Οι 8 φράσεις που λένε οι άνδρες για να βοηθήσουν, χωρίς να συνειδητοποιούν πόσο υποτιμητικές ακούγονται
Οι άνδρες συχνά ανοίγουν συζητήσεις με τις καλύτερες προθέσεις, ειλικρινά θέλοντας να βοηθήσουν, αλλά καταλήγουν να αναρωτιούνται γιατί το άλλο άτομο φαίνεται εκνευρισμένο ή απογοητευμένο.
Το πρόβλημα δεν είναι η επιθυμία να βοηθήσουν. Το πρόβλημα είναι ότι, πολλές φορές, η βοήθειά διατυπώνεται με φράσεις που μπορεί να ακούγονται προσβλητικές ή μειωτικές, ακόμα κι αν εμείς δεν έχουν αντίστοιχη πρόθεση.
Η πρόθεση πίσω από τη βοήθεια είναι πάντα θετική — θέλουμε να στηρίξουμε, να προσφέρουμε λύσεις ή να απαλύνουμε τα συναισθήματα του άλλου. Ωστόσο, το πώς εκφράζουμε αυτή τη βοήθεια μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις.
Όταν χρησιμοποιούμε εκφράσεις όπως “Αυτό δεν είναι τόσο δύσκολο, άφησέ το σε μένα” ή “Απλά ηρέμησε, θα το καταλάβεις“, μπορεί να φανεί ότι υποτιμούμε τον πόνο ή τη δυσκολία του άλλου, αντί να προσφέρουμε υποστήριξη.
Αντί να φαίνεται ότι προσφέρουμε λύση, μπορεί να δημιουργούμε την εντύπωση ότι δεν καταλαβαίνουμε πλήρως την κατάσταση ή ότι θεωρούμε τα συναισθήματα του άλλου ασήμαντα. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ακόμα και η πιο καλοπροαίρετη βοήθεια μπορεί να χρειάζεται προσοχή στην έκφραση, για να μην μετατραπεί σε κάτι που ακούγεται επικριτικό ή υποτιμητικό.
Οκτώ φράσεις που λένε οι άνδρες με πρόθεση να βοηθήσουν αλλά ακούγονται προσβλητικές
Όταν ξεκινάτε με τη φράση αυτή, υπονοείτε πως, οτιδήποτε σκέφτεται ο άλλος, είναι λάθος. Είναι μια αίσθηση υπεροχής που απορρίπτει την άποψη του άλλου και προσπαθεί να την αντικαταστήσει με τη δική σας. Αντί να χρησιμοποιείτε την προστακτική, δοκιμάστε να πείτε «Έχετε σκεφτεί…» ή απλά να ρωτήσετε «Ποιες είναι οι σκέψεις σας για…;».
Αυτές οι εναλλακτικές ενθαρρύνουν τον διάλογο, ανοίγουν τον δρόμο για μια πιο ανοιχτή και συνεργατική συζήτηση, χωρίς να υπονοούν ότι η γνώμη του άλλου δεν έχει αξία.
Εκτός αν κάποιος ζητήσει συγκεκριμένα να απλοποιήσετε κάτι, αυτή η φράση υπονοεί ότι έχετε ήδη αποφασίσει πως δεν είναι αρκετά έξυπνοι για να κατανοήσουν. Είναι μια ουσιαστικά συγκαταβατική φράση.
Το να λέτε «θα στο εξηγήσω απλά» χωρίς να υπάρχει ανάγκη, δείχνει μια αβυσσαλέα υποτίμηση της ικανότητας του άλλου να καταλάβει, και συχνά κάνει την άλλη πλευρά να νιώθει αμηχανία ή προσβολή.
Μετάφραση: «Οι ανησυχίες σου είναι παράλογες και δεν πρέπει να σε απασχολεί το θέμα.» Όταν κάποιος μοιράζεται μια ανησυχία ή επεξεργάζεται ένα πρόβλημα δυνατά, το να του πείτε ότι «το σκέφτεται υπερβολικά» απορρίπτει ολόκληρη τη διαδικασία σκέψης του.
