Από το 2020 έως και τις 21 Νοεμβρίου 2025, η έμφυλη βία στην Τουρκία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία των Male Violence Monitoring Reports, άνδρες δολοφόνησαν τουλάχιστον 1.923 γυναίκες μέσα σε αυτή την πενταετία, ενώ 4.436 γυναίκες τραυματίστηκαν από πράξεις βίας. Ads Την ίδια στιγμή, 1.624 θάνατοι γυναικών χαρακτηρίστηκαν στις ειδήσεις ως «ύποπτοι», ένας όρος που γίνεται ολοένα και συχνότερα συνώνυμος της ατιμωρησίας και της αδιαφάνειας.
Διαβάστε επίσης: Σοκαριστικά στοιχεία του ΟΗΕ / Κάθε 10 λεπτά μία γυναίκα δολοφονείται από συγγενείς της
Το 2025 σε αριθμούς: μια καθημερινότητα τρόμου
Μόνο μεταξύ 1ης Ιανουαρίου και 21ης Νοεμβρίου 2025, μέσα σε 324 ημέρες, τουλάχιστον 262 γυναίκες σκοτώθηκαν από άνδρες και τραυματίστηκαν τουλάχιστον 668. Παράλληλα: Ads 182 γυναίκες παρενοχλήθηκαν,
198 παιδιά κακοποιήθηκαν,
τουλάχιστον 10 γυναίκες βιάστηκαν,
ενώ 000 γυναίκες εξαναγκάστηκαν σε πορνεία.
Ακόμη πιο ανατριχιαστικός είναι ο αριθμός των 408 “ύποπτων θανάτων” γυναικών για την ίδια περίοδο. Τα ΜΜΕ δεν ξεκαθαρίζουν αν πρόκειται για γυναικοκτονίες, κάτι που συχνά παραμένει σκόπιμα ασαφές.
Ποιοι σκοτώνουν τις γυναίκες;
Η εικόνα που προκύπτει είναι ξεκάθαρη: η βία κατά των γυναικών δεν είναι υπόθεση “αγνώστων δραστών”. Στη συντριπτική πλειονότητά τους, οι γυναίκες δολοφονούνται από άνδρες που βρίσκονται μέσα στον στενό κύκλο τους:
172 γυναίκες δολοφονήθηκαν από συζύγους ή συντρόφους,
55από μέλη της οικογένειας (πατέρα, αδελφό, γιο),
8από γείτονες,
5από “φίλους”,
2από εργοδότες,
2από διαρρήκτες,
ενώ για 12 περιπτώσειςδεν αναφέρθηκε ούτε καν η ταυτότητα του δράστη.
Τα στοιχεία δείχνουν άλλη μια φορά, πως η γυναικοκτονία δεν είναι “έγκλημα πάθους” αλλά αποτέλεσμα των πατριαρχικών δομών στην οικογένεια και την κοινωνία.
Πώς σκοτώνονται οι γυναίκες
Ο τρόπος τέλεσης των εγκλημάτων καταδεικνύει τη σκληρότητα της έμφυλης βίας:
178 γυναίκες πυροβολήθηκαν,
58 μαχαιρώθηκαν,
14 ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου,
8 στραγγαλίστηκαν,
μία γυναίκα ρίχτηκε από μπαλκόνι.
Ορισμένες μέθοδοι δεν αναφέρθηκαν ποτέ στα ρεπορτάζ, υποδεικνύοντας κενά στη δημοσιογραφική κάλυψη και στην αστυνομική διερεύνηση.
Το σπίτι ως πεδίο κινδύνου
Η κατοικία – που θεωρητικά θα έπρεπε να είναι ο πιο ασφαλής χώρος – αναδεικνύεται σε κύριο τόπο τέλεσης των γυναικοκτονιών.
174 γυναίκες σκοτώθηκαν μέσα στο σπίτι.
86δολοφονήθηκαν σε δημόσιους ή εξωτερικούς χώρους.
Η αναλογία αυτή επιβεβαιώνει την πραγματικότητα που γνωρίζουμε: η ενδοοικογενειακή βία βρίσκεται στον πυρήνα της έμφυλης δολοφονικής βίας.
Ο λόγος επικαλέστηκαν οι άνδρες στην πλειοψηφία τους για τις δολοφονίες είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικός:
109 γυναίκες σκοτώθηκαν επειδή ήθελαν να χωρίσουν ή αρνήθηκαν να επανασυνδεθούν.
Η άρνηση της γυναίκας να παραμείνει σε μια σχέση θεωρείται ακόμη αμφισβήτηση της “ανδρικής εξουσίας”. Για 143 περιπτώσεις, δεν αναφέρθηκε καν το κίνητρο. Οι ελλείψεις αυτές υπογραμμίζουν την αδυναμία των θεσμών να καταγράψουν, να αναγνωρίσουν και να ονοματίσουν το έγκλημα ως αυτό που είναι: έμφυλη βία.
Υπάρχει δικαιοσύνη;
Τι απέγιναν οι 299 άνδρες που ήταν οι δράστες των γυναικοκτονιών την περίοδο αυτή:
199 συνελήφθησαν,
52 αυτοκτόνησανμετά το έγκλημα, μια πρακτική που συχνά λειτουργεί ως “φυγή από την ευθύνη”,
34 κρατήθηκαν προσωρινά,
12 διέφυγαν,
ένας τέθηκε σε δικαστικό έλεγχο,
για έναν δεν υπάρχουν πληροφορίες.
Το άλυτο τραύμα: η υπόθεση Γκιουλιστάν Ντοκού
Από τις 5 Ιανουαρίου 2020, δεν υπάρχουν νέα για την Γκιουλιστάν Ντοκού, φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Munzur. Η εξαφάνισή της έγινε σύμβολο της θεσμικής αδυναμίας να προστατεύσει ή έστω να αναζητήσει αποτελεσματικά μια γυναίκα που κινδυνεύει. Το όνομά της μνημονεύεται κάθε χρόνο, υπενθυμίζοντας πως η έμφυλη βία δεν αφορά μόνο τα θύματα που βρίσκονται, αλλά και εκείνες που “χάνονται”.
Ένα εθνικό πρόβλημα που απαιτεί πολιτική λύση
Τα νέα δεδομένα που αποκαλύπτουν μια ανθρωπιστική κρίση που δεν μπορεί πλέον να καλυφθεί. Η επαναφορά της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, η ενίσχυση των γυναικείων οργανώσεων, η συστηματική εκπαίδευση αστυνομίας και δικαστικών αρχών και η πλήρης καταγραφή των εγκλημάτων αποτελούν προαπαιτούμενα για κάθε ουσιαστικό βήμα. Μέχρι τότε, οι αριθμοί αυτοί θα συνεχίσουν να αυξάνονται και κάθε αριθμός θα κρύβει ένα όνομα, μια ζωή που χάθηκε επειδή ήταν γυναίκα.
Πηγή: Bianet