Η Χριστίνα Τσούτσουρα, απαντά με δριμύτητα στην αγωγή που κατέθεσε εναντίον της ο Ανδρέας Ψυχάρης, για τα 19 έργα τέχνης που έχει στην κατοχή της – Aναφέρεται διεξοδικά στην κρίση του δημοσιογραφικού συγκροτήματος, στις σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας και στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Στο κρίσιμο σκέλος που αφορά τα διεκδικούμενα έργα τέχνης, η Χριστίνα Τσούτσουρα αποδίδει στον σύζυγό της «ιδιαίτερη αγάπη για την τέχνη και δη για τα έργα ζωγραφικής», υποστηρίζοντας ότι κατείχε «μία μεγάλη συλλογή από σημαντικά έργα Ελλήνων και ξένων ζωγράφων», την οποία φρόντιζε να εμπλουτίζει ο ίδιος με αγορές.
Σε ό,τι αφορά τον ενάγοντα, στις προτάσεις επισημαίνεται ότι μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις οποίες χρηματοδότησε ο πατέρας του, τοποθετήθηκε με μέριμνα του ίδιου σε διπλωματικές θέσεις στο εξωτερικό. Ειδικότερα, υπηρέτησε από το 1995 έως το 2003 στο προξενείο της Ελλάδας στο Λονδίνο και στις πρεσβείες της Ελλάδας στη Λευκωσία και την Ουάσινγκτον.
Παρακάτω, η Χριστίνα Τσούτσουρα συνδέει τη σημερινή δικαστική αντιπαράθεση με την περίοδο της βαθιάς οικονομικής κρίσης που βίωσε η χώρα, περιγράφοντας την κατάρρευση του ΔΟΛ και τις προσωπικές συνέπειες που είχε αυτή για τον Σταύρο Ψυχάρη. Οπως αναφέρει, η παρατεταμένη κρίση έπληξε καίρια τον Τύπο, οδηγώντας τις εφημερίδες σε οικονομικό αδιέξοδο.
Τα έργα «Ariadne» του Γκέοργκ Κόλμπε και «Portrait de garçonnet» του Ντελακρουά ήταν μέρος της συλλογής
Στο πλαίσιο αυτό, ο Σταύρος Ψυχάρης επιχείρησε, χωρίς αποτέλεσμα, να διασώσει τον ΔΟΛ προσφεύγοντας σε τραπεζικό δανεισμό, θέτοντας ως εγγύηση την προσωπική του περιουσία. Παρά τις προσπάθειες αυτές, ο ΔΟΛ οδηγήθηκε σε οικονομική καταστροφή και ο ίδιος απώλεσε, κατά τα έτη 2018 έως 2020, «άπασα την κινητή και ακίνητη περιουσία του» προς όφελος των δανειστών.
Η εναγόμενη σημειώνει ότι το 2020 εκποιήθηκε αναγκαστικά, μεταξύ άλλων, και το οικογενειακό σπίτι στο Κολωνάκι. Εκτοτε, έως τον θάνατο του Σταύρου Ψυχάρη στις 2 Αυγούστου 2022, το ζευγάρι φιλοξενούνταν στην κατοικία των θυγατέρων τους, Χριστίνας και Σοφίας, στο Πόρτο Ράφτη.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην κατάσταση της υγείας του εκλιπόντος. Σύμφωνα με τη Χριστίνα Τσούτσουρα, ο Σταύρος Ψυχάρης είχε διαγνωστεί με τη νόσο Πάρκινσον ήδη από το 2003, γεγονός που του προκάλεσε κινητικά προβλήματα και δυσχέρειες στην ομιλία. Ωστόσο, «έως το τέλος της ζωής του είχε πλήρη πνευματική διαύγεια, διαχειριζόταν μόνος του τις υποθέσεις του και έπραττε πάντα σύμφωνα με τη δική του βούληση και μόνο».
