«Τροχιοδεικτικά πυρά» κατά της κυβέρνησης για την στάση της έναντι των αγροτών εξαπέλυσαν τόσο ο Κώστας Καραμανλής όσο και ο Αντώνης Σαμαράς, την ώρα που οι κινητοποιήσεις στα μπλόκα σε όλη την Ελλάδα κορυφώνονται.
«Οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι και δεκτικοί απέναντι στους Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφους, να ακούμε τη φωνή τους, να καταλαβαίνουμε την αγωνία τους» σημείωσε με νόημα ο κ. Καραμανλής μιλώντας σε εκδήλωση της Συνεταιριστικής Ένωσης Καπνοπαραγωγών Ελλάδος -της οποίας είναι πρόεδρος- και της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» στο Δημοτικό Θέατρο Ξάνθης.
Ο πρώην πρωθυπουργός πρόσθεσε πως ότι «η επαπειλούμενη ερήμωση της υπαίθρου συνιστά μείζονα εθνική απειλή».
Διαβάστε επίσης: Ανάλυση / Αγρότες, η προπαγάνδα Μητσοτάκη και η πραγματικότητα
Παράλληλα, ο κ. Καραμανλής επεσήμανε μεταξύ άλλων:
«Με τη σημερινή μας δυναμική παρουσία επιβεβαιώνουμε εκ νέου την πίστη μας στη συνεταιριστική ιδέα. Αποδεικνύουμε έμπρακτα τον σεβασμό μας στις αξίες μας, που μας καθιστούν πρότυπο συλλογικής οργάνωσης παραγωγών.
Αναδεικνύουμε τη διακριτή ταυτότητά μας ως μία από τις μεγαλύτερες συνεταιριστικές επιχειρήσεις της Ελλάδας και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, η οποία, πέρα από τους οικονομικούς της στόχους, θέτει ως προτεραιότητα και την εταιρική κοινωνική ευθύνη».
Ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε στα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας, σημειώνοντας:
«Σε όλη την Ευρώπη – και κατά συνέπεια και στη χώρα μας, με ιδιαίτερη μάλιστα ένταση – ο πρωτογενής τομέας βρίσκεται αντιμέτωπος με σοβαρά προβλήματα και πρωτόγνωρες προκλήσεις:
Άνοδο του κόστους παραγωγής. Χαμηλές τιμές παραγωγού. Δυσανάλογα υψηλές τιμές καταναλωτή. Καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής κρίσης. Λειψυδρία. Ζημιές ή ολοκληρωτική απώλεια ζωικού κεφαλαίου από επιδημίες. Πιο συχνά και έντονα ακραία καιρικά φαινόμενα. Μη επαρκείς υποδομές απέναντι στη σφοδρότητα των θεομηνιών. Καθυστερήσεις σε αποζημιώσεις και ενισχύσεις.
Προβλήματα υπαρκτά και οξυμμένα τα τελευταία χρόνια, σε βαθμό που θέτουν ζήτημα επιβίωσης για μεγάλο μέρος του αγροτικού πληθυσμού. Γι’ αυτό οφείλουμε να δείχνουμε ευαισθησία και κατανόηση προς τους Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφους· να ακούμε τη φωνή και την αγωνία τους.
Σε όλα αυτά προστέθηκαν και τα σοβαρά πλήγματα στην ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών αγροτικών προϊόντων, τα οποία προκάλεσε η εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Αποδεικνύεται ξανά – δυστυχώς εις βάρος των παραγωγών – ότι οι δογματισμοί και οι στενόμυαλες τεχνοκρατικές αντιλήψεις, όταν αγνοούν την κοινή λογική, οδηγούν σε λάθη.
Είναι ανησυχητικό και λυπηρό ότι η Κοινή Αγροτική Πολιτική, από θεμέλιος λίθος της μεταπολεμικής Ευρώπης, αντιμετωπίζεται πλέον από τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών ως ανεπιθύμητο κατάλοιπο άλλης εποχής».
Αναφερόμενος στον κίνδυνο ερήμωσης της περιφέρειας, ο κ. Καραμανλής τόνισε:
«Θέλω να υπογραμμίσω ότι η σημαντικότερη ίσως πρόκληση που δεν πρέπει να αγνοήσουμε είναι η συρρίκνωση της περιφέρειας: η γήρανση του αγροτικού πληθυσμού, η απροθυμία των νέων να στραφούν στο αγροτικό επάγγελμα και η τάση εγκατάλειψης του τόπου τους.
Μια τάση που ενισχύεται από την κατάργηση βασικών δομών και υπηρεσιών στην περιφέρεια: σχολείων, αστυνομικών τμημάτων, ταχυδρομείων, τραπεζικών καταστημάτων.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και απέναντί της δεν χωρούν ωραιοποιήσεις ή υπεκφυγές. Ο πρωτογενής τομέας είναι καθοριστικός για την επισιτιστική ασφάλεια, την οικονομία, την ανάπτυξη της περιφέρειας, την απασχόληση και τη συνοχή της κοινωνίας.
