Άρθρο – παρέμβαση του Γιάννη Λασκαράκη, με αφορμή το πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο Αλεξανδρούπολης
Έγραψα πριν λίγους μήνες για την Μπερίν Ντελί-Ιμπραήμ, μια ελληνίδα πολίτις 36 ετών από την Ξάνθη. Η Μπερίν σπούδασε Οικονομικά στο πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων και στην ΑΣΟΕ. Διατηρεί γραφεία Economist –Accountant στην Ξάνθη και στο Κολονάκι της Αθήνας, μεταξύ των οποίων μοιράζει την επαγγελματική της δραστηριότητα. Ήταν υποψήφια βουλευτής Ξάνθης με το ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές. Η Μπερίν είχε μιλήσει εκείνες τις μέρες σε συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ στην Κομοτηνή, με θέμα την ανάπτυξη της Θράκης. Είχε κλείσει την παρουσίασή της με αυτά τα λόγια: «Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε ανθρώπους που δεν φοβούνται να σκεφτούν διαφορετικά, να συνεργασθούν, να καινοτομήσουν. Ανθρώπους που δεν περιμένουν τις συνθήκες να αλλάξουν από μόνες τους , αλλά κάνουν οι ίδιοι την αλλαγή».
Ένας από αυτούς που δεν φοβούνται να σκεφτούν διαφορετικά είναι ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, ο δικηγόρος Γιάννης Ζαμπούκης. Μόνο που η σκέψη του τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση: Δεν δέχεται ότι οι πολίτες της μειονότητας έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους υπόλοιπους Έλληνες, όπως προβλέπεται ακόμη από τη συνθήκη της Λοζάνης. Μας γυρίζει πίσω πολλά χρόνια, όταν οι συμπολίτες μας μουσουλμάνοι, Έλληνες πολίτες, δεν δικαιούνταν να πάρουν ούτε άδεια για μηχανάκι.
Ο κύριος δήμαρχος απαιτεί να μην διορίζονται οι μουσουλμάνοι γιατροί στα νοσοκομεία της Θράκης, τα οποία υφίστανται, κατά την άποψή του, «υγειονομικό εποικισμό». Να απαγορεύσουμε και στην εκπαιδευτικό Αϊλίν από την Μεσημβρία να διδάσκει την ελληνική γλώσσα στο ελληνικά σχολείο όπου υπηρετεί.
Εδώ και μήνες ο κύριος Δήμαρχος ασχολείται με τον «σιωπηλό» εποικισμό» της Αλεξανδρούπολης, των νοσοκομείων και του Έβρου, διαδίδοντας προσωπικές απόψεις, όπως λέει, αλλά που τις διαδίδει, ως μη όφειλε, με την ιδιότητα του Δημάρχου της Αλεξανδρούπολης, δημοσίως και από του βήματος της ολομελείας του δημοτικού συμβουλίου.
Θα έπρεπε βέβαια να γνωρίζει, ως νομικός, ότι οι δηλώσεις του εμπίπτουν στο νόμο 927/1979, όπως εναρμονίστηκε το 1914 και το 1916 με την ευρωπαϊκή οδηγία, για την καταπολέμηση του ρατσισμού και την απαγόρευση των διακρίσεων.
Συμπορευόμενος με τον ακροδεξιό βουλευτή της «Ελληνικής λύσης» Πάρι Παπαδάκη, «καταγγέλλει» τον «σιωπηλό» εποικισμό» της Αλεξανδρούπολης και του Έβρου, διότι μουσουλμάνοι πολίτες αγοράζουν νόμιμα «αντί πινακίου φακής» τα ακίνητα που εγκαταλείπουν οι Εβρίτες. Με τον ίδιο τρόπο «καταγγέλλει» την νόμιμη αγορά ακινήτων του Έβρου από ευρωπαίους πολίτες και από ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, οι οποίες, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο, επενδύουν στον Έβρο. Οι Βούλγαροι και οι Ρουμάνοι επενδύουν σε όλη την περιφέρειά μας , κυρίως σε αγορά ακινήτων και σε τουριστικές δραστηριότητες, Και καλά κάνουν. Business as usual, που λένε. Επομένως ούτε η σύνθεση του πληθυσμού θα αλλάξει ούτε θα επέλθει ο «αφελληνισμός». Απεναντίας κεφάλαια θα εισρεύσουν στον Έβρο, νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν, παράπλευρες δραστηριότητες θα αναπτυχθούν, τα παραγόμενα προϊόντα θα εξαχθούν, φόρους θα εισπράξει το κράτος και εισφορές τα ασφαλιστικά ταμεία.
Και όλος αυτός ο πλούτος που θα παραχθεί εδώ θα μείνει και θα συνυπολογίζεται στο εθνικό μας κεφάλαιο.
Ο κύριος δήμαρχος όμως θα έπρεπε να αναζητήσει τους λόγους για τους οποίους εγκαταλείπουν τα ακίνητά τους και τα χωράφια τους οι Εβρίτες. Ασχολούμαστε με το αιτιατό αλλά αγνοούμε τα αίτια.
