Λάρισα: Έπεσαν λάμπες από το ταβάνι σχολείου σε ώρα μαθήματος
Τι καταγγέλλουν οι γονείς.
Newsroom
20:49
12 Νοεμβρίου 2025
INTIME: Αρχείο
Ανησυχία και αγανάκτηση επικρατεί στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας, καθώς ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων καταγγέλλει ότι μέσα σε λίγους μήνες καταγράφτηκαν δύο περιστατικά, κατά τα οποία έπεσαν λάμπες από το ταβάνι εν ώρα μαθήματος.
Σύμφωνα με το onlarissa.gr, πτώσεις λαμπτήρων μέσα σε αίθουσες διδασκαλίας και υποδομές χωρίς τις απαραίτητες συντηρήσεις έχουν θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών, ενώ –όπως επισημαίνεται– παρά τα επανειλημμένα αιτήματα προς τον Δήμο, δεν έχει υπάρξει καμία ουσιαστική παρέμβαση.
«Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Γονέων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Λάρισας εκφράζει την οργή και την αγωνία του για τα επαναλαμβανόμενα περιστατικά επικινδυνότητας στο σχολικό μας κτίριο.
Μέσα σε λίγους μήνες, δύο φορές έπεσε λάμπα μέσα σε αίθουσα διδασκαλίας, και τις δύο φορές κατά τη διάρκεια μαθήματος. Ευτυχώς, αποφύγαμε τα χειρότερα από καθαρή τύχη!
Το γεγονός αυτό, ωστόσο, αποκαλύπτει μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να συνεχιστεί! Τα παιδιά μας φοιτούν σε κτίρια παλιά, ασυντήρητα και επικίνδυνα.
Παρά τις επαναλαμβανόμενες προειδοποιήσεις του Συλλόγου Γονέων και του Διευθυντή του Σχολείου προς τον Δήμο Λαρισαίων και τις αρμόδιες υπηρεσίες, για την τραγική κατάσταση και πολλά αιτήματα για αλλαγή των λαμπών, καμία ουσιαστική παρέμβαση δεν έχει γίνει. Η ασφάλεια των μαθητών δεν μπορεί να υπολογίζεται με λογιστικούς όρους και με «αναμονή κονδυλίων».
Η αδιαφορία αυτή είναι ανεπίτρεπτη!
Η ασφάλεια των μαθητών και των εκπαιδευτικών δεν είναι διαπραγματεύσιμη και δεν μπορεί να υπολογίζεται με βάση τη “δυνατότητα χρηματοδότησης”.
Το περιστατικό αυτό δεν είναι απλώς ένα “τεχνικό πρόβλημα”, είναι το αποτέλεσμα της συνεχούς υποχρηματοδότησης της δημόσιας εκπαίδευσης. Τα σχολεία μας αντιμετωπίζονται ως κόστος, οι ανάγκες των μαθητών ως περιττές δαπάνες, και οι γονείς καλούνται συνεχώς να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να λειτουργούν τα σχολεία, να συμμετέχουμε σε εράνους, να αγοράζουμε υλικά και να καλύπτουμε ελλείψεις που θα έπρεπε να είναι ευθύνη του κράτους.
Η ασφάλεια, η μόρφωση και η αξιοπρέπεια των παιδιών μας δεν είναι πολυτέλεια, είναι δικαίωμα!
Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε ό,τι αξίζει στα παιδιά μας!».