Η Μαριλού Κατσαφάδου τόνισε τη σημασία να δείχνουν οι γονείς τα συναισθήματά τους στα παιδιά τους, χωρίς να προσπαθούν να τα κρύψουν
Μαριλού Κατσαφάδου: «Η απώλεια της με έβαλε σε διαδικασία να δω διαφορετικά τη ζωή, σαν να ωρίμασα 10 χρόνια»
Στην εκπομπή της ΕΡΤ «Μαμά-δες», η ηθοποιός Μαριλού Κατσαφάδου μίλησε ανοιχτά το μεσημέρι του Σαββάτου, σε συνάντησή της με τη Σύλβια Δεληκούρα, αποκαλύπτοντας πώς βίωσε την απώλεια της μητέρας της και πώς αυτή η απώλεια άλλαξε ριζικά τη ζωή και τη σχέση της με τη μητρότητα.
Είναι πολύ σημαντικό ότι τα παιδιά σκέφτονται τους ανθρώπους που έχουν φύγει και μπορεί να κάνει κάποιες στιγμές ο Παναγιώτης πράγματα επειδή “μας βλέπει η γιαγιά επάνω και μας προσέχει”. Είναι καλό να δείχνουμε στα παιδιά μας τα συναισθήματα μας, να μην τα κρύβουμε, να μην τα καταπιέζουμε. Δηλαδή εγώ, που με πιάνουν τα κλάματα, δεν το κρύβω στον γιο μου. Θα δείξω τη στεναχώρια μου γιατί και εκείνος θα πρέπει να μου δείχνει κάτι που τον στενοχωρεί, να μου του εκφράζει και να μην κρύβεται
Η ηθοποιός σημείωσε πως πάντα προσπαθεί να διαχειρίζεται τις πιο δύσκολες φάσεις της ζωής με χιούμορ, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Νομίζω ότι ακόμα και τις πιο δύσκολες φάσεις της ζωής μου τις αντιμετωπίζω με χιούμορ, για να μπορέσω να επιβιώσω. Δηλαδή ακόμα και μια στιγμή που μπορεί να είναι ζόρικη για κάποιους ανθρώπους, άμα δεν χρησιμοποιήσω το χιούμορ, νιώθω ότι πνίγομαι, ότι θα καταρρεύσω. Το χρησιμοποιώ πάρα πολύ, όπως και τον αυτοσαρκασμό».
Η ίδια αποκάλυψε πως η απώλεια της μητέρας της λειτούργησε καθοριστικά και στον τρόπο που βλέπει πλέον τον δικό της ρόλο ως μητέρα. «Η απώλεια της μητέρας μου με καθόρισε και μένα ως μητέρα, βέβαια. Όπως γεννιέται ο άνθρωπος, όπως γέννησα ένα παιδί που με άλλαξε σαν άνθρωπο και σαν υπόσταση, έτσι και η απώλεια της μαμάς μου πάλι πρόσθεσε κάτι άλλο σ’ αυτό. Κατ’ αρχάς έπρεπε να εξηγήσω στον γιο μου, σιγά σιγά, ότι η γιαγιά “έφυγε” και να καταλάβει ότι δεν λείπει απλά σε ένα νοσοκομείο και θα επιστρέψει. Ότι είναι δηλαδή κάτι μόνιμο οπότε πια γνωρίζει ότι η γιαγιά μας βλέπει από πάνω και είναι στα αστεράκια».
Ολοκληρώνοντας τη συζήτηση, εξομολογήθηκε πως η απώλεια της μητέρας της την έκανε να νιώσει πιο μεγάλη και πως αυτό το συναίσθημα τη βοήθησε να ωριμάσει μέσα της. «Με την απώλεια της μαμάς μου ένιωσα και πιο μεγάλη. Ένιωσα δηλαδή ότι όντως ήμουν μαμά, δεν ήμουν το παιδί κάποιου πλέον. Μέσα μου αυτό έκατσε σαν βάρος αλλά και σαν να ωρίμασα 10 χρόνια πάνω. Με έβαλε σε μια διαδικασία να δω διαφορετικά τη ζωή και να την γευτώ περισσότερο, γιατί περνάει ο χρόνος».