Η Ελλάδα διεκδικεί για πρώτη φορά την κορυφαία θέση στο Eurogroup – Ο Κυριάκος Πιερρακάκης αναμετράται με τον Βέλγο Βινσέντ φαν Πετεγκέμ – Ενεργή συμμετοχή έχει τόσο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο και ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης
θα αναλάβει την προεδρία του πανίσχυρου, άτυπου συλλογικού Οργάνου. Ο λευκός καπνός θα βγει από το
, ο οποίος αποφάσισε να είναι υποψήφιος για την προεδρία αυτού του άτυπου Οργάνου με παρότρυνση του
Δεν πρόκειται για μία εκστρατεία μοναχική – αφού από την πρώτη στιγμή που έγινε αντιληπτό ότι η Ελλάδα κερδίζει και μόνο που βάζει υποψηφιότητα για τη θέση στον έβδομο χρόνο μετά την έξοδο από τα μνημόνια, τόσο ο
«τρέχουν» για να εξασφαλίσουν στήριξη στον υπουργό Οικονομικών.
O Πιερρακάκης ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στα τέλη Νοεμβρίου
και σχεδόν αμέσως μετά αναχώρησε για το Δουβλίνο, όπου συναντήθηκε με τον αντικαταστάτη του Ντόναχιου, τον
, του συγκυβερνώντος κόμματος Fine Gael, ο οποίος στα 39 του πρόλαβε να γίνει κάποιους μήνες πρωθυπουργός, πριν καταλήξει αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση συνεργασίας με το Fianna Fail, το άλλο συντηρητικό κόμμα της Ιρλανδίας – κάτι σαν τον Βαγγέλη Βενιζέλο το 2012 με 2014, αλλά σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες.
Στις δηλώσεις μετά τη συνάντησή τους δεν ακούστηκε κουβέντα για την προεδρία του
– άλλωστε η ψηφοφορία είναι μυστική, οι εκλέκτορες μόλις 20, όσοι και οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης, και όταν δεν υπάρχει ένας και μοναδικός υποψήφιος οι συμμαχίες μοιάζουν με εκείνες της Εurovision. Ομως, τα όσα ειπώθηκαν για τις ελληνοϊρλανδικές σχέσεις ήταν τόσο θερμά, που δεν άφηναν πολλά περιθώρια για παρερμηνείες: Douze points κι αυτός, όπως ο
To εγκωμιαστικό δημοσίευμα της «FAZ» για τον Πιερρακάκη δεν απηχεί κατ’ ανάγκη τη θέση του κυβερνητικού συνασπισμού Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών, αλλά την περιρρέουσα ατμόσφαιρα των Βρυξελλών, όπου εδρεύει
ο αντίπαλος του Πιερρακάκη: ο Βενιζέλος του Βελγίου -αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών- Βίνσεντ βαν Πετέγκεμ, 45 ετών, με πενταετή εμπειρία στο Eurogroup
Ο Βέλγος ανήκει -όπως και ο Πιερρακάκης- στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, που διαθέτει 7 ψήφους στο 20μελές Οργανο. Οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν άλλες 7 ψήφους, οι Κεντρώοι -λέγε με Μακρόν- φτάνουν τους 4, ενώ υπάρχουν και δύο ακροδεξιοί.
, ο 55χρονος υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας, γιος ψαρά, ο οποίος συμμετείχε νωρίτερα στην κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι και θεωρείται φιλοευρωπαϊστής – τουλάχιστον για τα μέτρα της κυβέρνησης Μελόνι.
Ο Ιταλός τηλεφώνησε στον Πιερρακάκη ενώ εκείνος βρισκόταν στο Λονδίνο για το roadshow της Morgan Stanley και τον κάλεσε να επιστρέψει στην Ελλάδα μέσω Ρώμης προκειμένου να συναντηθούν. Μήπως κάλεσε και τον Βέλγο; Οχι. Τι θα κάνει η Ιταλία στην ψηφοφορία; Η ψήφος είναι μυστική, αλλά η απάντηση παραμένει απλή: Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;
Βέβαια, το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Βέλγο είναι οι ανατολικές χώρες της διεύρυνσης του 2004 – όσες από αυτές μετέχουν στην Ευρωζώνη, δηλαδή η
. Και ο λόγος είναι το περιβόητο ζήτημα των 145 δισ. ευρώ παγωμένων ρωσικών κεφαλαίων που η Κομισιόν θέλει να χρησιμοποιήσει ως εγγύηση για δάνεια χρηματοδότησης της ανοικοδόμησης της Ουκρανίας, αλλά οι Βέλγοι -που τα διακρατούν- φοβούνται ότι θα μπουν σε δικαστικές (και οικονομικές εντέλει) περιπέτειες με τη Μόσχα μετά τη λήξη του πολέμου.
