Αρχαιολόγοι έφεραν στο φως τα μυστικά αρχαίας πόλης – Ο εντυπωσιακός ναός, αφιερωμένος στη Θεά Κόμπρα και οι συμβολισμοί του
Μία ομάδα αρχαιολόγων από το πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, ανακάλυψε τα ευρήματα της αρχαίας πόλης Ιμέτ, στο Τελ ελ-Φαραΐν (Λόφος των Φαραώ), στο κυβερνείο της Σαρκίγια, βορειοδυτικά του Καΐρου.
Η ανακάλυψη έφερε στο φως οικιστικές δομές, εγκαταστάσεις για την αποθήκευση σιτηρών, στάβλους και ευρήματα ενός ναού αφιερωμένου στη θεά κόμπρα Ουατζέτ, ο οποίος χρονολογείται από τον 4ο αιώνα π.Χ. μέχρι τη Ρωμαϊκή Εποχή.
Η αποστολή των ανασκαφών, εστίασε στον ανατολικό τομέα του λόφου, όπου δορυφορικές εικόνες και τεχνικές τηλεσκόπησης, είχαν ανιχνεύσει ασυνήθιστες συγκεντρώσεις από ωμόπλινθο.
Σύμφωνα με τον Δρ. Mohamed Ismail Khaled, τον Γενικό Γραμματέα του ανώτατου συμβουλίου Αρχαιοτήτων, οι δομές που ανακαλύφθηκαν παραπέμπουν σε σπίτια με σχήμα πύργου, έναν χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό ρυθμό της Κάτω Αιγύπτου ανάμεσα στην Ύστερη Περίοδο (664 – 332 π.Χ.) και την κατάκτηση των Ρωμαίων.
Τα σπίτια αυτά, με πολλούς ορόφους και ασυνήθιστα στιβαρά θεμέλια, ήταν σχεδιασμένα ώστε να κατοικούνται από μεγάλο αριθμό ατόμων, εξήγησε ο Khaled σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου.
Δίπλα τους, η βρετανική αποστολή, με επικεφαλής των αιγυπτιολόγο Δρ. Nicky Nielsen, ανακάλυψε βοηθητικά κτίρια, για την αποθήκευση σιτηρών και την προστασία των ζώων, μαρτυρώντας πως, η Ιμέτ ήταν ένα δραστήριο αστικό κέντρο, του οποίου η οικονομία βασιζόταν στη γεωργία και το εμπόριο.
Αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν στη διάρκεια των ανασκαφών. Φωτογραφία: Υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου
Στην περιοχή αυτή του ναού, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια μεγάλη αναβαθμίδα από ασβεστόλιθο και τα ευρήματα δύο κολοσσιαίων κιόνων από ωμόπλινθο, οι οποίοι αρχικά, ήταν επιστρωμένοι με διακοσμητικό σοβά.
Οι κατασκευές αυτές, ήταν τμήμα ενός κτιρίου, το οποίο κατασκευάστηκε με επαγγελματικό τρόπο από τους αρχαίους, ώστε να συνδέει το ιερό της Ουατζέτ και έναν άλλον ναό της Ύστερης Περιόδου, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Κατά τα μέσα της Περιόδου των Πτολεμαίων (3ος αιώνας π.Χ.), ο δρόμος έπεσε σε αχρησία, υποδηλώνοντας πως, στην πόλη πραγματοποιήθηκαν αστικές ή τελετουργικές αλλαγές, εξήγησε ο Mohamed Abdel Badie, επικεφαλής του Τομέα Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων.
Ο ναός της Ουατζέτ, ξαναχτίστηκε για από την Ραμσή τον Β’ (1279 – 1213 π.Χ.) και αργότερα, από τον φαραώ Άμωσι Β'(570 – 526 π.Χ.) και ήταν ένα κομβικής σημασίας θρησκευτικό κέντρο στο Δέλτα, αλλά το κλέος του εξαφανίστηκε μετά την κατάκτηση της Αιγύπτου από τον Μέγα Αλέξανδρο.
Στην πόλη ανακαλύφθηκε ακόμη, ο ναός της θεάς-κόμπρας Ουατζέτ. Φωτογραφία: Υπουργείο τουρισμού και αρχαιοτήτων της Αιγύπτου
Στην Ιμέτ, ανάμεσα στα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν, είναι το επάνω τμήμα ενός ουσάμπτι (ταφικό ειδώλιο) από πράσινο φαγεσιανό, λαξευμένο με εξαιρετική ακρίβεια, της περιόδου της 26ης Δυναστείας (664 – 525 π.Χ.).
Ακόμη, ανακαλύφθηκε μία πέτρινη στήλη, η οποία απεικονίζει τον θεό Ώρος, να στέκεται σε δύο κροκόδειλους κρατώντας φίδια στα χέρια του, πλαισιωμένος από τον θεό των νάνων Μπες, προστάτη της οικίας και της γονιμότητας.
Ίσως όμως, το πιο ξεχωριστό κομμάτι να είναι το σείστρο. Στην αρχαία Αίγυπτο το σείστρο ήταν ιερό όργανο και συνδεόταν κυρίως με τη λατρεία της θεάς Άθωρ και αργότερα της Ίσιδας. Το χρησιμοποιούσαν σε τελετές για να ξορκίζουν το κακό και να φέρνουν εύνοια των θεών.
Πρόκειται για ένα αρχαίο μουσικό όργανο, είδος κρουστού, που μοιάζει με ραβδί ή πλαίσιο με μεταλλικές ράβδους ή δαχτυλίδια τα οποία έκαναν ήχο όταν το κούναγαν, διακοσμημένο με κεφαλές από θεά- αγελάδα και, κατά την Ύστερη Περίοδο, κατασκευασμένο από χαλκό.
Σύμφωνα με τον Δρ. Nielsen, επικεφαλής της αποστολής, στη διάρκεια του Νέου Βασιλείου (1550 – 1069 π.Χ.), η Ιμέτ ήταν στρατηγικός θύλακας, όπως παρέμεινε και σε μεταγενέστερες περιόδους, λόγω της τοποθεσίας της στις διαδρομές του εμπορίου του Δέλτα του Νείλου.
Ο ναός Ουατζέτ, προσέλκυε προσκυνητές και εμπόρους, γεγονός που εξηγεί το πλήθος των οικιών και των κτιρίων αποθήκευσης, εξηγεί χαρακτηριστικά.
Οι αιγυπτιακές Αρχές ελπίζουν πως, οι μελλοντικές αποστολές στο Τελ ελ-Φαραΐν (Λόφο των Φαραώ), θα φέρουν στο φως περισσότερες πληροφορίες για τον ιστορικό χώρο, τα πρώτα στρώματα του οποίου, μπορεί να ανάγονται σε εποχές παλιότερες απ’ ό, τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.