Λένε ότι η ζωή δεν έχει να κάνει με το πόσο γρήγορα τρέχεις ή με το πόσο ψηλά σκαρφαλώνεις, αλλά με το πόσο γρήγορα σηκώνεσαι όταν πέφτεις, φράση που ταιριάζει πολύ στον Αλέξανδρο Μανιατόπουλο, έναν παθιασμένο επιχειρηματία που μεγαλούργησε στον χώρο του αυτοκινήτου, τόσο ως επιχειρηματίας όσο και ως οδηγός αγώνων, αφού έτρεξε 40 φορές στο Ράλλυ Ακρόπολις.
Η εν λόγω επίδοση χάρισε μια θέση στο Βιβλίο Γκίνες στον άνθρωπο που έφερε στην Ελλάδα την NSU, την BMW, τη Renault, την Porsche και τη Land Rover, εταιρείες που έχτισαν τον μύθο του επιτυχημένου εισαγωγέα.
Στην αυτοβιογραφία με τίτλο «Η ζωή μου στη λωρίδα προσπεράσματος» που θα κυκλοφορήσει λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, ο «ΑλΜαν» -για τους φίλους του- ξεδιπλώνει με ειλικρίνεια στα 88 του χρόνια τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της ζωής του. Οι μνήμες του από τότε που ήταν παιδί, τα χρόνια στην Αγγλία, τα πρώτα βήματα, οι σημαντικές προσωπικές στιγμές, η καταξίωση στον χώρο, η πτώση, η φυγή στο εξωτερικό θα παρελάσουν μέσα από τις σελίδες του.
Στο «Η ζωή μου στη λωρίδα προσπεράσματος» περιγράφει μια διαδρομή που ξεκίνησε από την Πάτρα και είναι γεμάτη από επιτυχίες, αποτυχίες και μια μετωπική σύγκρουση με το μυθιστορηματικό παρελθόν του
«Το πρώτο μου deal»
Η φωνή του Αλέξανδρου Μανιατόπουλου στο τηλέφωνο είναι σταθερή από την αρχή της κουβέντας μας για την αυτοβιογραφία του, την οποία έγραψε με το χέρι σε 900 σελίδες Α4. «Γεννήθηκα στις 10 Οκτωβρίου του 1937 στην Πάτρα από γονείς πρόσφυγες που είχαν έρθει από τη Μικρά Ασία. Εκεί έπαιξα ως παιδί, εκεί μεγάλωσα και στα 17 μου έφυγα για σπουδές στην Αγγλία», είναι οι πρώτες του λέξεις.
«Η δουλειά του πατέρα μου και του θείου μου ήταν η πώληση μοτοποδηλάτων και ποδηλάτων και από εκεί ξεκίνησα εγώ, αφού όταν άρχισα τη δική μου δουλειά και για περίπου έναν χρόνο δούλεψα με τα μοτοποδήλατα της εποχής εκείνης. Το πρώτο μου deal ήταν με την NSU και η συμφωνία ήταν να ξεκινήσουμε με τις μοτοσικλέτες. Η συγκεκριμένη ήταν μια μεγάλη γερμανική εταιρεία που μετά ξεκίνησε να κατασκευάζει και αυτοκίνητα, τα οποία έφερα αργότερα στην Ελλάδα».
Κλείσιμο
Δεν θυμάται ποιο ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που είδε, αλλά, όπως μου τονίζει, «ερωτεύτηκα τα αυτοκίνητα στην Αγγλία, λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’50, όταν ήμουν φοιτητής και σπούδαζα Οικονομικά και Διεύθυνση Επιχειρήσεων.
Θυμάμαι ότι πήγαινα σε μια σχολή έξω από το Λονδίνο όπου μαθαίνεις να οδηγείς και οδηγούσα ένα Ford Escort, αλλά με το επιχειρείν στον χώρο του αυτοκινήτου ξεκίνησα το 1963 αντιπροσωπεύοντας την NSU. Το πρώτο μαγαζί ήταν στο Νο 55 της οδού Πατησίων απέναντι ακριβώς από το Μουσείο και οι πωλήσεις… πέταξαν γιατί εγώ έκανα διαφήμιση σε μια εποχή όπου οι αντιπροσωπείες δεν το συνήθιζαν, ενώ ταυτόχρονα ξεκίνησα να τρέχω σε αγώνες – κι αυτό έδωσε μια έξτρα ώθηση στη δουλειά».
Ράλι και οικογένεια
Τότε δεν φανταζόταν ότι θα καθόταν στη θέση του οδηγού 40 φορές για έναν αγώνα που θεωρείται από τους πιο δύσκολους και απαιτητικούς, με Ειδικές Διαδρομές που δεν συγχωρούν λάθη. «Το 1966 έτρεξα για πρώτη φορά στο Ράλλυ Ακρόπολις με συνοδηγό τον Νίκο Ζουντρούλη και παθιάστηκα με τον συγκεκριμένο αγώνα επειδή εκείνη την εποχή ήταν μαραθώνιος που διαρκούσε τέσσερις ημέρες και δύο νύχτες. Τότε έτρεχα με το όνομα Υψηλάντης και μετά με το όνομα Λεωνίδας για να τιμήσω τον πατέρα μου».
Η αυτοβιογραφία του 88χρονου επιχειρηματία που που έγραψε ιστορία ως αντιπρόσωπος της BMW, της Renault, της Porsche και της Land Rover και μπήκε στο Βιβλίο Γκίνες για τις 40 συμμετοχές του στο Ράλλυ Ακρόπολις
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Συνεχίζοντας σε αυτό τον ιστότοπο αποδέχεστε την χρήση των cookies στη συσκευή σας όπως περιγράφεται στην πολιτική cookies
Μάθετε περισσότερα εδώ
Αποδοχή