Την πρώτη φορά που μπήκε σε κυβέρνηση, με τον αυγουστιάτικο ανασχηματισμό του 2021, κεντρώοι συνεργάτες του Πρωθυπουργού ένιωθαν την ανάγκη να απαντήσουν στα ειρωνικά σχόλια συνομιλητών τους για την επιλογή του ως υπουργού Υγείας λέγοντας πως έχει μεταπτυχιακό από τη Χαϊδελβέργη στο Ιατρικό Δίκαιο. Φέτος, όμως, κανείς δεν αμφιβάλλει ότι ο Θάνος Πλεύρης είναι ο καταλληλότερος να συνεχίσει το «έργο» του Βορίδη στο υπουργείο Μετανάστευσης – ούτε πως ο τελευταίος ήταν απόλυτα ειλικρινής όταν του έκανε δημόσια τη φιλοφρόνηση «μοιραζόμαστε κοινές αξίες και λίγο παραπάνω».
Αλλωστε, ο ίδιος έλεγε στα ερτζιανά τον Σεπτέμβριο του 2024 ότι οι θέσεις του στο Μεταναστευτικό «είναι ακόμη σκληρότερες από την κυβερνητική πολιτική» και διαπίστωνε – με το ακροδεξιό αλάθητο του πολιτικού ο οποίος δηλώνει δεξιός που θέλει να προσφέρει λύσεις στον κόσμο για να μην οδηγηθεί δεξιότερα απ’ τα προβλήματα – ότι «οι περισσότερες κακουργηματικές πράξεις γίνονται από αλλοδαπούς». Από τότε πρότεινε «όποιος μπαίνει παράνομα στη χώρα» να μην μπορεί να κάνει αίτηση ασύλου. Εξού κι η πρώτη του προειδοποίηση από τον νέο του θώκο, «όποιος έρχεται παράνομα στην Ελλάδα θα έχει δύο επιλογές: ή να επιστρέφει στη χώρα προέλευσής του ή να μπαίνει στη φυλακή», του βγήκε αβίαστα. Με δυο λόγια: δεν αλλάζει την ιδεολογία με την οποία κυνηγάει τον σταυρό για χάρη του κόμματος με το οποίο κατεβαίνει.
Με ανάλογη συνέπεια διαδίδει τις απόψεις του, από παραδοσιακά και νέα Μέσα, για κάθε θέμα, ελαφρύ ή βαρύ, που ακουμπάει το εκλογικό του ακροατήριο. Δεν διστάζει να πει ότι θέλει ναύτες για τις Belh@rra που να φωνάζουν στην παρέλαση «γαμιέται η Τουρκία», «όχι να τραγουδούν «περνά-περνά η μέλισσα». Ούτε να κάνει καμπάνια προκειμένου «ο όρος “μπάτσος” απευθείας να κινεί αυτόφωρο ποινικό αδίκημα». Ζητεί αυξήσεις για όλους τους ενστόλους. Και προτάσσει τα χριστιανικά του στήθη απέναντι στους άπιστους, που απειλούν την ελληνική κοινωνία με εκκοσμίκευση, στηλιτεύοντας την έκθεση που βανδαλίστηκε στην Πινακοθήκη γιατί δεν αντέχει «να υπάρχει μια προσβολή κι εν μέσω Σαρακοστής».
Δεν τον έχουν μόνο παιδέψει οι πολιτικές αντιλήψεις του σελέμπριτι στο δεξί άκρο πατέρα του, λοιπόν. Εχουν σχηματίσει και την πολιτική του περσόνα σε κάποιον βαθμό. Τα χρόνια που έχει συμπληρώσει στη ΝΔ είναι πλέον περισσότερα από εκείνα στον ΛΑΟΣ, ενώ αμέσως μετά την πρώτη του υπουργοποίηση ζήτησε συγγνώμη από τον εβραϊκό λαό και διακήρυξε πως – sic– δεν διέπεται από αντισημιτικά αισθήματα. Παρ’ όλα αυτά, όποτε εντάσσεται σε κυβερνητικό σχήμα, η είσοδός του διαβάζεται σαν απόδειξη των υπερεθνικιστικών φρονημάτων της κυβέρνησης από αντιπολιτευόμενους κι αναλυτές.
Σε ελάχιστες περιπτώσεις επιχείρησε να απαλύνει λίγο το προφίλ του σκληρού δεξιού. Πριν από τις εκλογές του 2023, φέρ’ ειπείν, διαφήμισε σε συνέντευξη πως πήρε κι αποφάσεις με κοινωνικό πρόσημο στο νούμερο 17 της Αριστοτέλους, σαν την παροχή της δυνατότητας αιμοδοσίας στους ομοφυλόφιλους (από την ψήφιση της οικογενειακής μεταρρύθμισης που τους επέτρεψε να παντρεύονται προφανώς απείχε επειδή δεν σκέφτηκε ποτέ να κάνει στ’ αλήθεια rebranding στο πολιτικό του προϊόν).
H καραμανλική πτέρυγα δεν τον δέχτηκε εύκολα. Βέβαια, σύμφωνα με μυημένο στα νεοδημοκρατικά παρασκήνια, δεν τον αντιμετώπισαν όπως τον Αδωνη. «Ισως επειδή ήταν νεότερος και λιγότερο συγκρουσιακός». Η ίδια πηγή επιμένει ότι σήμερα έχει ενσωματωθεί πλήρως στο κόμμα. «Εχει ταιριάξει με τη ΝΔ» είναι η ακριβής φράση. Οι δύο θητείες του ως κοινοβουλευτικού εκπροσώπου τον έφεραν πιο κοντά στη συμπολιτευόμενη ΚΟ – αν και δεν είναι σαφές ποιος ξέβαψε περισσότερο πάνω στον άλλον, ο πρώτος ή η δεύτερη.
Τελευταία, δεν έχανε ευκαιρία για εσωκομματική αντιπολίτευση. Στα γαλάζια πηγαδάκια πολλοί εκτιμούσαν ότι αιτία ήταν η μη αξιοποίησή του στη δεύτερη μητσοτακική διακυβέρνηση. Τώρα,
συνάδελφός του, που τον γνωρίζει από πολύ παλιά, υποστηρίζει με μεγάλη σιγουριά πως «ο Πλεύρης ποτέ δεν θα κάνει κάτι που δεν θέλει ο Πρωθυπουργός στο νέο του πόστο». Στους διαδρόμους του κτιρίου Κεράνη τη Δευτέρα, πάντως, οι εργαζόμενοι έβαζαν στοιχήματα για το πόσους μήνες θα αντέξει «ο καινούργιος». Γιατί, όπως λέει βαθύς γνώστης του Μεταναστευτικού, «κανένας δεν στεριώνει εκεί».