website analysis Ο σύζυγός της έγινε έξαλλος με τη διαθήκη – «Ο πεθερός μου άφησε την έπαυλη σε μένα επειδή ο γιος του είναι σπάταλος» – Epikairo.gr

Ο σύζυγός της έγινε έξαλλος με τη διαθήκη – «Ο πεθερός μου άφησε την έπαυλη σε μένα επειδή ο γιος του είναι σπάταλος»

O άνδρας της έχει γίνει έξαλλος – “ο πατέρας μου άφησε την έπαυλη στη γυναίκα μου επειδή είμαι σπάταλος”. Φωτογραφία: Pexels

Κάθε οικογένεια έχει εκείνο το ένα πράγμα που προορίζεται να αντέξει στον χρόνο — ένα κειμήλιο ή μια παράδοση — όμως μια κληρονομιά γίνεται περίπλοκη όταν αυτοί που είναι να την παραλάβουν δεν είναι ικανοί να την προστατεύσουν σωστά.

Σε αυτή την οικογένεια, το επίκεντρο της κληρονομιάς είναι μια τεράστια έπαυλη, φτιαγμένη να επιζήσει από όλους όσους ζουν μέσα της.

Αλλά το άτομο που είναι πραγματικά κατάλληλο να τη διαφυλάξει δεν είναι ο γιος που μεγάλωσε με σκοπό να την αναλάβει∙ είναι η γυναίκα του — εκείνη που κρατά σιωπηλά το σπίτι όρθιο, την ώρα που ο άντρας της κυνηγάει παρορμήσεις και περισπασμούς.

Όταν ο πεθερός της αποφάσισε να αφήσει την περιουσία στο δικό της όνομα, δεν προκάλεσε απλώς ένταση∙ χτύπησε κατευθείαν στον πυρήνα του πώς ο άντρας της βλέπει τον εαυτό του και τι πιστεύει πως δικαιούται.

Ο πεθερός της έχτισε μια τεράστια έπαυλη με σκοπό να παραμείνει στην οικογένεια για γενιές, και είναι πραγματικά γιγαντιαία.

Υπάρχουν εύκολα πάνω από 20 υπνοδωμάτια μέσα στην έπαυλη, και το όνειρό του ήταν ότι πολλές γενιές της οικογένειας θα μπορούσαν να ζήσουν όλες μαζί κάτω από την ίδια στέγη — γι’ αυτό και την έκανε τόσο μεγάλη.

Τώρα, ο άντρας της ήταν πάντα γυναικάς, και αυτό δεν έχει αλλάξει καθόλου με τον καιρό. Παρ’ όλα αυτά, εκείνη ήθελε να τον παντρευτεί και να κάνει παιδιά μαζί του, ξέροντας ότι θα μπορούσε να τον κρατήσει υπό έλεγχο.

Ο άντρας της έχει τα φλερτ του, αλλά εκείνη είναι αυτή που θέτει τους κανόνες, και του λέει τι επιτρέπεται (ή δεν επιτρέπεται) να κάνει σχετικά με τις άλλες γυναίκες.

«Έχουμε ανοιχτό γάμο επειδή κυριολεκτικά δεν μπορεί να κρατηθεί, αλλά είμαστε μαζί 23 χρόνια, παντρεμένοι 21, τρία παιδιά, συνολικά μια σταθερή ζωή», εξήγησε.

«Δεν είμαι ζηλιάρα από τη φύση μου, και έμαθα νωρίς ότι το να προσπαθήσω να τον αλλάξω ήταν άσκοπο, οπότε έθεσα πολύ ξεκάθαρα όρια. Είναι παρορμητικός, απερίσκεπτος με τα χρήματα και έχει κάνει τις δικές του ηλίθιες σπατάλες. Είναι ελκυστικός, χαρισματικός και χαζός στην ακριβή αναλογία που με κάνει ακόμα να τον αγαπώ.»

«Ο πεθερός μου είναι το εντελώς αντίθετο. Σταθερός, αξιόπιστος, παλαιάς κοπής οικογενειάρχης. Δεν εμπιστεύεται τον γιο του με τίποτα μακροπρόθεσμο, ειδικά με χρήματα.»

Ο πεθερός της για πολύ καιρό τής έδειχνε σεβασμό, γνωρίζοντας πως εκείνη κρατά την οικογένεια όρθια ενώ ο άντρας της επικεντρώνεται στο να είναι εγωιστής.

Γι’ αυτό, της αφήνει την οικογενειακή έπαυλη — και της τη δίνει όσο είναι ακόμη ζωντανός, για να αποφύγει να μοιραστεί σε κληρονομική διαμάχη.

Επίσης, αν κάποτε εκείνη και ο άνδρας της χωρίσουν, η έπαυλη θα κινδύνευε να γίνει κοινή περιουσία, και αυτός είναι άλλος ένας λόγος που εκείνη είναι η μοναδική κληρονόμος.

«Ο πεθερός μου θέλει το σπίτι να μείνει στην οικογένεια για τα παιδιά και τα εγγόνια, και ξέρει πως… ε, ο άντρας μου θα μπορούσε να το σπαταλήσει σε κάτι ηλίθιο, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν», πρόσθεσε.

«Ο άντρας μου έχει προσβληθεί και φέρεται ψυχρά απέναντί μου επειδή πιστεύει ότι το σπίτι είναι δικό του από γεννησιμιού. Έχει φρικάρει που ο πατέρας του τον προσπέρασε και το έδωσε σε μένα. Και κάπου εκεί βρισκόμαστε.»

Ο πεθερός της είναι πεπεισμένος ότι ακόμη κι αν ο άντρας της κληρονομούσε όλο τον πλούτο της οικογένειας  – και είναι πραγματικά πλούσιοι, θα έβρισκε τρόπο να τα ξοδέψει όλα και να μείνει άφραγκος.

Ο άνδρας της έχει κι άλλα ακίνητα στην κατοχή του, αλλά έχει κολλήσει στο ότι δεν του επιτρέπεται να έχει το σημαντικότερο από όλα για την οικογένεια.
Όπως όλα δείχνουν, η γυναίκα έχει απίστευτη υπομονή που αντέχει τον άντρα της, και μπράβο στον πεθερό της που αναγνωρίζει ότι είναι το μόνο ενήλικο άτομο μέσα στον γάμο αυτό.

Ο άντρας της θα έπρεπε να είχε κάνει πολύ καλύτερη δουλειά στο να αποδείξει στον ίδιο του τον πατέρα ότι άξιζε να κληρονομήσει το σπίτι, αν τον ένοιαζε τόσο.