Η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του Συλλόγου Πληγέντων Δυστυχήματος «Τέμπη 2023», κάνει ξεκάθαρα λόγο για πολιτική συνέχεια του κοινωνικού κινήματος που γεννήθηκε μετά την τραγωδία των Τεμπών και περιγράφει ένα εγχείρημα που – όπως λέει – βρίσκεται ήδη σε φάση οργάνωσης, με τη συμμετοχή ομάδας ανθρώπων και με σαφείς «κόκκινες γραμμές» ως προς τις συνεργασίες.
Στην παρουσία της στο Kontra Channel, τόνισε ότι συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση του νέου φορέα και επανέλαβε πως η ίδια παραμένει στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας: «Είμαι στην πρώτη γραμμή μαζί με άλλους ανθρώπους που προσπαθούμε να το οργανώσουμε αυτό το κίνημα».
Στο ερώτημα αν αυτή η πρωτοβουλία μπορεί να πάρει τελικά κομματική μορφή και να διεκδικήσει ρόλο στις κάλπες, η Καρυστιανού απάντησε ότι αυτό θα εξαρτηθεί από το πόσο ολοκληρωμένα θα «στηθεί» το εγχείρημα, επιμένοντας ότι απαιτούνται οι κατάλληλοι άνθρωποι και οι απαραίτητες προϋποθέσεις.
Όπως είπε χαρακτηριστικά: «Πιθανότατα ναι, αν είναι έτοιμο, αν ολοκληρωθεί σωστά, αν βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι, αν δημιουργηθούν όλες αυτές οι προϋποθέσεις, βεβαίως και θα βγει και καλά θα κάνει να βγει γιατί πρέπει να έχουμε κάτι να ψηφίσουμε, μία εναλλακτική».
Παράλληλα, περιέγραψε τον στόχο ως ένα σχήμα που θα στηρίζεται σε πολίτες χωρίς κομματικές εξαρτήσεις και με ξεκάθαρη διάθεση προσφοράς: «Κίνημα που θα αποτελείται από πολίτες μη εμπλεκόμενους σε πολιτικά κόμματα που έχουν τη γνώση, τη διάθεση, το όραμα, τη ψυχή γιατί πάμε για κάτι πολύ μεγάλο».
Στο ίδιο πλαίσιο, ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει πεδίο συνεννόησης με το «παλιό πολιτικό σύστημα» και ειδικά με πρόσωπα που έχουν κυβερνήσει.
Ερωτηθείσα αν θα συνεργαζόταν με τον Αλέξη Τσίπρα, υπήρξε απολύτως κατηγορηματική: «Δεν υπάρχει περίπτωση συνεργασίας με κανένα από τα προηγούμενα πολιτικά κόμματα. Οτιδήποτε έχει ακουμπήσει το παλιό σύστημα, δεν μας αφορά. Πόσο μάλλον ο κύριος Τσίπρας που ήταν πρωθυπουργός».
Στην ίδια γραμμή, ανέφερε πως στις εκλογές χρειάζεται να υπάρξει «εναλλακτική που να είναι 100% διαφορετική απ’ όλες τις υπόλοιπες», ενώ επέμεινε ότι δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει την προσπάθεια, αλλά αντίθετα να την εντείνει: «Δεν θα σταματήσω, όλα αυτά με πεισμώνουν ακόμη περισσότερο. Δεν μπορώ να σταματήσω. Ίσα ίσα θα συνεχίσω πιο δυνατά».
Παράλληλα, σε παρεμβάσεις της και σε άλλα μέσα, η Καρυστιανού συνδέει το ενδεχόμενο πολιτικής έκφρασης με την απογοήτευση που – όπως δηλώνει – νιώθει από την πορεία της υπόθεσης και τη λειτουργία των θεσμών.
Θεωρεί ότι η επικείμενη δίκη, όπως διαμορφώνεται, κινδυνεύει να εξελιχθεί σε διαδικασία χωρίς ουσία, επισημαίνοντας την απουσία κρίσιμων στοιχείων από το κατηγορητήριο και θέτοντας ευθέως ζήτημα ενδιαφέροντος και αποτελέσματος: «Λείπει η κατηγορία για την πυρόσφαιρα. Πείτε μου λοιπόν πόσο ενδιαφέρον μπορεί να έχει αυτή η δίκη».
Δηλώνει επίσης ότι συνεχίζει να μιλά δημόσια όταν βλέπει – κατά την εκτίμησή της – παραλείψεις ή χειρισμούς που ισοδυναμούν με συγκάλυψη: «Όταν βλέπουμε ότι κάτι δεν έχει γίνει σωστά και ουσιαστικά αποτελεί συγκάλυψη, φυσικά και θα μιλάμε για αυτό».
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει και στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, στην οποία είχε επενδύσει προσδοκίες, αλλά πλέον δηλώνει πως αισθάνεται απογοητευμένη, θεωρώντας ότι υπάρχει μεθόδευση και ότι δεν υπερασπίζεται επαρκώς την υπεροχή του ενωσιακού δικαίου έναντι της εθνικής νομοθεσίας.
Όπως τονίζει: «Δεν είναι δυνατόν η Ευρωπαία εισαγγελέας να μη στηρίζει την υπεροχή που έχει το ενωσιακό δίκαιο έναντι του τοπικού. Και ερχόμαστε λοιπόν στην Ελλάδα, στην οποία το άρθρο 86 χρησιμοποιείται ξεκάθαρα για να προστατεύει τους πολιτικούς από ποινικές ευθύνες», υπογραμμίζοντας πως δεν μπορεί η Ευρωπαία εισαγγελέας να εμφανίζεται «πίσω από το άρθρο 86» και να το επικαλείται ως εμπόδιο στην άσκηση των καθηκόντων της.
Τέλος, θέλοντας να βάλει τέλος σε σενάρια και συσχετισμούς, ξεκαθάρισε ότι δεν έχει και δεν επιθυμεί οποιαδήποτε σχέση με τον Νίκο Καραχάλιο ή πρωτοβουλίες που αποδίδονται σε εκείνον.
Μάλιστα, είπε ότι δεν σκοπεύει να μπει σε καμία συζήτηση που να τον αφορά, χαρακτηρίζοντάς τον «τρολ».
Παράλληλα, απάντησε και στα σχόλια γύρω από προσωπικές της αναφορές στην πίστη και στον τρόπο που διαχειρίζεται το πένθος, επιμένοντας ότι αυτά είναι αυστηρά προσωπικά και δεν επιδέχονται επικοινωνιακή ή πολιτική εργαλειοποίηση: «Θα πω ότι ο τρόπος με τον οποίο προσπαθώ να διαχειριστώ το πένθος μου και ότι πραγματικά πιστεύω ότι ο Αρχάγγελος στέκεται δίπλα μου και ότι η κόρη μου είναι δίπλα στον Αρχάγγελο, είναι κάτι προσωπικό μου…Πώς μπορώ να μην αγαπώ εγώ εκείνο το κομμάτι».