Αυτό που για εσάς μπορεί να φαίνεται ως υπερβολική σκέψη, μπορεί να είναι ο τρόπος κάποιου να επεξεργαστεί σημαντικές αποφάσεις ή συναισθήματα. Αντί να απαξιώνετε την εμπειρία του άλλου, προσπαθήστε να κατανοήσετε τη σκέψη του.
Η υπερβολική σκέψη για κάποιον μπορεί να είναι μια μέθοδος επεξεργασίας και όχι κάτι αρνητικό ή περιττό.
Οι πιο εξοργιστικές λέξεις. Αυτές οι δύο λέξεις πιθανώς έχουν προκαλέσει περισσότερους καβγάδες από όσους έχουν αποτρέψει. Όταν λέτε σε κάποιον να ηρεμήσει, ουσιαστικά του λέτε ότι η συναισθηματική του αντίδραση είναι παράλογη.
Ακόμα και αν πραγματικά θέλετε να βοηθήσετε να ηρεμήσει μια κατάσταση, αυτές οι λέξεις σχεδόν πάντα την κλιμακώνουν αντί να την ηρεμήσουν. Καλύτερες εναλλακτικές; «Βλέπω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό για σένα» ή «Βοήθησέ με να καταλάβω τι σε έχει εξοργίσει».
Αυτές οι φράσεις αναγνωρίζουν τα συναισθήματα του άλλου ενώ ανοίγουν χώρο για συζήτηση, χωρίς να υποτιμούν τις αντιδράσεις του και χωρίς να προκαλούν περαιτέρω ένταση.
Ό,τι είναι εύκολο για εσάς, μπορεί να είναι δύσκολο για κάποιον άλλον. Όλοι έχουμε διαφορετικές δεξιότητες, εμπειρίες και ζώνες άνεσης. Όταν λέτε ότι κάτι δεν είναι δύσκολο, μετράτε την εμπειρία του άλλου με το δικό σας μέτρο.
Δεν είναι μόνο ότι μειώνετε την αξία των δυσκολιών που αντιμετωπίζει το άλλο άτομο, αλλά με αυτόν τον τρόπο απορρίπτετε τις προκλήσεις και τις δυσκολίες του, υπονοώντας ότι δεν έχουν λόγο να δυσκολεύονται.
Αυτό μπορεί να δημιουργήσει την αίσθηση ότι δεν κατανοείτε την μοναδικότητα της κατάστασης του άλλου και ότι υποτιμάτε την πραγματικότητα που ζει. Αντί να προσφέρετε βοήθεια, δείχνετε ότι δεν εκτιμάτε ή δεν καταλαβαίνετε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, κάτι που μπορεί να είναι προσβλητικό και απογοητευτικό για εκείνον.
Η φράση αυτή, όσο αθώα κι αν φαίνεται, συχνά δείχνει αδιαφορία και έλλειψη σεβασμού για την ατομικότητα και την εμπειρία του άλλου.
Δεν είστε στη θέση του άλλου. Δεν ζείτε τις σχέσεις τους, τους φόβους τους ή τους στόχους τους. Αυτή η φράση υποθέτει ότι η λύση σας θα λειτουργούσε παγκοσμίως, παραβλέποντας όλο το πλαίσιο που κάνει την κατάσταση κάθε ατόμου μοναδική.
Αντί για αυτό, προσπαθήστε να μοιραστείτε την εμπειρία σας χωρίς να την επιβάλλετε: «Όταν βρέθηκα σε μια παρόμοια κατάσταση, διαπίστωσα ότι…». Αυτό προσφέρει προοπτική χωρίς να υποθέτετε ότι ξέρετε τι είναι καλύτερο για τους άλλους.
Με αυτόν τον τρόπο, δείχνετε σεβασμό για την ατομικότητα του άλλου και για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, χωρίς να προσπαθείτε να τον αλλάξετε ή να τον καθοδηγήσετε προς έναν δρόμο που ίσως να μην είναι ο σωστός για εκείνον.
Αυτή η μικρή λέξη “απλώς” μειώνει την προσπάθεια που απαιτείται για να λυθεί ένα πρόβλημα. «Απλώς πρέπει να μιλήσεις πιο δυνατά στις συναντήσεις.» «Απλώς πρέπει να θέσεις όρια.» «Απλώς πρέπει να σταματήσεις να ανησυχείς.»
