«Είναι αναμφίβολο ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο στην ιατρική, τη νομική, την οικονομία, την περιβαλλοντολογία και την εκπαίδευση. Το θέμα δεν είναι ότι θα τη χρησιμοποιήσουμε αλλά πώς και με ποιο σκοπό».
Με αναφορές στη συμβολή της Τεχνητής Νοημοσύνης, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τασούλας κήρυξε απόψε την έναρξη του Β΄ Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου του περιοδικούς «Θεολογία», στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου, παρόντων του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνλων και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου.
Το συνέδριο έχει θέμα «Η ορθόδοξη θεολογία και η “οντολογία” της τεχνολογίας: ανθρωπολογικές, πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμνικές συνέπειες» και όπως ανέφερε ο κ. Τασούλας, «η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν έχει προσωπική βούληση. Στερείται προαιρέσεως είτε προς το καλό είτε προς το κακό. Της λείπει η προσωπική ελευθερία, η δυνατότητα αγάπης και η εμπειρία πόνου και μεταμέλειας. Της λείπει δηλαδή το βίωμα. Μπορεί μόνο να εκτελέσει εντολές ή να βελτιστοποιήσει αποτελέσματα. Μπορείτε να προτείνει, να προβλέπει, να αποφασίζει, όχι όμως να ελευθερώσει».
Συνέχισε δε στο ίδιο μήκος κύματος σημειώνοντας πως «όταν ο άνθρωπος παύει να αποφασίζει, να κρίνει και να διακρίνει, χάνει την προσωπική του ελευθερία», πρόσθεσε ωστόσο πως «δεν πρέπει να δαιμονοποιούμε την τεχνολογία», αλλά «οι προβληματισμοί μας αφορούν τη χρήση της».
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος είπε κατά τον χαιρετισμό του πως «η τεχνολογία δεν είναι ουδέτερο “εργαλείο”. Φέρει μέσα της μια νοοτροπία, ένα ήθος, έναν τρόπο να κατανοούμε τον κόσμο. Αυτός ο τρόπος περνά σιγά-σιγά στους χρήστες».
«Δεν έχει σημασία αν χρησιμοποιούμε την τεχνολογία για “καλό” ή για “κακό”. Ακόμη και μέσω της καλής χρήσεως, η τεχνολογία μας κατευθύνει πώς να βλέπουμε τον χρόνο, το σώμα, τον άλλον άνθρωπο και τον κόσμο», είπε κατά την ομιλία του ο κ. Ιερώνυμος.
Συνέχει επίσης λέγοντας πως η τεχνολογία «μεταδίδει μια ορισμένη φιλοσοφία. Ποια είναι αυτή; Είναι η αγάπη για την ταχύτητα. Η προτίμηση στο εύκολο και στο άμεσο. Η συνήθεια να μετράμε τα πάντα με αριθμούς: πόσα, πόσο γρήγορα, πόσο συχνά. Είναι η πίεση να είμαστε πάντα «συνδεδεμένοι», πάντα διαθέσιμοι, πάντα παραγωγικοί. Είναι ακόμη η κλίση να βλέπουμε τον άλλον σαν “δεδομένα” ή “ακροατήριο” και τον εαυτό μας σαν “προφίλ”. Αυτό δεν είναι τυχαίο, η τεχνολογία όπως τη ζούμε γεννήθηκε και αναπτύχθηκε μέσα σε ένα συγκεκριμένο σύστημα: τον καπιταλισμό. Επομένως φέρει εξαρχής μέσα της τους στόχους αυτού του συστήματος: την προτεραιότητα του κέρδους, τη διαρκή αύξηση και επέκταση, την εμπορευματοποίηση της προσοχής μας».
Στον χαιρετισμό του ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος αναφέθηκε επίσης στην εξέλιξη της τεχνολογίας.
«Ο τεχνολογικός πολιτισμός είναι μία δυναμική προσπάθεια του ανθρώπου να δώσει απάντηση στο κεντρικό ερώτημα “Τι είναι ο ‘ανθρωπος;”. Και στο μέλλον θα συνεχιστεί η αναζήτηση νέων ἀπαντήσεων στο ερώτημα αυτό, πέραν όσων πέτυχε και θα έχει κατορθώσει ο άνθρωπος ως homo technologicus. Ουδείς πολιτισμός αποτελεί οριστική λύση του ανθρώπινου αινίγματος, ουδείς δημιουργεί τον επίγειο παράδεισο δια τον άνθρωπον. Οι πολιτισμοί είναι αμφίσημοι, επειδή ο δημιουργός τους είναι και παραμένει το “δεινότερον” των όντων. Η διαχείριση των επιτευγμάτων του πολιτισμού είναι πολυπλοκότερη και δυσχερέστερη από την παραγωγή τους. Ορθώς εκφράζεται σήμερα προβληματισμός για το γεγονός ότι ἡ ἐπιστημονική πρόοδος δεν συνέβαλε οὐσιαστικά στην ενίσχυση του ηθικού αισθητηρίου του ανθρώπου, ο οποίος παρότι γνωρίζει, συνεχίζει να δρα ως να μη γνώριζε. Λησμονούμε ότι δεν συμβάλλει στην πρόοδο, η εφαρμογή της νεοπρομηθεϊκής “τεχνολογικής προστακτικής”, η οποία επιτάσσει να παράγουμε ό,τι είναι τεχνικώς εφικτό, ανεξαρτήτως των επιπτώσεών του δια τον άνθρωπον και την κτίσιν. Η αληθής πρόοδος επιτυγχάνεται όχι μόνον δια μέσου αυτού που πράττομεν, αλλά και με όσα, υπευθύνως, δεν πράττομεν», είπε ο κ. Βαρθολομαίος.
Ο Διευθυντής Σύνταξης του περιοδικού «Θεολογία» και Γραμματέας της οργανωτικής επιτροπής του συνεδρίου, Αλέξανδρος Κατσιάρας, δήλωσε πως «όλη αυτή η συζήτηση περί καλής και κακής χρήσης της τεχνολογίας μοιάζει με ψυδοδίλημμα, το οποίο συσκοτίζει και αποσιωπά τη φιλοσφία που υποκρύπτεται πίσω από την τεχνολογία. Πώς θα μπορούσαν να τεθούν κανόνες και κριτήρια καλής χρήσης, όταν δεν υπάρχει γενική συμφωνία, ούτε καν σε φιλοσοφικό επίπεδο γιατο τι είναι αγαθό και τι είναι ηθικό; Όταν από άνθρωπο σε άνθρωπο, από θρησκεία σε θρησκεία, από πολιτική σε πολιτική αλλάζει ο ορισμός του αγαθού και του ηθικού; Και πώς θα μπορούσαμε ποτέ να οριοθετήσουμε αποκλειστικά “καλή χρήση”; Για να συμβεί κάτι τέτοιο θα έπρεπε να καταργηθεί η ελευθερία του ανθρώπου και η αναμαρτησία του. Οποία ύβρις».
Ακολούθησε η κεντρική διάλεξη του Ομότιμου Καθηγητή Ε.Ι.Ε., Α. Ευθύμιου με τίτλο «Η οντολογία της σύγχρονης τεχνολογίας». Ο Καθηγητής αναφέρθηκε στην Τεχνολογία και την Τεχνολογία και επεσήμανε ότι η εμφάνισή της τον 19ο αιώνα μετά την Βιομηχανική Επανάσταση, ενώ όλους τους προηγούμενους αιώνες μιλάμε για τεχνική. Αναφέρθηκε μάλιστα στο παράδειγμα του μηχανισμού των Αντικυθήρων που είναι ένα επίτευγμα της τεχνικής. Κατά την μακραίωνη περίοδο της τεχνικής αυτός που επινοεί, σχεδιάζει και κατασκευάζει το αντικείμενο και στην παραμικρή λεπτομέρεια τοποθετεί και το τελευταίο γρανάζι. Όμως με την ανάπτυξη της Τεχνολογίας ο άνθρωπος που επινοεί το έργο του είναι αποξενωμένος από την κατασκευή, όπως, επίσης, και ο χρήστης δεν γνωρίζει τίποτα από το τεχνολογικό επίτευγμα απλώς μόνο το χρησιμοποιεί.