Η σεζόν του 2025 ολοκληρώθηκε με την McLaren και τον Λάντο Νόρις να θριαμβεύουν. Και εμείς έχουμε ετοιμάσει μία ανασκόπηση λίγο διαφορετική από τις συνηθισμένες.
Η καρό σημαία στο τελευταίο GP έπεσε και τα τρόπαια έχουν ήδη απονεμηθεί. Οι McLaren και Λάντο Νόρις είναι οι παγκόσμιοι πρωταθλητές του 2025.
Η McLaren ολοκλήρωσε ένα από τα μεγαλύτερα come-back στην ιστορία του σπορ, κάνοντας το πρώτο της νταμπλ από το 1998. Ήταν η δικαίωση μιας προσπάθειας η οποία ξεκίνησε την άνοιξη του 2023, έδωσε τους πρώτους της καρπούς την ίδια εκείνη χρονιά και μέχρι το 2024 είχε φέρει την βρετανική ομάδα και πάλι στην κορυφή του σπορ.
Μέσα στο ίδιο διάστημα η Red Bull πέρασε την μεγαλύτερη κρίση της ιστορίας της, με τα περισσότερα πρωτοκλασάτα στελέχη της να αποχωρούν ένα-ένα, για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Η ομάδα έφτασε στο ναδίρ (για τα δικά της δεδομένα) ήδη από το τέλος της περσινής σεζόν. Ωστόσο το 2025 εξελίχθηκε σε μία αναπάντεχα καλή σεζόν για την Red Bull, παρά το τρικυμιώδες ξεκίνημα.
Στις επόμενες γραμμές θα διαβάσετε μία ανασκόπηση των όσων είδαμε στην περσινή σεζόν. Όχι, όμως, μέσα από μία απλή παράθεση των γεγονότων. Σε αυτήν την ανασκόπηση θα προσπαθήσουμε να σας παρουσιάσουμε τους πραγματικούς αστέρες του 2025, εκείνους που απογοήτευσαν αλλά και τα σημεία καμπής της φετινής μάχης του πρωταθλήματος.
Δεν πιστεύουμε ότι οποιοδήποτε άλλο μονοθέσιο θα μπορούσε να πάρει αυτόν τον τίτλο φέτος. Ήδη από τις χειμερινές δοκιμές στο Μπαχρέιν το δημιούργημα των Προδρόμου-Μάρσαλ-Χάουλντι είχε δείξει ότι βρισκόταν σε δική του κλάση.
Η MCL39 διέθετε άριστη αεροδυναμική απόδοση, μηχανική ισορροπία ενώ διαχειριζόταν καλύτερα από οποιοδήποτε μονοθέσιο τα Pirelli. Η McLaren έκανε ορισμένες διακριτικές παρεμβάσεις στο αυτοκίνητό της μέσα στη σεζόν, εξελίσσοντάς του επιτυχημένα και χωρίς να διαταράξει την εξαιρετική του ισορροπία.
Η F1 είναι ομαδικό σπορ και αυτό ισχύει και εντός κάθε τομέα ενός οργανισμού. Ωστόσο εάν έπρεπε να επιλέξουμε έναν σχεδιαστή του οποίου η συμβολή υπήρξε καθοριστική στην επιτυχία της ομάδας του, τότε δεν θα μπορούσαμε να επιλέξουμε άλλον από τον Πιτ Προδρόμου.
Βλέπετε εδώ και δεκαετίες η αεροδυναμική απόδοση ενός μονοθέσιου παίζει τον κύριο ρόλο στο συνολικό του δυναμικό. Και η MCL39 διέθετε μακράν την πιο αποδοτική αεροδυναμική επεξεργασία στο grid. Αυτό ήταν έργο Προδρόμου.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι πριν ο Πιτ αναλάβει το 2023 τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή αεροδυναμικής, η McLaren ταλανιζόταν για χρόνια στον συγκεκριμένο τομέα. Δύο χρόνια μετά η βρετανική ομάδα κυριαρχεί. Στηριζόμενη σε μεγάλο βαθμό πάνω στην εξαιρετική δουλειά του Ελληνοκύπριου σχεδιαστή.
Έχοντας αναφέρει όλα τα παραπάνω, θα περίμενε κανείς ότι η McLaren θα είχε μια σεζόν όπως εκείνη του 1988, όταν οι Προστ-Σένα είχαν κερδίσει 15 από τους 16 αγώνες. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, όμως,, Και ο κυρίως υπαίτιος γι’ αυτό ήταν όχι άλλος από τον μεγάλο Μαξ Φερστάπεν.
