Τα ενέσιμα φάρμακα αδυνατίσματος, γνωστά και ως αγωνιστές GLP-1, έχουν καταφέρει για πολλούς κάτι που οι δίαιτες δεν κατάφεραν ποτέ: Μια ευκαιρία να χάσουν ευκολότερα βάρος και -σε πολλές περιπτώσεις- να αποκτήσουν μια νέα οπτική, αν όχι μια εντελώς διαφορετική ζωή. Είναι όμως η χρήση τους δια βίου ή όχι;
Το BBC μίλησε με δύο Βρετανίδες με δύο πολύ διαφορετικές ιστορίες αλλά έχοντας τον ίδιο στόχο: να χάσουν βάρος και να το διατηρήσουν. Αυτή είναι η εμπειρία τους.
«Είναι σαν να ανοίγει ένας διακόπτης και ξαφνικά πεινάς απίστευτα»
Η Tanya Hall, διευθύντρια πωλήσεων σε μια μεγάλη εταιρεία fitness, ξεκίνησε αρχικά να παίρνει το ενέσιμο φάρμακο για καθαρά προσωπικούς λόγους. Ως εργαζόμενη σε εταιρεία που προωθεί τα καλαίσθητα σώματα -και παράλληλα υπέρβαρη, ένιωθε σαν «απατεώνας» και πίστευε ότι η άποψή της δεν είχε αξία στον κλάδο της λόγω του βάρους της. Θα την έπαιρναν πιο σοβαρά αν ήταν πιο αδύνατη;
Τελικά, όπως λέει, οι υποψίες της επιβεβαιώθηκαν. Αφού άρχισε τις ενέσεις, ο κόσμος την πλησίαζε για να τη συγχαρεί για την απώλεια βάρους. Ένιωθε ότι της φέρονταν με περισσότερο σεβασμό. Ωστόσο, τους πρώτους μήνες της θεραπείας, η Tanya δυσκολευόταν να κοιμηθεί, ένιωθε συνεχώς ναυτία, είχε πονοκεφάλους και άρχισε ακόμη και να χάνει τα μαλλιά της, κάτι που μπορεί να μην οφείλεται άμεσα στο φάρμακο, αλλά είναι πιθανή παρενέργεια της ταχείας απώλειας βάρους.
«Τα μαλλιά μου έπεφταν τούφες», θυμάται. Όσον αφορά όμως το βάρος, έβλεπε τα αποτελέσματα που ήλπιζε. «Είχα χάσει γύρω στα 22 κιλά».
Τώρα, περισσότερους από 18 μήνες μετά, αυτό που ξεκίνησε ως ένα πείραμα έχει μετατραπεί σε μια ολοκληρωτική αλλαγή ζωής. Έχει χάσει 38 κιλά, ενώ έχει προσπαθήσει αρκετές φορές να σταματήσει τη φαρμακευτική αγωγή. Όμως κάθε φορά, μέσα σε μόνο λίγες ημέρες, λέει ότι τρώει τόσο πολύ που και η ίδια νιώθει σοκαρισμένη. «Ήταν σαν να άνοιξε κάτι στο μυαλό μου και να είπε: “Φάε τα πάντα, έλα, το αξίζεις, γιατί δεν έχεις φάει τίποτα εδώ και τόσο καιρό”».
To πριν και το μετά της Tanya Hall. Πηγή: BBC
Κλείσιμο
Να διακόψει κανείς ή να μη διακόψει;
Η διακοπή των φαρμάκων αδυνατίσματος μπορεί να μοιάζει με «άλμα από γκρεμό», παρατηρεί ο γιατρός τρόπου ζωής, δρ Hussain Al-Zubaidi.«Συχνά βλέπω ασθενείς που τα σταματούν όταν βρίσκονται στη μέγιστη δόση, επειδή έχουν φτάσει στον στόχο τους, και τότε απλώς τα κόβουν». Σύμφωνα με τον δρα Al-Zubaidi, αυτό μπορεί να μοιάζει με χτύπημα από «χιονοστιβάδα ή τσουνάμι». Ο «θόρυβος του φαγητού» επιστρέφει ακόμη και από την επόμενη μέρα.
Όπως αναφέρει, τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν πως, 1 έως 3 χρόνια μετά τη διακοπή του φαρμάκου, οι άνθρωποι θα ξαναπάρουν «σημαντικό ποσοστό του βάρους»: «Κάπου στο 60 με 80% του βάρους που έχασαν θα επιστρέψει».
«Πήγαινα στα ντουλάπια και καταβρόχθιζα τα πάντα»
Η Ellen Ogley είναι αποφασισμένη να μην το αφήσει το βάρος που έχασε να επιστρέψει. Αποφάσισε να ξεκινήσει φαρμακευτική αγωγή για την απώλεια βάρους όταν έφτασε σε ένα «κομβικό σημείο» της ζωής της. Είχε τόσα πολλά κιλά που χρειάστηκε να υπογράψει υπεύθυνη δήλωση για να κάνει μια κρίσιμη εγχείρηση, καθώς μπορεί να μην επιβίωνε. Το να ξεκινήσει την φαρμακευτική αγωγή ήταν η «τελευταία της ευκαιρία να το κάνει σωστά», όπως λέει.