Ίσως ο φόρτος εργασίας του να ήταν βαρύς, αλλά είναι ο μοναδικός δήμαρχος στον Έβρο που δεν παρέστη σε καμία, αν δεν απατώμαι, από τις 12 συνεδριάσεις της Επιτροπής για το ειδικό πρόγραμμα ΕΒΡΟΣ ΜΕΤΑ. Έστελνε τον αντιδήμαρχό του. Ούτε απάντησε στις έγγραφες προτάσεις που του έκανα για σημαντικά έργα του δήμου του που θα μπορούσαν να ενταχθούν στο ΕΒΡΟΣ- ΜΕΤΑ με χρηματοδότηση του ειδικού προγράμματος. Η μια από αυτές μάλιστα αφορούσε το Τοπικό Πολεοδομικό της περιοχής τέρμα Άβαντος, που θα ανέτρεπε τις άθλιες οικιστικές συνθήκες της μουσουλμανικής συνοικίας.
Υπάρχει όμως και ένα τεράστιο ζήτημα. Το ευαίσθητο ζήτημα της μουσουλμανικής μειονότητας είναι συνδεδεμένο με ένα σοβαρό ζήτημα εξωτερικής πολιτικής , τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ήδη η ζημιά που προκλήθηκε με την δημόσια συζήτηση είναι μεγάλη. Θα έπρεπε να σκεφθεί επίσης ο κ. Ζαμπούκης ότι το ΠΑΣΟΚ τον πρότεινε και τον στήριξε για δήμαρχο μετά από δική του αυτοπρόταση. Θα έπρεπε να συζητήσει αυτό το ζήτημα μαζί του, πριν το κάνει «βούκινο». Και φυσικά και με το υπουργείο Εξωτερικών.
Το ζήτημα όμως δεν είναι ο Δήμαρχος. Αυτόν θα τον κρίνουν οι δημότες στον απολογισμό του έργου του. Το ζήτημα είναι να καταλάβουν οι δημότες την ουσία του προβλήματος.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία ανέδειξε τον Έβρο ως εναλλακτική διαδρομή προς τις χώρες του Πόντου και της Ανατολικής Ευρώπης. Όλος ο κόσμος μιλάει για τα «Δαρδανέλλια της ξηράς» που θα υποκαταστήσουν τα στενά του Βοσπόρου, συνδέοντας το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης με τα λιμάνια του δυτικού Πόντου και της βόρειας Ευρώπης στη Βαλτική θάλασσα. Υπό το πρίσμα των νέων γεωπολιτικών συνθηκών που διαμορφώνονται, η επιστροφή στο παρελθόν, στο καθεστώς των απαράδεκτων διακρίσεων και των επιτηρούμενων ζωνών, θα είναι καταστροφική. Θα οδηγήσει στην απομόνωση του νομού από τον περίγυρό της.
Η «εξωστρέφεια» είναι το μεγάλα πλεονέκτημα για τον Έβρο, όπως επισημαίνει και το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής για τη Θράκη. Γύρω μας απλώνεται μια αγορά 30 εκατομμυρίων καταναλωτών και τουριστών, σε απόσταση 2,5 ωρών ταξιδιού. Αυτή την αγορά πρέπει να κατακτήσουμε. Αυτό προσπαθούν οι μεγάλες επιχειρήσεις του Έβρου και το Ε.Β. Επιμελητήριο.
Ας έρθουν λοιπόν να επενδύσουν οι ξένοι με τα κεφάλαιά τους, με νόμιμες διαδικασίες και με την εγγύηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαστε μια ισχυρή ευρωπαϊκή χώρα με ισχυρούς συμμάχους. Δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε. Άλλοι εκδίδουν «χρυσές βίζες» για να προσεγγίσουν αγοραστές ακινήτων και επενδυτές, εμείς θα τους διώξουμε;
Το μόνο πρόβλημά μας είναι το δημογραφικό, η ανυπαρξία ικανών γεννήσεων, η φυγή του γηγενούς στοιχείου. Και για αυτό δεν ευθύνονται ούτε οι μουσουλμάνοι, (που βοηθούν σημαντικά…) ούτε οι Τούρκοι, ούτε οι Βούλγαροι.
Ας αναπτύξουμε το κοίτασμα του Ζεόλιθου, ας εκσυγχρονίσουμε την γεωργία και την κτηνοτροφία μας, ας εκμεταλλευτούμε την γεωθερμία, και την δωρεάν ενέργεια του ΤΑΠ που αρνήθηκε ο Δήμαρχος, ας ζωντανέψουμε τον σιδηρόδρομο, ας κατασκευάσουμε τα φράγματα και τα δίκτυα άρδευσης και όσα άλλα μας λείπουν, ας προσφέρουμε θέσεις εργασίας και ποιότητα ζωής και θα δούμε ότι γρήγορα θα επιστρέψουν στα χωριά και στις πόλεις μας Εβρίτες και άλλοι πολλοί.
Όσο για τους αιρετούς, αν θέλουν να αφήσουν πίσω τους μια θετική υστεροφημία, καλό θα ήταν να σκέπτονται πρώτα τις επόμενες γενιές και μετά τις επόμενες εκλογές.
Γιάννης Λασκαράκης
Πολιτικός μηχανικός και συγγραφέας
Πρώην αντιδήμαρχος Αλεξανδρούπολης
Νυν και αεί ενεργός πολίτης