Σταύρος Ψυχάρης και Χριστίνα Τσούτσουρα
Στο ίδιο πλαίσιο, η Χριστίνα Τσούτσουρα υποστηρίζει ότι ο σύζυγός της είχε εισφέρει «πολύ μεγάλα ποσά» για την ανατροφή, τις σπουδές και τη στέγαση του υιού του από τον πρώτο του γάμο Ανδρέα Ψυχάρη, καθώς και για την οικογένεια που εκείνος δημιούργησε. Κατά τις προτάσεις, η ένταση στη σχέση πατέρα και γιου άρχισε να κλιμακώνεται στα μέσα του 2020.
Τότε, όπως αναφέρεται, ο Ανδρέας Ψυχάρης άρχισε να εκδηλώνει δυσαρέσκεια επειδή ο πατέρας του δεν κατέβαλε διάφορες οικονομικές του υποχρεώσεις, όπως προσωπικά του χρέη ή δίδακτρα του παιδιού του, υποχρεώσεις που, κατά την άποψή του, όφειλε να αναλάβει ο πατέρας του, «ο οποίος είχε ήδη τότε καταστραφεί οικονομικά».
Χρήματα ή πίνακες
Η εναγόμενη επικαλείται μηνύματα που εστάλησαν εκείνη την περίοδο στις αδελφές του ενάγοντα, στα οποία, όπως αναφέρει, ζητούσε να μεσολαβήσουν ώστε να καλυφθούν οι απαιτήσεις του από χρήματα του πατέρα του ή, εναλλακτικά, «αν δεν είχε χρήματα, “ας του έδινε πίνακες”». Κατά την ίδια, η διατύπωση αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς, όπως υποστηρίζει, μέχρι τότε ο ενάγων «αναγνώριζε ανεπιφύλακτα ότι οι πίνακες ανήκαν στον πατέρα του».
Στις προτάσεις επισημαίνεται ότι μετά την άρνηση του Σταύρου Ψυχάρη να ικανοποιήσει τα αιτήματα αυτά, ο Ανδρέας Ψυχάρης «κλιμάκωσε την επιθετικότητά του» και για πρώτη φορά στράφηκε και κατά της ίδιας της εναγόμενης, θεωρώντας ότι δεν μεσολαβούσε υπέρ του. Η Χριστίνα Τσούτσουρα επαναλαμβάνει ότι ο σύζυγός της είχε «απόλυτη και στερεή άποψη» για τις προσωπικές και επαγγελματικές του υποθέσεις και ότι έκρινε πως είχε ήδη προσφέρει αρκετά, χωρίς να υποχρεούται να καταβάλει «τα υπέρογκα ποσά που ζητούσε» ο γιος του.
Η Χριστίνα Τσούτσουρα περιγράφει ως κορύφωση της πίεσης που κατά τους ισχυρισμούς της ασκήθηκε προς τον σύζυγό της από τον Ανδρέα Ψυχάρη την πρώτη αγωγή που κατατέθηκε τον Δεκέμβριο του 2020. Οπως υποστηρίζει, η αγωγή εκείνη είχε παρόμοιο περιεχόμενο με τη σημερινή δικαστική διεκδίκηση και στηριζόταν, κατά την ίδια, σε «ψευδείς και αβάσιμους ισχυρισμούς».
Aναφέρει ότι ο ενάγων ισχυριζόταν όχι μόνο πως οι 20 πίνακες ζωγραφικής που περιλαμβάνονταν τότε στο δικόγραφο ήταν δήθεν δικής του κυριότητας, σημειώνοντας ότι «κάποιοι εξ αυτών δεν ταυτίζονται με τους πίνακες της ένδικης αγωγής», αλλά ότι, ενώ ο πατέρας του ζούσε ακόμη, στρεφόταν αδικαιολογήτως και εναντίον της ίδιας. Συγκεκριμένα, η Χριστίνα Τσούτσουρα αναφέρει ότι στην αγωγή του 2020 ο ενάγων «ισχυριζόταν ψευδώς ότι εγώ ήμουν η κάτοχος των πινάκων», παραπέμποντας στο σχετικό δικόγραφο που κατατέθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2020.
