Πλησιάζοντας στο τέλος της χρονιάς και κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό, αξίζει τον κόπο να σταθούμε λίγο στην πρόσφατη ρήση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Σύμφωνα με την οποία, από το «μένουμε Ευρώπη», περάσαμε σήμερα, στην εποχή της δικής του διακυβέρνησης, στην Ελλάδα που τη ζηλεύει η Ευρώπη.
Αξίζει, λοιπόν, τον κόπο να αναζητήσουμε στα ευρωπαϊκά στοιχεία που δημοσιεύει κατά καιρούς η Eurostat την τεκμηρίωση της καινοφανούς πεποίθησης του πρωθυπουργού, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα έγινε η χώρα που θα ήθελαν να ζουν οι Ευρωπαίοι.
Στην Ευρώπη των 27, εκ των οποίων οι 26 ζηλεύουν την Ελλάδα, η χώρα μας σύμφωνα με τις έρευνες και τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, κατατάσσεται στην τελευταία θέση ως προς την υποκειμενική φτώχεια.
Οι δυο στους τρεις Έλληνες, δηλαδή ή αλλιώς το 66,8% του πληθυσμού, απαντούν ότι δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα.
Κι αυτά, όταν το ποσοστό υποκειμενικής φτώχειας στην Ευρώπη, που κατά τα άλλα ζηλεύει την Ελλάδα, μειώθηκε κατά μέσον όρο το 2024 στο 17,4%, έναντι του 19,1% που ήταν το 2023.
Σχ. 1: Η Ελλάδα πρώτη στην Ευρώπη ως προς την υποκειμενική φτώχεια
Η δεύτερη έρευνα που θα μπορούσε να τεκμηριώσει την οίηση του Έλληνα πρωθυπουργού ότι έφτιαξε μια χώρα που τη ζηλεύουν οι Ευρωπαίοι, έχει να κάνει με τους μισθούς και την αγοραστική τους δύναμη στις 27 ευρωπαϊκές χώρες.
Συγκεκριμένα στη χώρα μας η ψαλίδα ανάμεσα στο εισόδημα και στο κόστος της ζωής, δηλαδή ανάμεσα στους μισθούς και την ακρίβεια, αυξάνει διαρκώς, την ώρα που στην υπόλοιπη Ευρώπη συνεχώς μειώνεται.
Ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα, συγκεκριμένα, η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση της Ευρώπης με 18.000 ευρώ μέσο ετήσιο εισόδημα, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος βρίσκεται στα 40.000 ευρώ.
Το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα βρίσκεται, δηλαδή, στο 45% του μέσου κατά κεφαλήν εισοδήματος στην Ευρώπη. Με τη σημείωση ότι αυτή η απόκλιση αυξάνει και δεν μειώνεται.
Σχ 2: Οι μισθοί στην Ελλάδα βρίσκονται στο 45% (προτελευταία θέση) του μέσου ευρωπαϊκού όρου
Ένας επιπρόσθετος δείκτης με μεγάλη σημασία για τη φτώχεια είναι η αγοραστική δύναμη των μισθών.
Η Ελλάδα, ως προς αυτόν τον δείκτη, βρίσκεται στην προτελευταία θέση της Ευρώπης. Με την αγοραστική δύναμη στη χώρα μας να βρίσκεται στο 70% της μέσης αγοραστικής δύναμης στην Ευρώπη.
Σχ 3: Η Ελλάδα προτελευταία ως προς την αγοραστική δύναμη στην Ευρώπη
Σύμφωνα με τα διεθνή στοιχεία, ακόμη και αν δεχτούμε ότι η ακρίβεια είναι διεθνές φαινόμενο και ο πληθωρισμός στην Ελλάδα κινείται στα ίδια, περίπου, επίπεδα με την Ευρώπη, (2,2% ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός στην Ευρώπη, ενώ στην Ελλάδα 3,7% τον Ιούλιο και 1,8% τον Σεπτέμβριο), με το μέσο κόστος ζωής στην Ελλάδα να βρίσκεται στο 83% του μέσου ευρωπαϊκού, η μεγάλη δυσαρμονία μεταξύ αγοραστικής δύναμης των αποδοχών εδώ και αλλού, κάνει την ελληνική ακρίβεια να εκτινάσσεται στα ύψη.
Είναι απορίας άξιο, λοιπόν, τι ακριβώς είναι αυτό που ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι ζηλεύουν οι Ευρωπαίοι στην Ελλάδα. Τη φτώχεια μας, τους μισθούς μας ή την αγοραστική μας δύναμη που μειώνεται συνεχώς μπροστά στην ακρίβεια;
Εκτός κι αν ο πρωθυπουργός όταν αναφέρεται στους Έλληνες, έχει υπόψη του μια μικρή ολιγαρχία του πλούτου.
Η οποία πράγματι στα χρόνια της δικής του διακυβέρνησης ζει και βασιλεύει.
Αφού σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία, η Ελλάδα έρχεται έκτη στην Ευρώπη των 27 στον αριθμό των δισεκατομμυριούχων.
