 στη Βρετανία, Μπλέιζ Μετρεβέλι, προειδοποίησε ότι η Ρωσία θα συνεχίσει να προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει την Ευρώπη «μέχρι ο Πούτιν να αναγκαστεί να αλλάξει τη στρατηγική του».
Ο επικεφαλής των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων, Ρίτσαρντ Νάιτον, δήλωσε ότι η κατάσταση «είναι πιο επικίνδυνη από ό,τι έχω δει στην καριέρα μου» και ότι το βρετανικό κοινό πρέπει να είναι προετοιμασμένο.
«Περισσότερες οικογένειες θα γνωρίσουν τι σημαίνει θυσία για το έθνος μας», τόνισε.
Η ανησυχία αυξάνεται καθώς η κυβέρνηση Τραμπ προσπαθεί να διαπραγματευτεί ένα τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Υπάρχει φόβος στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ότι η Ουκρανία θα πιεστεί να αποδεχθεί μια άνιση συμφωνία ειρήνης, αφήνοντας τον Πούτιν θωρακισμένο και την Ουκρανία ευάλωτη σε μελλοντική επίθεση, αναφέρει η WSJ.
Ένας τερματισμός των εχθροπραξιών θα απελευθέρωνε επίσης ρωσικούς στρατιωτικούς πόρους για να επικεντρωθούν στην Ευρώπη.
Υπάρχει επίσης ανησυχία ότι μια πιο απομονωμένη κυβέρνηση Τραμπ δεν θα βοηθήσει την Ευρώπη σε περίπτωση επίθεσης.
Η Εθνική Στρατηγική Ασφαλείας των ΗΠΑ, που δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα, δηλώνει ότι η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να σταματήσει τη διάδοση του πολέμου στην Ευρώπη και να «επανεγκαθιδρύσει τη στρατηγική σταθερότητα με τη Ρωσία», χωρίς να αναφέρει πλέον τη Ρωσία ως εχθρό.
Για την Ευρώπη, τα προειδοποιητικά μηνύματα που εκπέμπουν οι αξιωματούχοι της σηματοδοτούν μια βαθιά μετατόπιση. Η ΕΕ είχε σχεδιαστεί με τη στήριξη των ΗΠΑ για να αποτρέψει έναν ευρύτερο πόλεμο στην ήπειρο, επισημαίνει η WSJ.
Οι πολίτες επωφελήθηκαν από το λεγόμενο «μέρισμα ειρήνης», μειώνοντας τις στρατιωτικές δαπάνες και αυξάνοντας τις κοινωνικές δαπάνες. Ωστόσο, η επανεισαγωγή μιας στρατιωτικής νοοτροπίας στους πολίτες, μαζί με αναφορές στις «δύσκολες οικονομικές επιλογές», παραμένει πρόκληση, σημειώνει το δημοσίευμα.
Ο συνταξιούχος Ολλανδός ναύαρχος Ρομπ Μπάουερ, πρόσφατα υψηλόβαθμος αξιωματικός του ΝΑΤΟ, δηλώνει ότι για να διατηρηθεί η ειρήνη, η Ευρώπη πρέπει να προετοιμαστεί για πόλεμο προκειμένου να αποτρέψει τον Πούτιν.
Όπως αναφέρει η WSJ, το μήνυμα αυτό «έχει ενισχυθεί τους τελευταίους μήνες», με ανησυχία για το γεγονός ότι η ρωσική στρατιωτική βιομηχανία παράγει περισσότερα από όσα χρειάζεται για τον πόλεμο στην Ουκρανία, δημιουργώντας φόβους ότι θα μπορούσε να ανασυσταθεί για να επιτεθεί στην Ευρώπη πιο γρήγορα από ό,τι αναμενόταν.
Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες ασφαλείας υποστηρίζουν ότι η Ρωσία έχει ήδη ξεκινήσει μια μυστική «γκρίζα ζώνη» επιθέσεων στην Ευρώπη, με στόχο να πλήξει την οικονομία και να προκαλέσει σύγχυση.
Αυτό το πετυχαίνει με σειρά από σαμποτάζ σε κρίσιμες υποδομές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις, κυβερνοεπιθέσεις σε επιχειρήσεις και εμπρησμούς σε αποθήκες και εμπορικά κέντρα.
Επίσης, ρωσικά drones έχουν διαταράξει τον εναέριο χώρο αρκετών χωρών, όπως της Πολωνίας, ενώ μαχητικά αεροσκάφη πέρασαν πάνω από την Εσθονία.
«Τώρα λειτουργούμε σε έναν χώρο μεταξύ ειρήνης και πολέμου», δήλωσε ο επικεφαλής της MI6, Μετρεβέλι.
Το Κρεμλίνο αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη σε αυτές τις ενέργειες, με τον Πούτιν να χαρακτηρίζει «ψέμα» την πιθανότητα ρωσικής εισβολής σε άλλη χώρα. Παρά ταύτα, η Γερμανία κατηγόρησε πρόσφατα τη Ρωσία για κυβερνοεπίθεση στον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας και για προσπάθεια παρέμβασης σε ομοσπονδιακές εκλογές, υπενθυμίζει η αμερικανική εφημερίδα.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προετοιμάζονται. Η Γαλλία επαναφέρει εθελοντική στρατιωτική θητεία για τους νέους, ακολουθώντας το παράδειγμα της Γερμανίας, του Βελγίου και της Ολλανδίας.
Η Γερμανία εξασκεί σχέδια γρήγορης μεταφοράς στρατευμάτων στο μέτωπο σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης, ενώ η Βρετανία μειώνει την εκπαίδευση στρατιωτικών εκτός Ευρώπης για να επικεντρωθεί στη Ρωσία, σύμφωνα με τη WSJ.
Οι δαπάνες για την άμυνα αυξάνονται σε όλη την ήπειρο. Τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη του ΝΑΤΟ συμφώνησαν φέτος να αυξήσουν τις παραδοσιακές αμυντικές δαπάνες στο 3,5% του ΑΕΠ τους έως το 2035, από 2% που είναι σήμερα.
Θα δαπανήσουν επίσης επιπλέον 1,5% για μέτρα ενίσχυσης υποδομών που θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση υβριδικών επιθέσεων της Ρωσίας.
Η Γερμανία δεσμεύθηκε να ξοδέψει πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια για στρατιωτικές δυνάμεις και υποδομές την επόμενη δεκαετία, με στόχο τη δημιουργία της μεγαλύτερης συμβατικής δύναμης στην Ευρώπη, σημειώνει η WSJ.
Ωστόσο, σε πολλές μεγάλες δυτικοευρωπαϊκές οικονομίες, οι συνέπειες αυτών των επιλογών δεν έχουν γίνει ακόμη αισθητές στο κοινό.
Στη Βρετανία, για παράδειγμα, η αύξηση των αμυντικών δαπανών χρηματοδοτείται μέσω περικοπών στη βοήθεια προς αναπτυσσόμενες χώρες. Πολλοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι έχουν δηλώσει δημοσίως ότι οι δαπάνες θα πρέπει να αυξηθούν πολύ περισσότερο για να αποτραπεί η περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα.