Για χρόνια κυκλοφορεί ο μύθος ότι κάθε ένα ανθρώπινο έτος αντιστοιχεί σε επτά σκυλίσια. Όμως οι επιστήμονες αποδεικνύουν ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα.
Σύμφωνα με νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Small Animal Practice, η «τρίτη ηλικία» για τα σκυλιά εξαρτάται από τη ράτσα και το μέγεθός τους, αλλά κατά μέσο όρο αρχίζει γύρω στα 12,5 χρόνια.
Η ιδέα των «επτά σκυλίσιων χρόνων για κάθε ανθρώπινο» παραμένει επίμονη, αλλά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η Αμερικανική Κτηνιατρική Ένωση εξηγεί ότι το πρώτο έτος ζωής ενός μεσαίου μεγέθους σκύλου αντιστοιχεί περίπου σε 15 ανθρώπινα χρόνια.
Το δεύτερο έτος, προστίθενται άλλα εννέα. Μετά τα δύο πρώτα χρόνια, κάθε επιπλέον ανθρώπινο έτος ισοδυναμεί περίπου με πέντε για τον σκύλο.
Η διαδικασία της γήρανσης δεν είναι γραμμική και ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με το μέγεθος και τη φυλή.
Η έρευνα των επιστημόνων του Λίβερπουλ βασίστηκε σε ένα μεγάλο δείγμα ηλεκτρονικών αρχείων κτηνιάτρων από το Small Animal Surveillance Network.
Η ανάλυση, σύμφωνα με το popsci.com έδειξε ότι οι μικρόσωμες ράτσες, όπως τα Τζακ Ράσελ τεριέ, γερνούν πιο αργά. Για αυτές, η «ηλικιωμένη» φάση ξεκινά γύρω στα 14 χρόνια. Αντίθετα, τα μεγαλόσωμα σκυλιά –όπως τα Λαμπραντόρ – θεωρούνται ηλικιωμένα ήδη από τα 12.
Η διαφορά αυτή φαίνεται να συνδέεται με τον μεταβολισμό και το βάρος του σώματος.
Οι μεγαλόσωμοι σκύλοι έχουν συνήθως βραχύτερο προσδόκιμο ζωής και εκδηλώνουν νωρίτερα προβλήματα κινητικότητας ή καρδιολογικά ζητήματα.
Η ερευνητική ομάδα κατέγραψε τις πέντε πιο συχνές παθήσεις που απασχολούν τους κτηνιάτρους στα «γηρασμένα» ζώα:
Προβλήματα βάρους (35%). Αφορά τόσο την απώλεια κιλών όσο και την παχυσαρκία.
Μυοσκελετικά ζητήματα (33%) – δυσκαμψία, αρθρίτιδες, δυσκολία στην κίνηση.
Οδοντικά προβλήματα (31%) – πέτρα, ουλίτιδα, περιοδοντική νόσος.
Δερματικά θέματα (28%) – εξογκώματα, δερματίτιδες, τριχόπτωση.
Πεπτικά προβλήματα (22%) – διάρροια, εμετοί, δυσανεξίες.
Η συν-συγγραφέας της μελέτης, καθηγήτρια Carri Westgarth, ειδική στις σχέσεις ανθρώπου-ζώου, εξηγεί:
«Για πρώτη φορά μπορέσαμε να δούμε πότε οι κτηνίατροι αρχίζουν να σημειώνουν ότι ένας σκύλος μπαίνει στη φάση γήρατος. Αναλύοντας τα συμπτώματα που παρατηρούν οι κηδεμόνες και τις διαγνώσεις των κτηνιάτρων, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα πώς να προσφέρουμε την καλύτερη φροντίδα στα ζώα μας».
Με βάση τα αποτελέσματα, οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα διαδικτυακό εργαλείο, το Ageing Canine Toolkit που είναι ένας δωρεάν οδηγός για κηδεμόνες σκύλων. Περιλαμβάνει λίστα ελέγχου με σημάδια που αξίζει να προσέξει κανείς:
Τα συνηθέστερα σημάδια γήρανσης περιλαμβάνουν θολά μάτια, κακή αναπνοή, επιβράδυνση στο περπάτημα ή το τρέξιμο και δυσκολία στην ούρηση ή την αφόδευση.
Αυτά μπορεί να είναι φυσιολογικά για την ηλικία, αλλά χρειάζονται πάντα κτηνιατρική αξιολόγηση, γιατί κάποιες φορές υποκρύπτουν σοβαρότερες ασθένειες, όπως καρκίνο ή νεφρική ανεπάρκεια.
Οι επιστήμονες συνιστούν συχνότερες επισκέψεις στον κτηνίατρο καθώς ο σκύλος μεγαλώνει, καλή ενημέρωση για τις ιδιαιτερότητες της ράτσας του και προληπτικό έλεγχο σε διατροφή και κινητικότητα.
Η έγκαιρη φροντίδα, τονίζουν, μπορεί να χαρίσει καλύτερη ποιότητα ζωής στα ζώα συντροφιάς και περισσότερα χρόνια ενεργής παρουσίας στο πλευρό μας.
Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα BSAVA PetSavers, τον ερευνητικό βραχίονα της Βρετανικής Ένωσης Μικρών Ζώων, και θεωρείται ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση του πώς γερνούν οι σκύλοι – και κατ’ επέκταση, για το πώς μπορούμε να τους βοηθήσουμε να ζήσουν πιο υγιή, ευτυχισμένα κατά τη διάρκεια της τρίτης ηλικίας.