Έχει πίσω της μια παράδοση ενός αιώνα στην ξυλεία, που διατηρείται μέχρι και σήμερα, εξασφαλίζοντάς της γνώση που διαθέτουν λίγες εταιρείες στον κλάδο. Η Χλιάπας ΑΕ των αδερφών Μιχάλη και Ιωάννη Χλιάπα, επιχείρηση επεξεργασίας ξύλου που εδρεύει στην περιοχή Πετρανών Κοζάνης, είναι σήμερα ένα από πέντε-έξι πριστήρια στη χώρα που παραμένουν και αξιοποιούν την ξυλεία των ελληνικών δασών.
Μάλιστα, στο πλαίσιο της φιλοσοφίας της γύρω από την κυκλική οικονομία συνεργάζεται με την εταιρεία Κορρές, προμηθεύοντάς την υποπροϊόντα από την κοπή των δέντρων, όπως οι φλούδες, συστατικά των οποίων αξιοποιούνται για την παραγωγή δύο πολύ γνωστών καλλυντικών σειρών της, της Μαύρης Πεύκης και της Λευκής Πεύκης. Η σχετική συνεργασία προέκυψε μετά από έρευνα της Κορρές και των Τμημάτων Φαρμακευτικής και Βιολογίας του ΕΚΠΑ.
Η Χλιάπας ΑΕ, που έγινε ανώνυμη εταιρεία το 1999, έχει στα σκαριά αυτή την περίοδο επένδυση ύψους 2,7 εκατ. ευρώ για την αυτοματοποίηση της παραγωγής στο πριστήριο, για την οποία έχει καταθέσει σχετικό αίτημα προς υπαγωγή στον αναπτυξιακό νόμο. Γενικότερα όμως δεν σταματά να επενδύει στον εκσυγχρονισμό της μέσω μηχανολογικού εξοπλισμού. Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια έχει στραφεί και στις ξύλινες κατασκευές -πέραν της κοπής και επεξεργασίας ξυλείας- όπως είναι τα κιόσκια, οι πέργκολες, τα ξύλινα σπίτια και οι στέγες. Μάλιστα, το 80-85% της πρώτης ύλης που χρησιμοποιεί είναι ελληνική ξυλεία, κατά κύριο λόγο από την ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, την οποία προμηθεύεται μέσω συνεταιρισμών, ιδιόκτητων δασών και των δασαρχείων. Πέραν της εγχώριας αγοράς η Χλιάπας ΑΕ δραστηριοποιείται και εξαγωγικά, στην κυπριακή αγορά.
Η εταιρεία, που διοικείται σήμερα από την τρίτη γενιά της και εδώ και λίγο καιρό έχει υποδεχθεί και την τέταρτη, διαθέτει μια μονάδα 5.000 τ.μ., η οποία έχει αναπτυχθεί σε συνολική έκταση 80 στρεμμάτων, ενώ απασχολεί 23 άτομα.
Οι τρεις γενιές και το άρωμα του ξύλου στο οικογενειακό DNA
Όλα ξεκίνησαν το 1926, όταν ο παππούς Ιωάννης Χλιάπας, ορμώμενος αρχικά από τις μεταφορές ξυλείας, προμηθεύτηκε μια κορδέλα και άρχισε να κόβει ο ίδιος με τους συνεταίρους του ξύλα. Την παράδοση συνέχισε ο γιος του Χαρίσειος, που μπήκε στην εταιρεία το 1958, εξελίσσοντάς την και προσθέτοντας το κομμάτι του παρκέ. Στη συνέχεια οι δικοί του γιοι, ο Μιχάλης και ο Ιωάννης, έκαναν πολλά ακόμα βήματα, με την επεξεργασία, την ξήρανση, τον εμποτισμό, το πλάνισμα, αλλά και την παραγωγή παλετόξυλων με θερμική απεντόμωση.
Και τα παιδιά τους όμως, η τέταρτη δηλαδή γενιά, δημιουργούν τις δικές τους μνήμες από την επιχείρηση, που, όπως λέει ο Μιχάλης Χλιάπας, ήταν για εκείνα ένα από τα… χόμπι τους μεγαλώνοντας. Στόχος, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι να διατηρηθεί η παράδοση του παππού, αλλά και να τονωθεί η επιχειρηματική δυναμική της περιοχής.