Κατά την εκδοχή της, η κίνηση αυτή αποτέλεσε σαφή κλιμάκωση της αντιπαράθεσης καθώς, όπως σημειώνει, μέχρι τότε δεν είχε υπάρξει καμία τέτοια αξίωση: «Εως το έτος 2020 ο ενάγων ουδέποτε είχε εγείρει αξιώσεις ή είχε έστω αναφερθεί σε δήθεν κυριότητά του» επί των συγκεκριμένων ή άλλων έργων ζωγραφικής. Πρόκειται, όπως αναφέρεται στις προτάσεις, για έργα που «ευρίσκοντο επί δεκαετίες στο οικογενειακό μας σπίτι» και τα οποία, σύμφωνα με την ίδια, «είχαν αγοραστεί άπαντα με χρήματα του συζύγου μου και για λογαριασμό του».
Ρήξη πατέρα και γιου
Η χήρα Ψυχάρη χαρακτηρίζει την αγωγή του 2020, όπως και τη σημερινή, «εξοργιστικά ψευδή και εκβιαστική». Οπως αναφέρει, η κατάθεση εκείνης της αγωγής προκάλεσε έντονη αντίδραση στον Σταύρο Ψυχάρη, ο οποίος, «εξοργίστηκε και του ζήτησε επιτακτικά να την αποσύρει». Κατά την ίδια αφήγηση, ο ενάγων έσπευσε να αποσύρει την αγωγή, ωστόσο η ενέργεια αυτή δεν αποκατέστησε τη ρήξη. Αντιθέτως, όπως σημειώνεται, «η πράξη του αυτή επέφερε το τελειωτικό χτύπημα στη σχέση τους». Από εκείνο το σημείο και μετά, σύμφωνα με τις προτάσεις, οι σχέσεις πατέρα και γιου ψυχράνθηκαν οριστικά.
Η Χριστίνα Τσούτσουρα περιγράφει ένα περιστατικό που, κατά την ίδια, αποτυπώνει το αμετάκλητο της ρήξης. Σε οικογενειακή συνάντηση στο Πόρτο Ράφτη, ο Σταύρος Ψυχάρης, «ενώπιον αρκετών ατόμων», αρνήθηκε να συνομιλήσει με τον γιο του και «του είπε να φύγει από το σπίτι». Το επεισόδιο αυτό, όπως υποστηρίζεται, σηματοδότησε την πλήρη και μη αναστρέψιμη διάρρηξη της σχέσης τους. Κατά την εκδοχή της χήρας Ψυχάρη, το ζήτημα των πινάκων επανήλθε δυναμικά σχεδόν δύο χρόνια αργότερα.
Tον Ιούνιο του 2024 ο Ανδρέας Ψυχάρης άρχισε να αποστέλλει τηλεφωνικά μηνύματα τόσο στην ίδια όσο και στην αδελφή του Σοφία, τα οποία χαρακτηρίζει «ξεκάθαρα εκβιαστικά». Στις προτάσεις της υποστηρίζει ότι ο ενάγων ισχυριζόταν ψευδώς πως οι πίνακες που διεκδικούσε βρίσκονταν στην κατοχή της αδελφής του, παρά το γεγονός ότι «γνώριζε πολύ καλά ότι οι πίνακες ήταν κυριότητας του πατέρα του». Η ίδια επιμένει ότι όσο ο Σταύρος Ψυχάρης βρισκόταν εν ζωή, ο γιος του «ουδέποτε τόλμησε να στραφεί εναντίον του», αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «τον φοβόταν και τον ντρεπόταν».
