Το 2025 θα περάσει στην ιστορία ως μια χρονιά μετασχηματισμού της διεθνούς τάξης, όπου οι παραδοσιακές ισορροπίες δυνάμεων αντικαταστάθηκαν από μια νέα, πιο απρόβλεπτη και συναλλακτική πραγματικότητα.
Από την επιστροφή ισχυρών ηγετών όπως ο Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, που άλλαξε τις διεθνείς ισορροπίες για τα καλά μέχρι τις κλιματικές ακρότητες που έσπασαν ρεκόρ θερμοκρασιών, το 2025 αυτό αποκάλυψε ραγδαίες εξελίξεις στο παγκόσμιο σύστημα. Συγκρούσεις όπως ο σύντομος αλλά και συνάμα καταστροφικός πόλεμος Ισραήλ-Ιράν, μαζί με πολιτικές δολοφονίες όπως του Τσάρλι Κερκ ενίσχυσαν την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή μετάβασης, όπου οι κοινωνίες και φυσικά η φύση διαμορφώνουν εκ νέου τον γεωπολιτικό παγκόσμιο χάρτη. Ταυτόχρονα η εσωτερική πόλωση στις ΗΠΑ και η άνοδος του AfD στη Γερμανία υποδηλώνουν ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία αντιμετωπίζει κρίση νομιμοποίησης, η οποία τροφοδοτείται από την οικονομική στασιμότητα και την πολιτισμική σύγκρουση. Η εμφάνιση της «Gen Z» ως παγκόσμιου πολιτικού δρώντα, μέσω της υιοθέτησης συμβόλων όπως η σημαία του «One Piece», καταδεικνύει την ανάγκη των νέων γενεών για νέες μορφές διακυβέρνησης που δεν θα κυριαρχούν η διαφθορά και ο αυταρχισμός.
Η συνάντηση της Αλάσκας και η διαπραγμάτευση για την Ουκρανία
Στις 15 Αυγούστου 2025, η διεθνής διπλωματία έστρεψε τα βλέμματά της στην κοινή στρατιωτική βάση Έλμεντορφ-Ρίτσαρντσον, στο Άνκορατζ της Αλάσκας, όπου πραγματοποιήθηκε η ιστορική συνάντηση κορυφής μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του Βλάντιμιρ Πούτιν. Η επιλογή της Αλάσκας δεν ήταν τυχαία, καθώς η τοποθεσία αυτή επέτρεψε στον Πούτιν να αποφύγει τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, ενώ παράλληλα λειτούργησε ως συμβολικός τόπος επαφής μεταξύ των δύο δυνάμεων στην περιοχή της Αρκτικής. Η συνάντηση (η πρώτη τους μετά το 2019), η οποία συνοδεύτηκε από επιδείξεις ισχύος με πτήσεις μαχητικών F-22 και «αόρατων» βομβαρδιστικών B-2, σηματοδότησε την πρώτη διαπροσωπική επαφή των δύο ηγετών μετά την επανεκλογή του Τραμπ με επίκεντρο τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
Meeting of Putin and Trump in Alaska. pic.twitter.com/us4IO562jK
— Sprinter Press (@SprinterPress) August 15, 2025
Παρά τις εντάσεις, η σύνοδος κατέληξε σε μια άτυπη αποδοχή της ανάγκης για εδαφικές παραχωρήσεις από την πλευρά του Κιέβου. Ο Τραμπ άφησε να εννοηθεί ότι το βάρος της ειρήνης πέφτει πλέον στην Ουκρανία, η οποία καλείται να παραχωρήσει επίσημα τα εδάφη της στην ανατολική της πλευρά για να τερματιστεί η σύγκρουση, μια θέση που ευθυγραμμίζεται με τη γραμμή Πούτιν (ζητά το Ντονμπάς και την Κριμαία για κατάπαυση του πυρός) που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια των συνομιλιών.
