Ότι κάποιοι από τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση της τραγωδίας των Τεμπών -κυρίως οι συγγενείς των θυμάτων- έχουν καταλήξει από την πρώτη στιγμή στα συμπεράσματά τους και επιμένουν είναι κατανοητό, αφού ο πόνος τού τόσο άδικου χαμού του παιδιού σου είναι αβάσταχτος και πιθανόν αξεπέραστος. Από την πλευρά της η Δικαιοσύνη προσπαθεί να κάνει τη δουλειά της με τον συνήθη τρόπο σε επίπεδο χρόνου και τεκμηρίωσης, ενώ δέχεται τις επίσης συνήθεις αμφισβητήσεις. Από εκεί και πέρα οι δικηγόροι, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η Πλατεία Συντάγματος, ο Άγνωστος Στρατιώτης, η πλειοδοσία πολιτικολογίας στην οποία εμπλέκονται και κάποιοι τραγικοί γονείς, τους οποίους οι δημοσκόποι μετρούν ως… κομματάρχες, θολώνουν την υπόθεση στα μάτια τού πολύ κόσμου. Σαν να μη θέλουν κάποιοι να αποδειχθεί ποιοι ευθύνονται και σε ποιον βαθμό για το τραγικό δυστύχημα. Διότι πέρα από τους πολιτικούς, που έχουν πολιτική ευθύνη και κάποιοι είναι ήδη και ποινικά ελέγξιμοι, ο κόσμος -τον οποίον όλοι επικαλούνται- θέλει να μάθει και για τους φυσικούς αυτουργούς. Ποιοι ήταν ή δεν ήταν στις βάρδιές τους τη μοιραία νύχτα. Αν ήταν ή δεν ήταν ικανοί για τη συγκεκριμένη δουλειά. Ποιοι τους επέλεξαν και ποιοι τους εκπαίδευσαν ή δεν τους εκπαίδευσαν να κατευθύνουν ή να οδηγούν τρένα. Τέλος πάντων, δεν είναι σαφές ότι βασική παράμετρος μιας τέτοιας υπόθεσης αποτελεί ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης των άμεσα εμπλεκομένων;
Πρωτοφανής ήταν η εικόνα το βράδυ του Σαββάτου στο προαύλιο του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης, από έναν μεγάλο αριθμό προσκεκλημένων που συνέρρευσαν και από τις δύο εισόδους για να παρακολουθήσουν μια ιδιαίτερη εκδήλωση για το Άγιον Όρος. Στην κεντρική είσοδο είχε στρωθεί μέχρι και κόκκινο χαλί πάνω στο οποίο πάτησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος για να τελέσει τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας του Γιάννη Γιαννάτου με τίτλο «Άγιον Όρος-Πέρα από το ορατό». Για δύο χρόνια ο καλλιτέχνης περιδιάβαινε στο Περιβόλι της Παναγίας και αποτύπωσε, μέσα σε 23.000 φωτογραφίες, εικόνες του μοναστικού βίου, από τα θρησκευτικά καθήκοντα ως την καθημερινή ζωή και τα διακονήματα των μοναχών. Ήταν τόσο μεγάλη η προσέλευση του κόσμου που οι καρέκλες, οι οποίες κάλυψαν όλο το προαύλιο, δεν έφτασαν και αρκετοί παρακολούθησαν την εκδήλωση όρθιοι μέχρι το τέλους. Μεγάλος ήταν, επίσης, ο αριθμός των αρχιερέων του Οικουμενικού Θρόνου και της Εκκλησίας της Ελλάδος, με οικοδεσπότη τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Φιλόθεο, ενώ μεταξύ των επισήμων ήταν οι υφυπουργοί Ανάπτυξης, Σταύρος Καλαφάτης, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Άννα Ευθυμίου, Παιδείας, Νίκος Παπαϊωάννου, βουλευτές, η περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Αθηνά Αηδονά, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης, o Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους, Αλκιβιάδης Στεφανής, ο ηγούμενος της μονής Σίμωνος Πέτρας Ελισσαίος, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, της ακαδημαϊκής κοινότητας κ.ά.
Ο φωτογράφος Γιάννης Γιαννάτος παραχώρησε όλες τις φωτογραφίες στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους «ως πολιτιστική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές» και τα μέλη της αδελφότητας έγραψαν κάποια κείμενα που τις συνοδεύουν. Όπως είπε κατά τον χαιρετισμό του στην εκδήλωση για την τελετή των εγκαινίων ο ηγούμενος της Μονής, αρχιμανδρίτης Εφραίμ, «οι πατέρες έγραψαν κάποια προσεγγιστικά λόγια σχετικά με την αλήθεια του θησαυρού της βασιλείας των Ουρανών». Παράλληλα, προέτρεψε τις γυναίκες να σπεύσουν να δουν την έκθεση για να έχουν μια ιδέα από τη μοναστική ζωή στο Άγιον Όρος, αφού γι’ αυτές υπάρχει το φυσικό άβατο. Η έκθεση, που λόγω του πλήθους των φωτογραφιών θα έχει από σήμερα, Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου, και… αδελφάκι στο Στρασβούργο, στην Αίθουσα του Συμβουλίου της Ευρώπης, αποτελεί διοργάνωση της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου και χορηγία της ΑΜΚΕ Αιγέας των Αθανάσιου και Μαρίνας Μαρτίνου.