Η Ελλάδα της φτώχειας, των χαμηλών μισθών με τη μικρή αγοραστική δύναμη και της ακρίβειας, έρχεται έκτη στην Ευρώπη με 16 δισεκατομμυριούχους.
Που σημαίνει ότι δεν είμαστε όλοι φτωχοί.
Κάποιοι εκμεταλλεύονται τη φτώχεια των πολλών και πλουτίζουν.
Παράδεισος για τους ημέτερους, κόλαση για τους μικρομεσαίους
Η περίφημη θεωρία της αυτορρύθμισης των αγορών, σύμφωνα με την οποία ο ελεύθερος ανταγωνισμός, σε μια αγορά χωρίς ρύθμιση, θα μείωνε, δήθεν, τις τιμές, στη χώρα μας έκανε τους εκπροσώπους των ολιγοπωλίων υπερπλούσιους.
Γιατί είναι γνωστό ότι όταν δεν υπάρχει δημόσιος έλεγχος για τη ρύθμιση των τιμών, τις τιμές τις καθορίζουν τα καρτέλ σύμφωνα με το δικό τους συμφέρον.
Τα ολιγοπώλια στην ενέργεια, στα σούπερ μάρκετς, στην αγροτική οικονομία και στις τράπεζες εμποδίζουν τον υγιή ανταγωνισμό. Γιατί τα καρτέλ συνεννοούνται μεταξύ τους και διατηρούν αυξημένες τις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών τους.
Γι’ αυτό η Ελλάδα έχει μια από τις ακριβότερες τιμές ρεύματος στην Ευρώπη.
Γι’ αυτό στην Ελλάδα τα ξένα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι φτηνότερα από τα ελληνικά.
Γι’ αυτό στην Ελλάδα οι αγρότες θα κάνουν Χριστούγεννα στα μπλόκα. Ενώ κάποιοι λίγοι θα κάνουν Χριστούγεννα στα σαλέ της Ελβετίας…
Γι’ αυτό τα έσοδα του ελληνικού κράτους προέρχονται κατά κύριο λόγο από τους έμμεσους φόρους, δηλαδή από το υστέρημα των πολλών, αντί να προέρχονται από την παραγωγή, από τις επενδύσεις και από τις εξαγωγές, όπως συμβαίνει στις υγιείς οικονομίες.
Ή ακόμη, αντί τα έσοδα της χώρας να προέρχονται από την φορολόγηση των πλουσίων.
Η αλήθεια είναι ότι Ελλάδα έχει γίνει επί κυβέρνησης Μητσοτάκη ένας παράδεισος για τους ημέτερους κομματικούς, για μια ολιγαρχία μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και για τα ολιγοπώλια.
Αυτή την Ελλάδα έχει μάλλον υπόψη του ο πρωθυπουργός, όταν υποστηρίζει ότι μας ζηλεύει η Ευρώπη.
Και αντίστοιχα, η Ελλάδα έχει γίνει μια κόλαση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τους μικροεμπόρους, τους επιστήμονες και τους επαγγελματίες, καθώς και για τον απλό μισθωτό, τον εργαζόμενο και τον απλό πολίτη.
Η Ελλάδα έχει γίνει κόλαση, δηλαδή, για τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού.
Γίναμε μια οικονομία που πλήττεται από τη διαφθορά, τα καρτέλ και τη χαμηλή παραγωγικότητα. Όπως το παρακολουθούμε στον πρωτογενή τομέα με την αύξηση του κόστους παραγωγής λόγω ολιγοπωλίων, με τη διαχείριση της υπόθεσης του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και με εκείνη της ευλογιάς των αιγοπροβάτων.
Γίναμε μια οικονομία που υποστηρίζει τη διαφθορά, την κλεπτοκρατία και τα υπερκέρδη των καρτέλ, αντί να δίνει έμφαση στην αύξηση της παραγωγικότητας και των επενδύσεων.
Μια οικονομία που στηρίζεται στους έμμεσους φόρους, γιατί δεν έχει άλλες πηγές εσόδων, όπως θα ήταν οι εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών και οι επενδύσεις σε νέα καινοτομικά προϊόντα και υπηρεσίες.
Όμως γι’ όλα αυτά, που αποτελούν τη βασική αιτία της φτώχειας της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, δεν είπε κουβέντα ο πρωθυπουργός στη Βουλή.
Μόνο ατάκες για εσωτερική κατανάλωση που υποστηρίζουν αβάσιμες, ατεκμηρίωτες και αναπόδεικτες απόψεις.
Αν είχε λίγο χιούμορ, θα μπορούσε απλώς να πει ότι η Ελλάδα επί των ημερών του, με τόσες πρωτιές, έγινε με… διαφ(θ)ορά η χώρα της αριστείας.
Αριστεία στη φτώχεια, αριστεία και στον πλούτο…
*Γιάννης Μυλόπουλος, Καθηγητής, πρώην Πρύτανης ΑΠΘ, Επικεφαλής της παράταξης ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Κ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