Είναι ένα ζήτημα που έχει φέρει τα πάνω κάτω στις σχέσεις του Βελγίου με το σύνολο των χωρών της ανατολικής Ευρώπης, που επιθυμούν διακαώς την οικονομική «τιμωρία» της
. Εκτιμάται δε ότι οι επιπτώσεις θα είναι πολυεπίπεδες – και πάντως πολύ πιο σημαντικές από το πού θα «γείρουν» κάποιες ψήφοι στην εκλογή νέου προέδρου του Eurogroup. Eίναι χαρακτηριστικό ότι ο καγκελάριος Μερτς ανέβαλε άλλο επίσημο ταξίδι για να δειπνήσει το βράδυ της Παρασκευής με τον πρωθυπουργό του Βελγίου, επιχειρώντας να λύσει τον γόρδιο δεσμό, αλλά το μόνο που κατάφερε είναι να συζητηθεί το ενδεχόμενο να αναλάβουν την ευθύνη – πολιτική και οικονομική – όλες οι χώρες της Ένωσης, κάτι που ενδέχεται να συζητηθεί στην επόμενη σύνοδο κορυφής, δηλαδή μετά την εκλογή στο Eurogoup.
Σε ό,τι αφορά την συγκεκριμένη κάλπη, η γερμανική πλευρά δεν έχει αποκαλύψει τις προθέσεις της – όμως o
, ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας, λέγεται ότι έχει κριτικάρει έντονα την υποψηφιότητα του Βέλγου. Με δεδομένο το παραδοσιακό δέσιμο της Βιέννης με το Βερολίνο, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει πολλά.
Η ελληνική πλευρά -μια και ο Πιερρακάκης δεν «τρέχει» μόνος του την προεκλογική καμπάνια, αφού σε αυτήν έχει εμπλακεί ενεργά ο πρωθυπουργός, ο οποίος συνέφαγε στις 27 Νοεμβρίου, πριν από την επίσημη ανακοίνωση της ελληνικής υποψηφιότητας για το Eurogroup με τον
, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, με τον οποίο διατηρεί ισχυρούς δεσμούς εδώ και αρκετά χρόνια- εκτιμά ότι θα βρει στήριξη τόσο από από τις χώρες της Ιβηρικής όσο και από το Παρίσι, όπου βρέθηκε ο Πιερρακάκης πριν ταξιδέψει για τις Βρυξέλλες για τις τελευταίες επαφές πριν από την ψηφοφορία.
Πρώτος πρόεδρος του Eurogroup για την οκταετία 2005 έως το 2013 ήταν ο «δικός μας»
, που πέρασε τρία ανέμελα χρόνια πριν ξεσπάσει η κρίση που ξεκίνησε με την πτώχευση της Lehman Brothers, το φθινόπωρο του 2008, για να εξαπλωθεί κάποιους μήνες αργότερα – με κορυφαίο, αλλά όχι και μοναδικό, θύμα την Ελλάδα.
Σόιμπλε και Γιούνκερ
στο Eurogroup, ως υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος είχε εκλεγεί έναν μήνα νωρίτερα με ένα «λεφτά υπάρχουν», που απέδωσε 44% στην κάλπη ανεξαρτήτως του τι εννοούσε. Παρόντος του
, ο Γιούνκερ υποδέχθηκε τον Παπακωνσταντίνου με το περίφημο «game over», που δεν έγινε άμεσα αντιληπτό στην Αθήνα. Θα περνούσαν άλλοι 5 μήνες -φτάσαμε στον Μάιο του 2010- όταν ο Παπακωνσταντίνου εξειδίκευε σε περικοπές το διάγγελμα Παπανδρέου από το Καστελόριζο.
είχε δώσει μία συνέντευξη στην οποία θυμόταν ότι ο τελευταίος υπουργός Οικονομικών του Κώστα Καραμανλή, ο Γιάννης Παπαθανασίου, είχε προσπαθήσει να της καταγράψει τα μέτρα (που δεν έλαβε ποτέ) για τον περιορισμό του ελλείμματος γράφοντας αριθμούς σε ένα κομμάτι λαδωμένης χαρτοπετσέτας…
συνέχιζε τις περικοπές προκειμένου να τηρεί τους μνημονιακούς όρους, ώσπου το καλοκαίρι του 2011, ο πραγματικός πρόεδρος του Eurogroup, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, είχε αρχίσει να χάνει την υπομονή του με την Ελλάδα – οπότε στο περιθώριο των συνεδριάσεων άρχισε να προτείνει στον
, ο οποίος είχε πλέον αναλάβει το υπουργείο των Οικονομικών, την έξοδο από το ευρώ.
Η έξοδος από το ευρώ έφτασε να γίνει ορατή διά γυμνού οφθαλμού τους πρώτους μήνες του 2015, όταν ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να δώσει τη θέση του υπουργού Οικονομικών στον Γιάνη Βαρουφάκη, προκειμένου να κάνει πράξη το σύνθημα της εποχής ότι τότε -με την κυβέρνηση των
– θα γινόταν πραγματική διαπραγμάτευση με τους δανειστές.