Ο Ολλανδός έκανε απίστευτα πράγματα φέτος με ένα μονοθέσιο το οποίο δεν μπορούσε να κοιτάξει καν στα μάτια την φετινή McLaren. Αλλά ο Μαξ βρίσκεται σε άλλη κλάση εδώ και πολύ καιρό. Και φέτος είχε μία ακόμη απίστευτη χρονιά αφήνοντάς μας άναυδους τόσο στις κατατακτήριες όσο και στους αγώνες. Στο τέλος έχασε για μόλις 2 πόντους το πρωτάθλημα, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει πια.
Αριστουργήματα της φετινής του σεζόν ήταν οι poles του σε Μαϊάμι-Μεγάλη Βρετανία αλλά και οι επικές του εμφανίσεις σε Ιταλία και Αζερμπαϊτζάν. Αλλά για εμάς η pole στην Σουζούκα θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση όχι μόνο ανάμεσα στα φετινά επιτεύγματα του Μαξ, αλλά συνολικά στην ιστορία του σπορ. Από κοντά και το εξωφρενικό του προσπέρασμα στον Πιάστρι, στην εκκίνηση της Ίμολα.
Η φετινή τάξη των rookies ήταν από τις καλύτερες στην ιστορία του σπορ. Οι Μπέρμαν, Αντονέλι και Μπορτολέτο έδειξαν όλοι ότι μπορούν να παραμείνουν για χρόνια στο grid χάρη στο ταλέντο αλλά και την ευφυία τους.
Ωστόσο ένας ήταν ο rookie που ξεχώρισε. Ο Ιζάκ Χατζάρ μπορεί να ξεκίνησε την χρονιά του με τον χειρότερο τρόπο στην Αυστραλία. Ωστόσο από τον επόμενο κιόλας αγώνα έδειξε ότι εκείνο ήταν μόνο ένα ατυχές περιστατικό. Το εξαιρετικό του car control, η στρατηγική του σκέψη και η απίστευτη ικανότητα προσαρμογής του συνετέλεσαν στο να πάρει την προαγωγή για την Red Bull το 2026. Απολύτως δικαιολογημένα.
Η βρετανική ομάδα είχε ένα αρκετά ταραχώδες 2024 και λίγοι της έδιναν ελπίδες για κάτι καλό φέτος. Ωστόσο η ομάδα του Τζέιμς Βόουλς τους διέψευσε όλους, όντας με διαφορά η κορυφαία ομάδα του midfield. Και μάλιστα με ελάχιστη εξέλιξη στο φετινό της μονοθέσιο, καθώς η Williams ήταν η πρώτη που έστρεψε πόρους και ανθρώπινο δυναμικό προς το 2026.
Ο Σάινθ δυσκολεύτηκε στην αρχή, αλλά μετά το μέσο της σεζόν κατάφερε να αποδώσει σε πολύ υψηλό επίπεδο. Έφερε δύο podium στην ομάδα κερδίζοντας τον Άλμπον μετά το καλοκαιρινό διάλειμμα. Έπειτα από μία δύσκολη περίοδο η ομάδα έδειξε, επιτέλους να σταθεροποιείται το 2025. Πλέον οι φίλοι της Williams μπορούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία.
Η σεζόν ξεκίνησε με άπλετη αισιοδοξία για την Scuderia χάρη και στην έλευση Χάμιλτον. Γράφαμε τότε ότι η κίνηση αυτή αν και είχε νόημα εμπορικά (τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα) δεν ήταν ίσως η ενδεδειγμένη για την αγωνιστική άνοδο της ομάδας. Και η φετινή πορεία της Ferrari, δυστυχώς, μας επιβεβαίωσε.
Το αυτοκίνητο απλά δεν ήταν ανταγωνιστικό και το μόνο χειρότερο από την SF-25 στην Ferrari φέτος ήταν το επικοινωνιακό φιάσκο όλων, σχεδόν, των πρωτοκλασάτων στελεχών της. Ασυνεννοησία στην ενδοεπικοινωνία (κυρίως μεταξύ Χάμιλτον-Αντάμι), απουσία πειστικών εξηγήσεων για τα προβλήματα του μονοθέσιου -τύπου ξέρουμε αλλά δεν λέμε (σ.σ. να’ χαμε να λέγαμε και να’ χαμε να πούμε δηλαδή)- και φυσικά οι ατυχείς δηλώσεις Έλκαν λίγο πριν το τέλος της σεζόν.