Κατά τις προτάσεις, μετά τον θάνατο του πατέρα του ο Ανδρέας Ψυχάρης φέρεται να επιχείρησε να ασκήσει πίεση προς την ίδια, επικαλούμενος κατά την άποψή της ανύπαρκτη κατοχή των έργων, με σκοπό να της αποσπάσει χρηματικό ποσό που αντιστοιχούσε στην αξία των πινάκων. Η Χριστίνα Τσούτσουρα και οι κόρες της αρνήθηκαν να εισέλθουν σε οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τους ισχυρισμούς αυτούς. Η απάντηση που δόθηκε, σύμφωνα με τις προτάσεις και τα μηνύματα που επικαλείται, ήταν μία και μόνη φράση, η οποία αποτυπώνει, το ηθικό βάρος της υπόθεσης: «Θα τρίζουν τα κόκαλα του πατέρα σου».
Στις προτάσεις σημειώνεται ότι ο ενάγων δεν απάντησε στη συγκεκριμένη μομφή. Αντίθετα, κατά την εκδοχή της χήρας Ψυχάρη, η στάση αυτή σηματοδότησε την οριστική ρήξη με την οικογένεια, με τον Ανδρέα Ψυχάρη να επιλέγει, όπως αναφέρεται, να προχωρήσει σε νέα δικαστική διεκδίκηση, «επικαλούμενος ψευδώς ότι ήταν δήθεν κύριος των πινάκων του πατέρα του».
Τι απαντά ο Α. Ψυχάρης
Η απάντηση της πλευράς του Ανδρέα Ψυχάρη, διά της νομικής εκπροσώπου του, Μαριζάνας Κίκιρη, απορρίπτει στο σύνολό τους τους ισχυρισμούς της Χριστίνας Τσούτσουρα. Ο ίδιος δηλώνει ότι εμμένει απολύτως σε όσα περιγράφει στην αγωγή που έχει καταθέσει, υποστηρίζοντας ότι διαθέτει πλήρη και επαρκή αποδεικτική βάση για κάθε ισχυρισμό του. Κομβικής σημασίας θεωρείται η ένορκη βεβαίωση του αδελφού του, Παναγιώτη Ψυχάρη, η οποία ενισχύει το σύνολο των αναφερόμενων στην αγωγή.
Η Μαριζάνα Κίκιρη, δικηγόρος του Ανδρέα Ψυχάρη
Στην ένορκη βεβαίωση αποκαλύπτεται ότι η χήρα του εκδότη φέρεται να πούλησε στον Παναγιώτη Ψυχάρη τον πίνακα του Πάμπλο Πικάσο με την προσωπογραφία του Σαίξπηρ. Χαρακτηριστικά, όπως επισήμανε η δικηγόρος Μαριζάνα Κίκηρη: «Ως προς το νομικό σκέλος, ο εντολέας μου διαθέτει όλα τα αποδεικτικά μέσα, μάρτυρες και έγγραφα, και ως προς τα πραγματικά περιστατικά είχε το “πόθεν έσχες” για την αγορά των πινάκων του, αλλά και με αποδείξεις ξεπλήρωνε τα χρέη του ΔΟΛ και χρέη του αποθανόντος πατέρα του και της εναγομένης».
Το πορτρέτο του Σαίξπηρ: Το έργο του Πάμπλο Πικάσο σύμφωνα με ιδιωτικό συμφωνητικό και ένορκη βεβαίωση πωλήθηκε από τη Χριστίνα Τσούτσουρα στον Παναγιώτη Ψυχάρη ενώ φέρεται να ανήκει στον Ανδρέα Ψυχάρη
Φωτογραφίες: Getty images / Ideal image, EUROKINISSI
Συνεχίζοντας σε αυτό τον ιστότοπο αποδέχεστε την χρήση των cookies στη συσκευή σας όπως περιγράφεται στην πολιτική cookies
Μάθετε περισσότερα εδώ
Αποδοχή