Η αποτυχία επίτευξης μιας υπογεγραμμένης συμφωνίας στην Αλάσκα οδήγησε σε περαιτέρω κλιμάκωση της εμπορικής τους σχέσης που αρχικά φαινόταν να βαίνουν προς εξομάλυνση, με τον Τραμπ να απειλεί επανειλημμένα ότι θα προχωρήσει σε εμπορικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Η ακύρωση της πιθανής συνόδου στη Βουδαπέστη τον Οκτώβριο επιβεβαίωσε το αδιέξοδο ως τώρα. Πρόοδος όμως δεν έχει σημειωθεί ούτε στο Ουκρανικό ζήτημα καθώς μέρα με τη μέρα η Ρωσία με σταθερά βήματα βρίσκεται όλο και πιο κοντά στον έλεγχο του Ντονμπάς, με τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να είναι ισχνή. Ακόμα και η πρόσφατη έγκριση για δανειοδότηση της Ουκρανίας ύψους 90 δις. φαντάζει σαν παυσίπονο στην Ουκρανική πλευρά με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι να βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσχερή και επώδυνη θέση.
Μόλις την περασμένη Κυριακή συναντήθηκαν στο Μαρ-α-Λάγκο της Φλόριντα, ο Αμερικανός πρόεδρος με τον Ουκρανό ομόλογό του για τέταρτη φορά φέτος και έκαναν λόγο για μεγάλη πρόοδο, εκφράζοντας την αισιοδοξία τους πως η ειρηνευτική συμφωνία είναι «πιο κοντά από ποτέ». Μετά τη συνάντηση ο Ουκρανός πρόεδρος δήλωσε πως το 90% των όρων του ειρηνευτικού σχεδίου των 20 σημείων είχε εγκριθεί. Ωστόσο, το υπόλοιπο 10%, το οποίο περιλαμβάνει τα «αγκάθια» της Ζαπορίζια και του Ντονμπάς, αποδείχθηκε πολύ περίπλοκο να επιλυθεί τώρα.
Η 10η Σεπτεμβρίου 2025 αποτέλεσε ημέρα-σταθμό για το εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν ο Τσάρλι Κερκ, ιδρυτής του Turning Point USA και ηγετική φυσιογνωμία του συντηρητικού νεανικού κινήματος, δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στο πανεπιστήμιο Utah Valley. Ο δράστης Τάιλερ Ρόμπινσον ο οποίος σύμφωνα με το FBI ασπαζόταν «ακροαριστερές ιδεολογίες», πυροβόλησε με sniper τον Κερκ στο λαιμό, προκαλώντας ένα σοκ που ξεπέρασε τα όρια της πανεπιστημιούπολης και μετατράπηκε σε εθνικό σύμβολο της πολιτικής ρήξης.
Η αντίδραση της αμερικανικής κοινωνίας ήταν άμεση και ακραία πολωμένη. Ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι χρησιμοποίησαν το γεγονός για να αναδείξουν ένα αφήγημα θυματοποίησης και να συσπειρώσουν τη βάση τους ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του 2026, τμήματα της «απέναντι όχθης» έσπευσαν να γιορτάζουν τον θάνατο του Κερκ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η κηδεία του στο State Farm Stadium της Αριζόνα, την οποία παρακολούθησαν πάνω από 200.000 άτομα συμπεριλαμβανομένης της ηγεσίας του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, κατέδειξε ότι η πολιτική βία έχει πλέον ενσωματωθεί στην εθνική ταυτότητα ως εργαλείο κινητοποίησης. Η αμερικανική πολιτική έχει πολωθεί σε επικίνδυνο βαθμό και ποιος ξέρει τι άλλο θα μπορούσε να έρθει.
