Στις πρώτες ημέρες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο του 2022, η κυβέρνηση Μπάιντεν παρουσίασε στο Κογκρέσο την εκτίμησή της για την ικανότητα της Ουκρανίας να αναχαιτίσει τις ρωσικές δυνάμεις. Η πρόβλεψη ήταν ζοφερή. Το Κίεβο, έλεγαν, θα έπεφτε μέσα σε λίγες εβδομάδες, αν όχι νωρίτερα.
Κι όμως, τα ρωσικά άρματα μάχης που επιχείρησαν να ανατρέψουν τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ουκρανίας, είτε καταστράφηκαν, είτε αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν. Μέχρι τον Απρίλιο, όχι μόνο είχε αποτύχει ο Πούτιν να εγκαταστήσει μια φιλική προς τη Μόσχα κυβέρνηση στο Κίεβο, αλλά ο ρωσικός στρατός δεν μπορούσε καν να εξασφαλίσει ένα προγεφύρωμα κοντά στην ουκρανική πρωτεύουσα. Αντίθετα, η Ουκρανία κατάφερε να περιορίσει τα ρωσικά στρατεύματα στα ανατολικά της χώρας, όπου η Ρωσία επιχειρεί να αποσπάσει εδάφη από το 2015.
Ύστερα από σχεδόν τέσσερα χρόνια πολέμου, η Ρωσία έχει χάσει περίπου το ένα τρίτο των στρατηγικών της βομβαρδιστικών και συνεχίζει να χάνει εξοπλισμό με ρυθμούς σημαντικά υψηλότερους από εκείνους της Ουκρανίας. Είναι η Ρωσία που έχει υποστεί περισσότερες από ένα εκατομμύριο απώλειες, νεκρούς και τραυματίες, σε εξαντλητικές μάχες που η ίδια προκάλεσε. Όσοι προέβλεπαν μια γρήγορη ουκρανική ήττα το 2022 έκαναν λάθος και κάνουν λάθος και σήμερα.
Αρχική / Κόσμος Washington Post: Η Ρωσία δεν φαίνεται να κερδίζει τον πόλεμο στην Ουκρανία Η Ρωσία έχει χάσει περίπου το 1/3 των στρατηγικών της βομβαρδιστικών και χάνει τον εξοπλισμό της, με ρυθμούς σημαντικά υψηλότερους από εκείνους της Ουκρανίας
22:02, 22.12.2025 Your browser does not support the audio element.
Καθ’ όλη αυτή τη διαδρομή, Ρεπουμπλικανοί και Δημοκρατικοί άσκησαν κριτική στην υπερβολική επιφυλακτικότητα της κυβέρνησης Μπάιντεν, η οποία αρνήθηκε να παράσχει στην Ουκρανία τα όπλα που χρειαζόταν τη στιγμή που θα μπορούσαν να κάνουν τη μεγαλύτερη διαφορά. Είναι απολύτως πιθανό ότι οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να είχαν πετύχει μια αποφασιστική νίκη και μια διαρκή ειρήνη, αν τους είχαν δοθεί εγκαίρως τα μαχητικά αεροσκάφη, τα συστήματα αεράμυνας και τα όπλα μεγάλου βεληνεκούς που ζήτησαν εξαρχής από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Αντ’ αυτού, η αμερικανική βοήθεια ήταν συχνά πολύ λίγη και πολύ αργοπορημένη.
Αυτή η διστακτικότητα, παρατείνοντας την επιθετικότητα του Πούτιν, έδωσε επίσης στην Κίνα, το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα και άλλες χώρες που συνεργάζονται για να υπονομεύσουν τα αμερικανικά συμφέροντα νέους λόγους να αμφισβητούν την αξιοπιστία και τη δύναμή μας.
Ευτυχώς, η ευκαιρία για τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να τερματίσει αυτή τη σύγκρουση με όρους ευνοϊκούς για την Ουκρανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Δύση δεν έχει χαθεί. Όμως δεν πρέπει να επαναλάβει τον ίδιο λανθασμένο υπολογισμό που έκανε ο προκάτοχός του το 2022.
Αξιωματούχοι της κυβέρνησης υποστηρίζουν ότι η «πτώση» της ανατολικής ουκρανικής πόλης Ποκρόβσκ αποτελεί προάγγελο των εξελίξεων για την Ουκρανία. Ωστόσο, το Ποκρόβσκ, του οποίου ο πληθυσμός δεν ξεπερνούσε τους 60.000 κατοίκους ακόμη και πριν από τον πόλεμο, δεν έχει πέσει. Και σε ολόκληρο τον ενάμιση χρόνο που οι Ρώσοι προσπαθούν να καταλάβουν αυτή τη σχετικά μικρή πόλη, τα ελάχιστα κέρδη τους έχουν επιτευχθεί με τρομακτικό υλικό και ανθρώπινο κόστος.