«Ήμουν κι εγώ θύμα της συναισθηματικής υπερφαγίας», λέει. «Αν ήμουν χαρούμενη, έτρωγα υπερβολικά. Αν ήμουν λυπημένη, πάλι έτρωγα υπερβολικά. Δεν είχε σημασία γιατί δεν είχα κανένα φίλτρο». Όμως όταν άρχισε τις ενέσεις, «όλα αυτά απενεργοποιήθηκαν».
Δύο γυναίκες, με δύο πολύ διαφορετικές ιστορίες αλλά τον ίδιο στόχο – να χάσουν βάρος και να το διατηρήσουν – περιγράφουν την εμπειρία τους μετά τη διακοπή της αγωγής για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας
Η ζωή χωρίς τον «θόρυβο του φαγητού» έδωσε στην Ellen τον χώρο να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με το φαγητό. Άρχισε να διαβάζει για τη διατροφή και να δημιουργεί ένα υγιεινό πρόγραμμα που βοηθούσε να τροφοδοτεί σωστά το σώμα της. Έπαιρνε τη φαρμακευτική αγωγή για 16 εβδομάδες πριν αρχίσει τη σταδιακή διακοπή, μειώνοντας τη δόση σε διάστημα έξι εβδομάδων. Σε αυτό το διάστημα έχασε 22 κιλά.
Όσο έχανε περισσότερο βάρος, διαπίστωσε ότι μπορούσε να γυμνάζεται περισσότερο και όταν ένιωθε «πεσμένη»: Αντί να «πηγαίνει στα ντουλάπια και να καταβροχθίζει τα πάντα», έβγαινε για τρέξιμο. Παρόλα αυτά, όταν σταμάτησε την ενέσιμη αγωγή, άρχισε να βλέπει το νούμερο στη ζυγαριά να ανεβαίνει σιγά-σιγά, κάτι που, όπως λέει, την μπέρδεψε.
Τους τελευταίους μήνες, το βάρος της Tanya έχει παραμείνει σταθερό και αισθάνεται ότι το φάρμακο έχει μικρή πλέον επίδραση. Παρ’ όλα αυτά, λέει πως δεν σκοπεύει να το σταματήσει. Όπως εξηγεί, έχει φτάσει σε ένα ικανοποιητικό βάρος με το οποίο νιώθει άνετα. Κάθε φορά που προσπάθησε να διακόψει, ο φόβος ότι θα ξαναπάρει γρήγορα κιλά γίνεται υπερβολικά έντονος και βρίσκει έναν λόγο να επιστρέψει στη φαρμακευτική αγωγή.
«Για τα πρώτα 38 χρόνια της ζωής μου ήμουν υπέρβαρη. Τώρα είμαι 38 κιλά ελαφρύτερη», λέει η Tanya. «Οπότε υπάρχει ένα κομμάτι μέσα μου που νιώθει σαν να υπάρχει ένας εθισμός στο να το συνεχίζω, γιατί με κάνει να αισθάνομαι όπως αισθάνομαι, με κάνει να νιώθω ότι έχω τον έλεγχο». Ίσως, όμως, να είναι το αντίστροφο, σκέφτεται. Ίσως να είναι το φάρμακο που ελέγχει εκείνη.
H Ellen Ogley πριν και μετά τη χρήση των φαρμάκων. Πηγή: BBC
Η (μεγάλη) σημασία της υποστήριξης
Η σωστή υποστήριξη θεωρείται καθοριστικής σημασίας, λέει ο δρ Al-Zubaidi. Ο οργανισμός φαρμάκων του Ηνωμένου Βασιλείου, έχει συστήσει οι ασθενείς να λαμβάνουν τουλάχιστον έναν χρόνο συνεχούς καθοδήγησης και εξατομικευμένα πλάνα δράσης μετά τη διακοπή της θεραπείας, ώστε να κάνουν πρακτικές αλλαγές στη ζωή τους, να διατηρήσουν την απώλεια βάρους και, κυρίως, να παραμείνουν υγιείς. Ωστόσο, για όσους πληρώνουν τα φάρμακα ιδιωτικά, όπως η Tanya και η Ellen, αυτού του είδους η υποστήριξη δεν είναι πάντα εγγυημένη.
Ο ίδιος ανησυχεί ότι, χωρίς πρόσθετη υποστήριξη για όσους βρίσκονται στη μεταβατική αυτή φάση, η ανθυγιεινή σχέση της κοινωνίας με το φαγητό σημαίνει πως ελάχιστα πράγματα θα αλλάξουν. «Το περιβάλλον στο οποίο ζουν οι άνθρωποι πρέπει να προάγει την υγεία, όχι την αύξηση βάρους» εξηγεί.
Η Tanya συνεχίζει τη φαρμακευτική αγωγή και γνωρίζει πλήρως τα υπέρ και τα κατά αυτής της απόφασης. Η Ellen αισθάνεται ότι αυτό το κεφάλαιο έχει πλέον κλείσει, καθώς έχει χάσει περισσότερα από 51 κιλά. «Θέλω ο κόσμος να γνωρίζει ότι η ζωή μετά τα φάρμακα απώλειας βάρους μπορεί επίσης να είναι βιώσιμη», λέει.
Πηγή: ygeiamou.gr
Συνεχίζοντας σε αυτό τον ιστότοπο αποδέχεστε την χρήση των cookies στη συσκευή σας όπως περιγράφεται στην πολιτική cookies
Μάθετε περισσότερα εδώ
Αποδοχή