Στις 19 Οκτωβρίου 2025, η Γαλλία ήρθε αντιμέτωπη με μια από τις πιο καλοσχεδιασμένες ληστείες στην ιστορία της. Τέσσερις κατά τα φαινόμενα δράστες φορώντας κίτρινα γιλέκα ως εργάτες και χρησιμοποιώντας ένα ανυψωτικό μηχάνημα, εισέβαλαν στην αίθουσα του Απόλλωνα του Μουσείου του Λούβρου ενώ αυτό ήταν ανοιχτό. Μέσα σε λιγότερο από επτά λεπτά, οι δράστες χρησιμοποίησαν ειδικούς κόπτες για να διαπεράσουν τις προθήκες και να αφαιρέσουν οκτώ αντικείμενα αξίας σχεδόν 100 εκατομμυρίων ευρώ.
Η απώλεια αυτών των κειμηλίων αποτελεί ανυπολόγιστο πλήγμα για την ιστορική κληρονομιά της Γαλλίας. Μεταξύ των απολεσθέντων αντικειμένων περιλαμβάνονται το σετ ζαφειριών της Βασίλισσας Μαρίας Αμαλίας και το σμαραγδένιο περιδέραιο της αυτοκράτειρας Μαρίας Λουίζας. Παρότι το στέμμα της αυτοκράτειρας Ευγενίας ανακτήθηκε αφού έπεσε από τους ληστές κατά τη διαφυγή τους, τα υπόλοιπα κομμάτια παραμένουν άφαντα, με την Interpol να εκφράζει φόβους ότι μπορεί να αποσυναρμολογηθούν για την πώληση των πολύτιμων λίθων τους στη μαύρη αγορά.
Η ληστεία αποκάλυψε μια σειρά από καταστροφικές αστοχίες στο σύστημα ασφαλείας του Μουσείου. Η έρευνα διαπίστωσε ότι μόνο μία από τις δύο κάμερες στο σημείο εισβολής λειτουργούσε, ενώ το προσωπικό ασφαλείας δεν διέθετε επαρκή μέσα για την παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο. Επιπλέον το Μουσείο βρισκόταν ήδη σε κατάσταση εσωτερικής κρίσης λόγω απεργιών του προσωπικού που διαμαρτυρόταν για την υποστελέχωση και τις κακές συνθήκες εργασίας.
Η μετάβαση στο Βατικανό – Ο θάνατος του Φραγκίσκου και ο Λέων
Η καθολική εκκλησία βίωσε μια περίοδο έντονου πένθους και ταχείας ανανέωσης την άνοιξη του 2025. Ο Πάπας Φραγκίσκος, ο οποίος σφράγισε τη 12ετή θητεία του με έμφαση στην προστασία των περιθωριοποιημένων, απεβίωσε στις 21 Απριλίου σε ηλικία 88 ετών. Ο θάνατός του, που προκλήθηκε από εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή ανακοπή, σηματοδότησε την έναρξη του μεγαλύτερου κονκλαβίου στην ιστορία, με 133 καρδιναλίους να συγκεντρώνονται στην Capella Sistina κάτω από το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Η τελευταία του δημόσια εμφάνιση ήταν την Κυριακή του Πάσχα.
Στις 8 Μαΐου 2025, κατά την τέταρτη ψηφοφορία, εκλέχθηκε ο 70χρονος Αμερικανός Καρδινάλιος Ρόμπερτ Πρέβοστ, ο οποίος έλαβε το όνομα Λέων ΙΔ’. Η εκλογή του αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη για τους αναλυτές, καθώς ο Πρέβοστ είναι ο πρώτος Πάπας με καταγωγή από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μια εξέλιξη που θεωρούνταν απίθανη λόγω της θέσης των ΗΠΑ ως παγκόσμιας υπερδύναμης. Ο νέος Ποντίφικας ήδη σε δηλώσεις του έχει αντιταχθεί με τις πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ.
White smoke! Habemus Papam!
The 133 Cardinal electors gathered in the Vatican’s Sistine Chapel have elected the new Pope.
