Ερωτόκριτος: «Σήμερα κλείνουν 16 χρόνια που έφυγε ο Μανώλης μας για τους ουρανούς…» – Η συγκινητική ανάρτηση για την απώλεια του γιου του
Δεκαέξι χρόνια συμπληρώθηκαν τη Δευτέρα (8/12), από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο γιος του Ερωτόκριτου, Μανώλης. Το παιδί του γνωστού σχεδιαστή, πέθανε σε ηλικία 11 ετών από λευχαιμία.
Με αφορμή τη σημερινή μέρα, ο Ερωτόκριτος έκανε μία ανάρτηση στο προφίλ που διατηρεί στο Instagram, με την οποία μοιράστηκε τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.
Υπενθυμίζεται ότι στη διάρκεια της συμμετοχής του στην «Φάρμα» το 2021, ο σχεδιαστής μιλώντας για τον γιο του είχε αναφέρει: «Έφυγε από τη ζωή στα 11 από λευχαιμία. Μείναμε στο νοσοκομείο 1,5 χρόνο, με μια σπάνια μορφής λευχαιμία.
Όταν μπήκαμε την πρώτη ημέρα στο νοσοκομείο είχε 1 εκατομμύριο λευκά αιμοσφαίρια. Το αίμα είναι σαν νερό. Μετά κάναμε διάφορες δράσεις για παιδάκια που οι οικογένειες τους δεν έχουν τα χρήματα να πάνε στο εξωτερικό. Μαζέψαμε 700.000 ευρώ για παιδάκια».
Στη σημερινή δημοσίευσή του, ο Ερωτόκριτος ανέβασε μία φωτογραφία του γιου του, και έγραψε στη λεζάντα: «Σήμερα κλείνουν 16 χρόνια που έφυγε ο Μανώλης μας για τους ουρανούς!
Αυτά τα 16 χρόνια αποδεικνύουν ότι για οποιαδήποτε γεγονός όσο βαρύ και αν φαίνεται, εμείς έχουμε την επιλογή αυτό να το κάνουμε ευλογία και δώρο ζωής για εμάς και τους γύρω μας. Έτσι καθώς έφευγε το ισχυρότερο κεφάλαιο για έναν γονιό σαν να πήρα μια Θεια Δύναμη και είδα όλη αυτήν την φαινομενική απώλεια του γιου μου ως κάτι που μου δόθηκε ώστε να μεταλαμπαδεύσω στους ανθρώπους ότι και αυτή είναι μια δική μας ερμηνεία, ότι η διαδικασία μετάβασης μιας ψυχής πιο κοντά στο Θεό, από θάνατο που την ονομάζουμε, να την δούμε στην αληθινή της διάσταση, που είναι φυσικά ότι εκεί που πάνε οι ψυχές βρίσκεται η αληθινή ζωή και ότι εμείς κλαίμε ουσιαστικά για την δική μας έλλειψη του αγαπημένου μας προσώπου.
Στο πέρασμα αυτών των ετών, καθώς βοηθούσα πολλούς ανθρώπους να ξεπεράσουν τις απώλειές τους, βοηθούσα ακόμη περισσότερο τον εαυτό μου. Ζυμωνόμουν ακόμη βαθύτερα και εντρύφησα πέρα από πολλές παραδόσεις ακόμη πιο ενδελεχώς στον Χριστό μας.
Οι διδασκαλίες του Χριστού μας απέχουν παρασάγγας απο αυτά που νιώθουμε εμείς και η πλειοψηφία των ιερομένων. Ουσιαστικά δεν μπορείς να λέγεσαι χριστιανός και να πιστεύεις στον θάνατο. Ή στον Χριστό θα πιστεύεις ή στον θάνατο θα πιστεύεις! Αυτό συνειδητοποίησα!
Κάθε φορά αδελφέ μου που πιστεύεις στον θάνατο και στεναχωριέσαι για την μετάβαση της ψυχής ενός αγαπημένου σου προσώπου, εκείνη ακριβώς την ώρα προδίδεις τον Χριστό μας! Εκείνη ακριβώς την ώρα που λιγοψυχάς και δεν δοξολογείς τον Θεό, εκείνη ακριβώς που δεν παραδίδεσαι στον Θεό και το Άγιο θέλημα του, εκείνη ακριβώς την ώρα γίνεσαι ο Ιούδας του Θεού μέσα σου αδελφέ μου.
Και γνωρίζω ότι θα αναρωτηθείτε μα εγώ νιώθω λύπη, πένθος, κατάθλιψη. Και είναι απόλυτα φυσιολογικά αυτά τα συναισθήματα να τα νιώθουμε έτσι όταν βρισκόμαστε μακριά απ’ τον Θεό. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθουμε οδύνη και πόνο όταν είμαστε διαχωρισμένοι απ’ τον Θεό μέσα μας. Δεν σου λέω αυτή τη στιγμή αδελφέ μου να μην πονέσεις ή να μην κλάψεις.
Απλώς σου δίδω την αληθινή οπτική που άρχει και που καθώς θα αρχίσεις να εμπειράσε πάνω σ’ αυτή, όταν θα έρχονται οι αναπόφευκτες μεταβάσεις ψυχών αγαπημένων σου προσώπων εσύ δεν να πενθείς πια».