Ο κίνδυνος για μια υποτονική Agrotica 2026, που είναι προγραμματισμένη για τις τελευταίες ημέρες του Ιανουαρίου και την 1η Φεβρουαρίου της επόμενης χρονιάς, είναι γεγονός δυσάρεστο τόσο για τη ΔΕΘ – Helexpo, όσο και για τη Θεσσαλονίκη. Οι κατασκευαστές και εισαγωγείς αγροτικών μηχανημάτων απειλούν να μην συμμετάσχουν, δηλαδή να τη μποϋκοτάρουν, δήθεν προς συμπαράσταση των αγροτών, που δοκιμάζονται λόγω της υπόθεσης του ΟΠΕΚΕΠΕ. Στην πραγματικότητα οι συγκεκριμένοι επιχειρηματίες αντιλαμβάνονται ότι εάν οι αγρότες έχουν άδειες τσέπες ή -ίσως χειρότερο- έχουν την αίσθηση ότι η εποχή της ασυδοσίας για τον χώρο τους έχει παρέλθει και, πλέον, η διανομή των κοινοτικών κονδυλίων θα εξορθολογιστεί, τότε η διάθεσή τους για αγορές και προγράμματα με αυστηρούς ελέγχους θα ελαχιστοποιηθεί.
Διαβάστε σχετικά: Θεσσαλονίκη: Αποσύρονται μεγάλες εταιρείες από την Agrotica 2026 σε ένδειξη συμπαράστασης στους αγρότες – Τι λέει η ΔΕΘ
Σε ό,τι αφορά την ίδια την αγροτική έκθεση στη Θεσσαλονίκη, που επί της ουσίας παραμένει μοναδική στο είδος της στη χώρα μας και ταυτόχρονα είναι η μεγαλύτερη κλαδική και 2η μεγαλύτερη μετά την Γενική του Σεπτεμβρίου στο καλεντάρι της ΔΕΘ – Helexpo, ενώ πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια, εάν η διοργάνωση του Ιανουαρίου του 2026 αποδειχθεί μικρού μεγέθους, οι απώλειες που θα καταγραφούν θα είναι σημαντικές αφενός για το λογιστήριο της ΔΕΘ – Helexpo και αφετέρου για την αγορά της Θεσσαλονίκης. Κυρίως, όμως, μια ενδεχόμενη περιορισμένου εύρους Agrotica θα πιστοποιήσει τη μεγάλη κρίση της αγροτικής οικονομίας και του πρωτογενούς τομέα της χώρας, που αναδύθηκε στην επιφάνεια με αφορμή τα γεγονότα των τελευταίων μηνών, για την προβληματική διαχείριση των κονδυλίων και των επιδοτήσεων της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Διότι κάθε κλαδική έκθεση αποτελεί τον καθρέφτη του τομέα στον οποίο είναι αφιερωμένη. Χωρίς να μπορεί να επηρεάσει ουσιαστικά την πορεία ενός παραγωγικού κλάδου, θεωρείται αξιόπιστος δείκτης για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η συγκεκριμένη αγορά στη δεδομένη συγκυρία. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ανοδικής πορείας της Agrotica στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, κάτι που οφείλονταν στο ότι ο αγροτικός τομέας ήταν από τους ελάχιστους που αναπτύχθηκαν στο ζοφερό εγχώριο οικονομικό περιβάλλον της δεκαετίας του 2010.
Αλλά και σε επίπεδο εντυπώσεων μια… μικρή Agrotica θα είναι μάλλον μελαγχολική, αφού εάν απουσιάσουν από τα εκθέματα τα τρακτέρ και άλλα…θηριώδη αγροτικά μηχανήματα χάνεται ένα μεγάλο μέρος από το… εικαστικό ενδιαφέρον της έκθεσης. Ο ανθρώπινος πολιτισμός προωθήθηκε από τη στιγμή που ο άνθρωπος έπιασε στα χέρια του εργαλεία και άρχισε να καλλιεργεί τη γη, κάτι που σημαίνει ότι οι εξελίξεις σε αυτό το επίπεδο έχουν πάντοτε και για όλους ξεχωριστό ενδιαφέρον.
Το αποτέλεσμα για την προσεχή Agrotica δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί, αφού εάν τελικά το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προκηρύξει τα Σχέδια Βελτίωσης που βρίσκονται σε φάση διαβούλευσης, τότε θα υπάρξει κίνητρο συμμετοχής για τις εταιρείες αγροτικών μηχανημάτων, καθώς το ενδιαφέρον του αγροτικού κόσμου για επενδύσεις θα αναζωπυρωθεί. Το κακό της υπόθεσης -όπως λέει ο λαός ενός κακού μύρια έπονται- είναι ότι η διοίκηση της ΔΕΘ – Helexpo, αυτό που λέμε μάνατζμεντ της εταιρείας, δεν μπορεί να κάνει και πολλά για να επηρεάσει την εικόνα. Για δύο λόγους, οι οποίοι όντας συμπληρωματικοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος: Πρώτον, επειδή μέχρι σήμερα η ΔΕΘ – Helexpo στέκεται ουδέτερα ανάμεσα στους παράγοντες ενός κλάδου. Ο ρόλος της αρχίζει και τελειώνει εντός του Εκθεσιακού Κέντρου, δηλαδή στα πρακτικά ζητήματα μιας διοργάνωσης, στην οποία οι εκθέτες έρχονται για να παρουσιάσουν προϊόντα και υπηρεσίες και οι επισκέπτες προσέρχονται για να ενημερωθούν και να συζητήσουν. Ειδικά στην Agrotica o χώρος καλύπτεται κατά 100% με τους λίγο έως πολύ δεδομένους εκθέτες και χωρίς την ανάγκη διεύρυνσης του πελατολογίου. Δεύτερον, παρά τη σημασία της Agrotica για την αγροτική οικονομία, η διοίκηση της ΔΕΘ – Helexpo διαχρονικά δεν επιδίωξε ποτέ ενεργό ρόλο στη φυσιογνωμία και την κατεύθυνση της έκθεσης. Εάν αυτό συνέβαινε και η συνεργασία με συμμετέχοντες και ενδιαφερόμενους ήταν πιο στενή και παραγωγική, ενδεχομένως να είχε λόγο στις αποφάσεις. Διότι τα αγροτικά ζητήματα μιας χώρας που σαφώς ποντάρει στον πρωτογενή τομέα και την αγροδιατροφή δεν μπορεί να είναι απολύτως εξαρτώμενα από τα κοινοτικά κονδύλια, ούτε να εξαντλούνται στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Εκτός και αν -όπως τείνει να αποδειχθεί- μάλλον η Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι ο μοναδικός σοβαρός λόγος που στη χώρα μας ακόμη καλλιεργούνται χωράφια και εκτρέφονται ζώα.