Αν ήταν τόσο απλό, δεν νομίζετε ότι θα το είχαν ήδη κάνει; Το να προσθέτουμε το “απλώς” σε μια συμβουλή κάνει καταστάσεις που είναι στην πραγματικότητα πολύπλοκες να φαίνονται ανούσιες και μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να νιώσουν χειρότερα για το ότι παλεύουν με κάτι που εμείς θεωρούμε εύκολο.
Αντί να ενθαρρύνουμε και να προσφέρουμε πραγματική υποστήριξη, πολλές φορές, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, μειώνουμε τη δυσκολία που βιώνουν οι άλλοι και δεν τους δίνουμε την αναγνώριση που χρειάζονται για τις προσπάθειές τους.
Ό,τι ακολουθεί αυτή τη φράση είναι σχεδόν εγγυημένο ότι θα είναι προσβλητικό. Είναι σαν να λέτε: «Θα σε προσβάλω, αλλά δεν θέλω να προσβληθείς.» Αυτή η φράση ουσιαστικά λειτουργεί ως συγκαλυμμένη άδεια για να πούμε κάτι που μπορεί να πληγώσει ή να προσβάλει, καθώς η προειδοποίηση δίνει την αίσθηση ότι δεν ευθυνόμαστε για την αντίδραση του άλλου.
Αν πραγματικά δεν σκοπεύετε να προσβάλλετε, τότε αφιερώστε λίγο χρόνο για να εκφράσετε τη σκέψη σας με τρόπο που να μην είναι προσβλητικός. Αν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθείτε αν χρειάζεται πραγματικά να ειπωθεί.
Το ζήτημα με αυτή τη φράση είναι ότι δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι η πρόθεση μας είναι καλή απλώς επειδή προειδοποιούμε για το επόμενο προσβλητικό σχόλιο. Στην πραγματικότητα, το να επισημαίνουμε εκ των προτέρων ότι πρόκειται να προσβάλουμε κάποιον, δεν κάνει το σχόλιο λιγότερο επιβλαβές — αντίθετα, το ενδυναμώνει και το καθιστά πιο επικίνδυνο.
Η χρήση αυτής της φράσης συχνά καταλήγει να παραβλέπει τα συναισθήματα του άλλου και να υπονοεί ότι δεν έχει σημασία πώς θα το λάβει. Αν πραγματικά θέλουμε να αποφύγουμε την προσβολή, ας αναλογιστούμε αν η σκέψη μας προσφέρει κάτι θετικό ή αν μπορούμε να τη διατυπώσουμε με τρόπο που να είναι ουσιαστικά εποικοδομητικός, αντί να δημιουργούμε μια αδικαιολόγητη σύγκρουση.
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς χρησιμοποιούμε αυτές τις φράσεις χωρίς καμία πρόθεση να μειώσουμε τον άλλον. Πραγματικά θέλουμε να βοηθήσουμε. Όμως, οι καλές προθέσεις δεν αναιρούν την επίδραση που έχει αυτό που λέμε.
Ο κοινός παρονομαστής που διατρέχει όλες αυτές τις φράσεις είναι ότι μας τοποθετούν στη θέση του ειδικού και τον άλλον ως κάποιον που χρειάζεται τη σοφία μας. Η πραγματική βοήθεια ξεκινά από την ακρόαση, από το να κάνουμε ερωτήσεις και να αναγνωρίσουμε ότι κάποιες φορές το πιο υποστηρικτικό πράγμα που μπορούμε να πούμε είναι: «Αυτό ακούγεται πολύ δύσκολο. Πώς μπορώ να βοηθήσω;»
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι λέξεις μας, όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις μας, μπορούν να δημιουργήσουν μια ψυχική απόσταση ή να προκαλέσουν αμηχανία, όταν δεν ακούγεται η αληθινή ανάγκη του άλλου, αλλά επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο τι εμείς θέλουμε να προσφέρουμε.
Το να δείχνουμε πραγματική συμπαράσταση σημαίνει να τοποθετούμε τον άλλον στο κέντρο της προσοχής μας και να αφήνουμε τον εαυτό μας να ακούσει χωρίς να προσπαθούμε να διορθώσουμε, να εξηγήσουμε ή να επεξηγήσουμε αμέσως.