Λανθασμένες εντυπώσεις και… αναστάτωση προκάλεσε ένα λάθος, όπως αποδείχθηκε, έγγραφο της αντιδημάρχου Παιδικής Μέριμνας του δήμου Θεσσαλονίκης Θεοδώρας Λειψιστινού για το Family Pride, το οποίο μάλιστα εστάλη στους γονείς των παιδικών σταθμών του δήμου Θεσσαλονίκης. Όλα ξεκίνησαν όταν στις 23 Σεπτεμβρίου οι γονείς είδαν στα mail τους μια ανακοίνωση με την υπογραφή της αντιδημάρχου, με την οποία τους καλούσε να συμμετάσχουν στο συγκεκριμένο φεστιβάλ οικογένειας που θα πραγματοποιούνταν το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου. Μάλιστα στο έγγραφο αναφέρονταν ότι θα απηύθυνε χαιρετισμό και ο δήμαρχος. Όπως ήταν αναμενόμενο η κίνηση αυτή της αντιδημάρχου προκάλεσε αντιδράσεις σε γονείς, αλλά και στο… δημαρχιακό μέγαρο. Κι αυτό επειδή -όπως μαθαίνουμε- ο Στέλιος Αγγελούδης και οι συνεργάτες του είχαν πλήρη άγνοια για το συγκεκριμένο έγγραφο, καθώς ουδέποτε δόθηκε έγκριση για στήριξη στο συγκεκριμένο φεστιβάλ. Λίγα 24ωρα αργότερα, πάντως, η αντιδήμαρχος ζήτησε συγγνώμη, διευκρινίζοντας ότι επρόκειτο για μια προσωπική, άστοχη ενέργεια, απόρροια, όπως ανέφερε, μιας εσφαλμένης διοικητικής προσέγγισης της αντιδημαρχίας Παιδικής Μέριμνας της οποίας προΐσταται. Μάλιστα έσπευσε να αναλάβει την ευθύνη για ό,τι έγινε. Η κ. Λειψιστινού ξεκαθάρισε επίσης ότι «ουδέποτε υπήρξε πρόθεση “υποστήριξης” της συγκεκριμένης δράσης», η δε αναφορά σε «χαιρετισμό δημάρχου» ήταν, επίσης, αποτέλεσμα σειράς λανθασμένων κινήσεων «για τις οποίες ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης ουδεμία ενημέρωση είχε». Η αντιδήμαρχος προχώρησε άμεσα στην ανάκληση του σχετικού εγγράφου. Σε κάθε περίπτωση η απορία παραμένει: πώς ακριβώς έφτασε μία αντιδήμαρχος να προχωρήσει στην έκδοση εγγράφου για μία εκδήλωση, επικαλούμενη την παρουσία του ίδιου του δημάρχου, χωρίς να έχει πάρει από κάπου το… πράσινο φως; Δηλαδή πώς ακριβώς φτάσαμε σε αυτό που ο απλός κόσμος χαρακτηρίζει ως… κακή συνεννόηση; Προφανώς δεν θα μάθουμε ποτέ, αφού κανείς στη διοίκηση του δήμου Θεσσαλονίκης δεν θέλει να εκθέσει τον άλλον, αλλά ότι κάτι συνέβη είναι απολύτως σίγουρο.
Οι ουρές στη Θεσσαλονίκη -ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων- δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Οι κάπως μεγαλύτεροι θυμούνται να σχηματίζονται ουρές για ένα εισιτήριο σε αγώνα που έπαιζε ο Γκάλης στο Παλαί ντε Σπορ, ο Χατζηπαναγής στο Καυτανζόγλειο ή ο Κούδας στην Τούμπα. Όταν ακόμη δεν υπήρχε η ηλεκτρονική έκδοση εισιτηρίων ουρές σχηματίζονταν για το… μαγικό χαρτάκι μιας συναυλίας κάποιου δημοφιλούς Έλληνα ή ξένου μουσικού, ενώ μία φορά είχε κλείσει η Τσιμισκή επειδή η Άννα Βίσση υπέγραφε αντίτυπα των δίσκων της. Αλλά για ένα… σάντουιτς; Μοιάζει κάπως υπερβολικό, αλλά είναι πραγματικότητα. Το τελευταίο διάστημα οι ουρές στη Θεσσαλονίκη αφορούν φαγητό. Όχι τίποτα δωρεάν, αλλά επί πληρωμή. Σε μια εποχή κατά την οποία η υπομονή δεν περισσεύει οι φωτογραφίες που τραβήχτηκαν τα μεσάνυχτα του περασμένου Σαββάτου σε νεόκοπο φαστφουντάδικο αποδεικνύει ότι κάθε κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του, που μπορούν να εμφανιστούν ακόμη και εκεί που δεν το περιμένει κανείς.