Η απειλούμενη ερήμωση της υπαίθρου αποτελεί μείζονα εθνική απειλή. Ιδίως σε περιοχές όπως η Θράκη. Πρέπει να θυμόμαστε ότι μια πολιτική αποτροπής απειλών είναι πιο αποτελεσματική όταν οι ισχυρές ένοπλες δυνάμεις υποστηρίζονται από μια ζωντανή παραμεθόριο. Η ασφαλής φύλαξη των συνόρων απαιτεί δυναμική και με υψηλό ηθικό περιφέρεια.
Τώρα – και όχι αργότερα – απαιτείται, με αίσθημα εθνικής και κοινωνικής ευθύνης, συνεννόηση και η ευρύτερη δυνατή συναίνεση, για να σχεδιαστεί, χρηματοδοτηθεί και υλοποιηθεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα στηρίξει τον αγροτικό κόσμο και θα εξασφαλίσει βιώσιμη ανάπτυξη για την ελληνική περιφέρεια.
Κεντρικός πυλώνας αυτού του σχεδίου πρέπει να είναι οι σύγχρονοι συνεταιρισμοί που λειτουργούν ως επιχειρήσεις, επενδύοντας στην έρευνα, την ποιότητα και την εξωστρέφεια. Το παράδειγμα της Ισπανίας είναι χαρακτηριστικό: συνεταιρισμοί με εξαγωγικό προσανατολισμό, υιοθέτηση βιομηχανικών προτύπων παραγωγής, επαγγελματική διοίκηση και άμεσες συμφωνίες με λιανικά δίκτυα. Το αποτέλεσμα; Ισχυρή διαπραγματευτική θέση και υψηλότερες τιμές για τους παραγωγούς.
Ένα ακόμη κοντινό και εξαιρετικό παράδειγμα είναι η ΣΕΚΕ: υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών, παραγωγή και διάθεση προϊόντων υψηλής ποιότητας, σταθερά αυξανόμενες εξαγωγές, συνεχής άνοδος του εισοδήματος των παραγωγών-μελών και υψηλή κερδοφορία που επιτρέπει την επιστροφή μέρους των κερδών στην κοινωνία ως μέρισμα αλληλεγγύης».
Βολές κατά της κυβέρνησης για τα αγροτικά ζητήματα εξαπέλυσε και ο Αντώνης Σαμαράς, επισημαίνοντας ότι «χωρίς αγρότες δεν υπάρχει χώρα».
Αναφερόμενος στις αγροτικές κινητοποιήσεις και τα μπλόκα, ο πρώην πρωθυπουργός σημείωσε πως «οι αγρότες δεν διαμαρτύρονται μόνο για τις καθυστερήσεις και τα απίστευτα σκάνδαλα, αλλά κυρίως για το αβέβαιο μέλλον της παραγωγής τους — δηλαδή για το μέλλον των παιδιών τους».
Ο πρώην πρωθυπουργός τόνισε ακόμη ότι «η κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να αντιληφθεί πως δεν είναι όλα επικοινωνία· υπάρχει και η κοινωνία», προσθέτοντας ότι οι αγρότες βρίσκονται αντιμέτωποι «με την αφόρητη γραφειοκρατία του δήθεν επιτελικού κράτους, αλλά και με τις Βρυξέλλες».
Σύμφωνα με τον κ. Σαμαρά, «η κυβέρνηση έπρεπε να αντισταθεί, όχι να επιδεινώσει την κατάσταση και να στρέφει τη μια κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης».
Κλείνοντας, υπογράμμισε: «Χωρίς αγρότες δεν υπάρχει χώρα! Με την ύπαιθρο να ερημώνει, η Ελλάδα γίνεται ακόμη πιο ευάλωτη. Χρειάζεται αναδιάρθρωση της παραγωγής και όχι… εξόντωση των παραγωγών».
Ολόκληρη η δήλωση του Αντώνη Σαμαρά:
Η κυβέρνηση οφείλει να καταλάβει επιτέλους ότι δεν είναι όλα επικοινωνία. Υπάρχει και η κοινωνία. Οι αγρότες δεν διαμαρτύρονται μόνο για τις καθυστερήσεις και τα απίστευτα σκάνδαλα. Διαμαρτύρονται κυρίως για το αβέβαιο μέλλον της παραγωγής τους. Δηλαδή για το μέλλον των παιδιών τους. Που βλέπουν απέναντί τους και την αφόρητη γραφειοκρατία του δικού μας δήθεν επιτελικού κράτους, αλλά και τις Βρυξέλλες! Γι’ αυτό και οι πρωτοφανείς αγροτικές κινητοποιήσεις που σαρώνουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Η κυβέρνηση έπρεπε να αντισταθεί. Όχι να τα κάνει χειρότερα. Και να στρέφει την μία κοινωνική ομάδα εναντίον της άλλης. Αυτήν τη λάθος πολιτική θα την πληρώσει όλος ο Ελληνικός λαός! Εκτός των άλλων, με νέα κύματα ακρίβειας …
Χωρίς αγρότες δεν υπάρχει χώρα! Με την ύπαιθρο ερημωμένη, ολόκληρη η Ελλάδα θα γίνει ακόμα πιο ευάλωτη.
Χρειάζεται αναδιάρθρωση της παραγωγής μας. Και όχι… αφανισμός των παραγωγών μας!