Replays of Lewis Hamilton’s crash towards the end of FP3 🤕Fernando Alonso also crashed in practice in his first Monaco Grand Prix for Ferrari in 2010 (and was unable to make qualifying that year). pic.twitter.com/0xoHwnnylG— Ferrari News 🐎 (@FanaticsFerrari) May 24, 2025
Ακόμη μεγαλύτερο ήταν το φιάσκο σχετικά με την «εξέλιξη» της SF-25. Από τον Απρίλιο μας έλεγαν για ένα νέο πάτωμα και μια νέα πίσω ανάρτηση που είχαν στα σκαριά και θα έφερναν νίκες. Έπειτα από κάποιους μήνες (!) οι αναβαθμίσεις ήρθαν και ήταν απλά ανεπαρκείς. Και λίγο πριν τελειώσει η σεζόν μας είπαν: «τελικά, δεν είχαμε ασχοληθεί πολύ με το φετινό μονοθέσιο για να επικεντρωθούμε σε εκείνο του 2026». Πώς μας την έσκασαν έτσι οι σατανάδες…
Όσο για τον Χάμιλτον, τα αποτελέσματα στην πίστα μιλούν από μόνα τους. Εάν βγάλετε τα ονόματα και πείτε σε έναν οποιονδήποτε γνωστό σας ότι σε μια ομάδα F1 το σκορ μεταξύ των οδηγών της στις κατατακτήριες είναι 19-5, εκείνος δύσκολα θα μαντέψει ότι το 5 ανήκει σε επτάκις παγκόσμιο πρωταθλητή.
Αφήνουμε στην άκρη τις πομπώδεις επικοινωνιακές κορώνες για pdf που ετοιμάζονται σε μεταμεσονύκτιες ώρες και θα βοηθήσουν στην αναγέννηση της ομάδας, ενώ λίγες εβδομάδες μετά λέμε ότι θα κλείσουμε το κινητό μας μετά το τέλος του πρωταθλήματος. Η ουσία είναι στα αποτελέσματα στην πίστα. Και φέτος μόνο ο Λεκλέρ (ο οποίος ήδη κοιτάζει αλλού για το 2027) κατάφερε να ανταποκριθεί και να οδηγήσει την SF-25. Ο Χάμιλτον πρέπει να ανεβάσει την απόδοσή του για το 2026, απλά και καθαρά.
Ο πρώτος αγώνας της χρονιάς τα είχε όλα. Βροχή, επίδειξη δύναμης από τις McLaren, papaya rules, εντυπωσιακή ανάκαμψη Φερστάπεν στο τέλος και πάρα πολλές οριακές μάχες.
Θα λέγαμε ότι επρόκειτο για το τέλειο πρόλογο της σεζόν που ακολούθησε. Και ολοκληρώθηκε όπως και η φετινή χρονιά. Με τον Νόρις να κερδίζει οριακά τον Φερστάπεν παρά το ότι ο δεύτερος είχε σαφώς κατώτερο μονοθέσιο. Λίγο νωρίτερα μέσα στον αγώνα η McLaren είχε φροντίσει να… κόψει την φόρα του Πιάστρι ο οποίος έδειχνε ικανός για τη νίκη.
Στην Ιταλία είχαμε δύο σημαντικά γεγονότα. Από τη μία ήταν η κυριαρχική νίκη του Φερστάπεν, έπειτα από καιρό, με την οποία ο Ολλανδός έδειξε ότι παρέμενε απειλή για το πρωτάθλημα. Από την άλλη ήταν οι εντολές της McLaren στον Πιάστρι να δώσει την δεύτερη θέση στον Νόρις, επειδή είχαν κάνει κακό pit-stop οι μηχανικοί του Λάντο.
Μία οδηγία εξωφρενική, με την οποίαν οδηγοί όπως οι Σένα, Σουμάχερ, Χάμιλτον και Φερστάπεν απλώς θα γελούσαν πριν κλείσουν το team radio. Όχι, όμως, ο Όσκαρ. Ο Αυστραλός έκανε στην άκρη και αυτό, πιστεύουμε, ότι ήταν το μεγαλύτερο φετινό του λάθος. Μεγαλύτερο και από του Μπακού. Επειδή από την στιγμή εκείνη (ενώ είχαν προηγηθεί η ανάρτηση του Καναδά και η στρατηγική στην Ουγγαρία) ο Πιάστρι αποδέχτηκε ότι η ομάδα του μπορεί να στηρίζει -σχεδόν απροκάλυπτα- τον Νόρις.