Από τις 1,6 εκατομμύρια αφίξεις του 2016, στις 2,6 εκατομμύρια, μέσα σε 8 χρόνια – Οικονομικές ευκαιρίες, αλλά και κυκλοφοριακό χάος, ουρές σε καταστήματα και πολυκοσμία που δοκιμάζουν τις αντοχές των ντόπιων
Για «ιστορικό ρεκόρ στις αφίξεις Τούρκων επισκεπτών στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης» γράφαμε τον Αύγουστο του 2017 στη ΓΝΩΜΗ, μια και τα στοιχεία των οδικών αφίξεων από τα τελωνεία του Έβρου, για τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες, έδειχναν μία σημαντική αύξηση επισκεπτών, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Από τότε και μέχρι σήμερα, η τουριστική ροή, κυρίως από Τουρκία, είναι αδιάκοπη, με αποτέλεσμα να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Πιο συγκεκριμένα, το καλοκαίρι του 2017, από τους Κήπους πέρασαν 344.000 άτομα, ενώ το ίδιο διάστημα του 2024 486.000, μία αύξηση ύψους 41%.
Από τις Καστανιές, το καλοκαίρι του 2017 πέρασαν 126.000 άτομα, ενώ πέρσι 138.000 (αύξηση 9,5%), ενώ από το Ορμένιο το 2017 σημειώθηκαν 156.000 αφίξεις και το 2024 318.000, που μεταφράζεται σε αύξηση 103%.
Και το 2016, είχε χαρακτηριστεί ως χρονιά – ρεκόρ, με 1.622.841 αφίξεις από τους συνοριακούς σταθμούς σε Κήπους, Κυπρίνο, Καστανιές, Ορμένιο. Ρεκόρ που φυσικά καταρρίφθηκε το 2024, όταν, στα ίδια τελωνεία, καταγράφηκαν 2.632.237 αφίξεις!
Ευκαιρίες, αλλά και προβλήματα
Τα τελευταία χρόνια η πόλη βιώνει μια εντυπωσιακή – θα έλεγε κανείς εκρηκτική – αύξηση τουρισμού, με χιλιάδες επισκέπτες να καταφθάνουν καθημερινά είτε με οργανωμένες εκδρομές είτε ανεξάρτητα. Αν και αναμφισβήτητα η τουριστική κίνηση ενισχύει την τοπική οικονομία, η πραγματικότητα για τους κατοίκους απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από την ιδέα της «ευημερίας». Αντιθέτως, η καθημερινότητα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη και κουραστική.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πρόσφατο περιστατικό σε γνωστό πολυκατάστημα της πόλης. Σύμφωνα με καταγγελίες, η αναμονή στα ταμεία ξεπέρασε τη μία ώρα, το περασμένο Σάββατο. Τα ταμεία είχαν «μπλοκάρει» από μεγάλες ομάδες ξένων επισκεπτών με καρότσια γεμάτα με εμπορεύματα, με τη δυσαρέσκεια τόσο από τους επισκέπτες μας, όσο και από ντόπιους να χτυπά «κόκκινο» Μάλιστα, πιθανότατα λόγω της πολυκοσμίας, σημειώθηκε και λιποθυμία ενός μικρού παιδιού, με αποτέλεσμα να κληθεί το ΕΚΑΒ.
Ακόμη πιο δύσκολη είναι η κατάσταση και σε άλλα καταστήματα, όπου ειδικά τα Σαββατοκύριακα, φθάνουν λεωφορεία με οργανωμένα γκρουπ τουριστών – καταναλωτών. Οι κάτοικοι περιγράφουν ότι συχνά δεν επιχειρούν καν να εισέλθουν στα μαγαζιά όταν βλέπουν τα λεωφορεία απ’ έξω. Προτιμούν να κάνουν αναστροφή και να φύγουν.
Η κατάσταση στην εστίαση δεν είναι καλύτερη. Το Σαββατοκύριακα, υπάρχουν μαγαζιά, στα οποία ένα άδειο τραπέζι αποτελεί σχεδόν… λαχείο. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι κάτοικοι θα πρέπει είτε κάνουν κράτηση, είτε, για να αποφύγουν την ταλαιπωρία, να παραμείνουν σπίτι ή να μετακινηθούν σε πιο κοντινές και… ήσχυες περιοχές.
Στα πάρκινγκ η κατάσταση είναι αντίστοιχα απογοητευτική. Η κυκλοφορία στους δρόμους έχει γίνει ασφυκτική, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται καθημερινά παραβάσεις, διπλοπαρκαρίσματα, κλείσιμο ραμπών και πεζοδρομίων—ενέργειες που δεν προέρχονται μόνο από επισκέπτες αλλά και από κατοίκους που έχουν εξαντλήσει τις επιλογές τους. Ο εκνευρισμός είναι διάχυτος, ενώ περιστατικά λεκτικών εντάσεων ή ακόμη και μικροσυγκρούσεων διαρκώς αυξάνονται.
Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα ίσως να είναι το αίσθημα πως η πόλη γίνεται σταδιακά αφιλόξενη… για τους ίδιους τους ανθρώπους της. Μια αίσθηση ότι η πόλη λειτουργεί μόνο για το τουριστικό ρεύμα, ενώ οι ανάγκες των μόνιμων κατοίκων περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Δεν τίθεται ζήτημα να στραφεί η πόλη ενάντια στον τουρισμό· κάτι τέτοιο θα ήταν εξωπραγματικό και οικονομικά επιζήμιο. Ωστόσο, όσο οι τουριστικές ροές αυξάνονται, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη υπάρχει για οργάνωση, κανόνες και ισορροπία. Μια πόλη που σέβεται τους επισκέπτες της πρέπει πρώτα να σέβεται τους κατοίκους της. Διαφορετικά, κινδυνεύει να μετατραπεί σε ένα πολύβουο, κορεσμένο πέρασμα, χωρίς ταυτότητα και χωρίς ποιότητα ζωής.
Κική Ηπειρώτου