Σημαντικό ενδιαφέρον καταγράφει η δημοσκόπηση της Metron Analysis που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο του MEGA, καθώς αποτυπώνει ένα ξεκάθαρο αίτημα για πολιτική μεταβολή, αλλά ταυτόχρονα και δυσπιστία απέναντι σε «επιστροφές» γνωστών πολιτικών προσωπικοτήτων. Ads Οι απαντήσεις για τη γενική κατεύθυνση που επιθυμούν οι πολίτες, αλλά και για το ενδεχόμενο νέων κομματικών σχημάτων με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα, τον Αντώνη Σαμαρά ή τη Μαρία Καρυστιανού, δείχνουν ότι η κοινωνία «ψάχνει κάτι άλλο» – χωρίς να είναι δεδομένο ότι αυτό θα το εκπροσωπήσουν γνωστές πολιτικές φιγούρες.
Στον βασικό δείκτη πολιτικής κατεύθυνσης, το 62% θεωρεί ότι η χώρα χρειάζεται πολιτική αλλαγή, ενώ το 37% προκρίνει τη σταθερότητα.
Η διάθεση για αλλαγή εμφανίζεται ισχυρότερη σε όσους αυτοτοποθετούνται στην Αριστερά, ενώ οι πολίτες που κινούνται στον χώρο της κεντροδεξιάς και της δεξιάς τείνουν να προκρίνουν περισσότερο τη συνέχιση της σταθερότητας. Ads Σε ό,τι αφορά την τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα για πιθανό νέο πολιτικό φορέα στον χώρο της αντιπολίτευσης, η εικόνα είναι μεικτή αλλά χωρίς δυναμική απογείωσης: Για τους περισσότερους περνά ως κάτι μάλλον αδιάφορο, με το 25% να τη βλέπει θετικά και το 22% αρνητικά.
Όταν, όμως, η συζήτηση γίνεται πιο συγκεκριμένη – δηλαδή αν οι πολίτες θα ψήφιζαν ένα κόμμα με πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα – το πεδίο «στενεύει»: μόλις το 11% δηλώνει ότι κάτι τέτοιο είναι πολύ πιθανό, ενώ το 63% το θεωρεί απίθανο.
Η απήχησή του εντοπίζεται κυρίως στην ευρύτερη αριστερή δεξαμενή, με τις βασικές «πηγές» δυνητικής στήριξης να προέρχονται από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠαΣοΚ και της Πλεύσης Ελευθερίας, ενώ αξιοσημείωτη είναι και μια παρουσία της τάξης του 10% στο κοινό των αναποφάσιστων.
Ακόμη πιο περιορισμένη αποδεικνύεται η προοπτική για κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά.
Μόνο το 5% λέει πως θα ήταν πιθανό να τον στηρίξει, την ώρα που το 68% απορρίπτει το ενδεχόμενο ως απίθανο.
Παρ’ όλα αυτά, η έρευνα καταγράφει ένα ενδιαφέρον «παράδοξο» στις δευτερεύουσες επιλογές: Πέρα από τους αναμενόμενους χώρους (ΝΔ και Ελληνική Λύση στις πρώτες θέσεις), εμφανίζονται και ψηφοφόροι του ΠαΣοΚ να τον τοποθετούν ως τρίτη επιλογή, κάτι που δείχνει μετακινήσεις περισσότερο τακτικού χαρακτήρα παρά συνεκτική πολιτική ταύτιση. Καλύτερη εικόνα, συγκριτικά, εμφανίζει η Μαρία Καρυστιανού: Το 14% δηλώνει ότι θα ήταν πολύ πιθανό να ψηφίσει κόμμα με εκείνη στην ηγεσία, ενώ το ποσοστό που το απορρίπτει ως απίθανο διαμορφώνεται στο 47% – σαφώς χαμηλότερα από τα αντίστοιχα ποσοστά απόρριψης για τους δύο πρώην πρωθυπουργούς.
Η δυναμική της φαίνεται να ακουμπά κυρίως στο αντισυστημικό ακροατήριο «διαμαρτυρίας»: Ανάμεσα σε όσους δηλώνουν πιθανή στήριξη, προεξέχουν ψηφοφόροι της Πλεύσης Ελευθερίας (20,2%) και της Ελληνικής Λύσης (14,4%), ενώ το ΠαΣοΚ εμφανίζεται και εδώ ως τρίτη δεξαμενή.