Οι Ρώσοι πληρώνουν ένα εξαιρετικά βαρύ οικονομικό τίμημα για την επιδίωξη της δίψας του Πούτιν για δόξα και αίμα. Τα έσοδα της Ρωσίας από πετρέλαιο και φυσικό αέριο έχουν μειωθεί κατά περισσότερο από 30% λόγω επιθέσεων στις ενεργειακές της υποδομές. Το Κρεμλίνο πουλά χρυσό για να σταθεροποιήσει τα δημόσια οικονομικά και να προστατεύσει τις ελίτ από το πραγματικό κόστος του πολέμου του Πούτιν. Περίπου το ένα τέταρτο των ρωσικών επιχειρήσεων είναι πλέον χρεοκοπημένες ή βρίσκονται σε κίνδυνο χρεοκοπίας. Η Ρωσία δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά τον πόλεμο που διεξάγει, αλλά μπορεί να τον παρατείνει.
Ο Πούτιν ίσως παίζει με τον χρόνο, όμως δεν παρατείνει αυτή τη σύγκρουση επειδή είναι η προτιμώμενη τακτική του. Την παρατείνει επειδή δεν μπορεί να πετύχει μια αποφασιστική νίκη. Ελπίζει ότι η αργή, εξαντλητική φθορά θα διχάσει τη Δύση.
Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες οφείλουν να σταθούν στο πλευρό των Ευρωπαίων συμμάχων, οι οποίοι επενδύουν μαζικά στην άμυνά τους και υπερβαίνουν κατά πολύ την αμερικανική στήριξη προς την Ουκρανία. Αν υπάρχουν οικονομικά οφέλη από την ειρήνη, αυτά βρίσκονται στη συνεργασία με μια καινοτόμο, δυτικόστροφη Ουκρανία και μια αναγεννημένη Ευρώπη, όχι σε μια χρεοκοπημένη και οπισθοδρομική Ρωσία.
Ο απεσταλμένος Στιβ Γουίτκοφ έχει επισκεφθεί τη Μόσχα έξι φορές από τότε που ανέλαβε καθήκοντα η κυβέρνηση και εργάστηκε για να εξασφαλίσει στον Πούτιν πρόσκληση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, όπως ακριβώς οι Ρώσοι έχουν σημειώσει ελάχιστη πρόοδο στη χερσαία τους επίθεση κατά της Ουκρανίας, έτσι δεν έχουν κάνει ούτε βήμα στις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ.
Ποιος θα πρέπει να είναι ο τελικός στόχος των Ηνωμένων Πολιτειών;
Οι πόλεμοι τελειώνουν όταν αλλάζει ο συσχετισμός ισχύος. Αν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους επιδιώκουν μια λύση έπειτα από διαπραγμάτευση, η μόνη αποδεδειγμένα βιώσιμη οδός είναι η ενίσχυση της θέσης της Ουκρανίας και όχι η αποδυνάμωσή της. Η εγκατάλειψη της Ουκρανίας, ή η παραχώρηση στη Ρωσία όσων δεν μπορεί να κερδίσει στο πεδίο της μάχης δεν θα φέρουν διαρκή ειρήνη. Ο Πούτιν θέλει περισσότερα από το Ντονμπάς: αρνείται ευθέως την ουκρανική κυριαρχία. Και οι φιλοδοξίες του εκτείνονται στα κράτη της Βαλτικής και σε άλλες χώρες που υπήρξαν κάποτε αιχμάλωτες της σοβιετικής αυτοκρατορίας.
Το Κογκρέσο διαθέτει μια σειρά από διακομματικά εργαλεία για να αυξήσει την πίεση προς τον Πούτιν. Τον Οκτώβριο, η Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας προώθησε μέτρα για την αυστηροποίηση της εφαρμογής των κυρώσεων, τον περιορισμό της κινεζικής στήριξης στη ρωσική πολεμική μηχανή και την εξουσιοδότηση μεταφοράς παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων προς στήριξη της Ουκρανίας. Οι πρόσφατες κυρώσεις της κυβέρνησης Τραμπ κατά των Lukoil και Rosneft είχαν σημαντικό αντίκτυπο, ωστόσο απαιτούνται πολύ περισσότερα.
Η πρόσθετη χρηματοδότηση της Πρωτοβουλίας Ασφάλειας για την Ουκρανία (Ukraine Security Assistance Initiative) η οποία έτυχε συντριπτικής διακομματικής στήριξης τόσο στον Νόμο για την Εθνική Άμυνα όσο και στις αμυντικές πιστώσεις της Γερουσίας και η οποία δαπανάται εντός των ΗΠΑ για την ανασυγκρότηση της αμερικανικής αμυντικής βιομηχανικής βάσης, θα ενίσχυε τις ευρωπαϊκές συνεισφορές και θα διασφάλιζε ότι η Ουκρανία διαθέτει την αεράμυνα, τα όπλα μεγάλου βεληνεκούς και τη βιομηχανική υποστήριξη που απαιτούνται για να διατηρήσει μια θέση ισχύος.
Ο Πούτιν ποντάρει στο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πείσουν τον εαυτό τους πως η Ουκρανία δεν μπορεί να πετύχει. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια αποδεικνύουν το αντίθετο. Η Ουκρανία έχει διαψεύσει κάθε προσδοκία. Το Κίεβο δεν χάνει και η Μόσχα δεν κερδίζει. Εναπόκειται στην Ουάσινγκτον να ανταποκριθεί στην αποφασιστικότητα της Ουκρανίας με τη διαύγεια που απαιτεί αυτή η στιγμή.