Who will appear soon at the central window of St. Peter’s Basilica. pic.twitter.com/9QKw666bHJ
— primalkey (@primalkey) May 8, 2025
Η πολιτική σκηνή της Γερμανίας αναδιατάχτηκε ριζικά στις 23 Φεβρουαρίου 2025, με τις πρόωρες εκλογές που προκλήθηκαν από την κατάρρευση του συνασπισμού της κυβέρνησης του Όλαφ Σολτς. Το αποτέλεσμα έδωσε τη νίκη στη συντηρητική ένωση CDU/CSU υπό τον Φρίντριχ Μερτς, η οποία συγκέντρωσε το 28,5% των ψήφων. Ωστόσο, η πραγματική είδηση της βραδιάς ήταν η άνοδος του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία γνωστό και ως AfD (για το οποίο έχουν αποκαλυφθεί επαφές με νεοναζί ενώ το υποστηρίζει με στόμφο ο Έλον Μασκ), το οποίο υπό την Άλις Βάιντελ διπλασίασε τα ποσοστά του στο 20,8%, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση και δημιουργώντας έναν πολιτικό σεισμό στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης.
Η αδυναμία σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης ανάγκασε τον Μερτς σε έναν δύσκολο συνασπισμό με τους Σοσιαλδημοκράτες που κατείχαν την εξουσία (SPD), καθώς κανένα άλλο κόμμα δεν ήταν διατεθειμένο να συμπράξει μαζί με τους Χριστιανοδημοκράτες. Η εύθραυστη φύση αυτής της συμμαχίας φάνηκε κατά την εκλογή του καγκελαρίου στις 6 Μαΐου 2025, όταν ο Μερτς απέτυχε να εκλεγεί στον πρώτο γύρο, γεγονός πρωτοφανές για τη μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας. Χρειάστηκε ένας δεύτερος γύρος την ίδια ημέρα για να οριστικοποιηθεί η ανάληψη των καθηκόντων του, αφήνοντας μια σκιά αμφιβολίας για τη σταθερότητα της νέας κυβέρνησης.
Ως καγκελάριος υιοθέτησε μια πιο διεκδικητική στάση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δίνοντας προτεραιότητα στη στήριξη της Ουκρανίας έναντι της Ρωσίας και στον αυστηρό περιορισμό της μετανάστευσης. Παρόλα αυτά, η κυβέρνησή του ξεκίνησε το 2026 υπό έντονη πίεση για την υλοποίηση της «οικονομικής επανεκκίνησης» που υποσχέθηκε, ενώ οι εσωτερικές διαφωνίες για την ενέργεια και τις φορολογικές περικοπές απειλούν να επαναλάβουν την παράλυση που οδήγησε στην πτώση της προηγούμενης κυβέρνησης. Η άνοδος του AfD έχει αλλάξει το κλίμα στην Bundestag, όπου το κόμμα της Βάιντελ χρησιμοποιεί τη δύναμή του για να επηρεάζει τη νομοθεσία, προκαλώντας συνεχή τριβή στα κυβερνητικά κόμματα.
Το ιστορικό ομοσπονδιακό shutdown των ΗΠΑ και οι πολύκροτοι φάκελοι Επσταϊν
Το φθινόπωρο του 2025 βρήκε τις Ηνωμένες Πολιτείες σε κατάσταση παράλυσης λόγω του μεγαλύτερου κυβερνητικού shutdown στην ιστορία της χώρας (διάρκειας 43 ημερών) γεγονός που φυσικά απασχόλησε τα αμερικανικά ΜΜΕ. Ενώ η αιτία ήταν η διαφωνία για τον προϋπολογισμό και τη χρηματοδότηση της επιβολής του μεταναστευτικού νόμου, η κρίση συνδέθηκε αναπόσπαστα με μια σειρά εκρηκτικών αποκαλύψεων από τη γνωστή υπόθεση των αρχείων του Τζέφρι Επσταϊν, που αναμφίβολα εδώ και μήνες κυριαρχεί στις αμερικανικές ειδήσεις. Τον Νοέμβριο του 2025, η Επιτροπή Εποπτείας της Βουλής δημοσίευσε πάνω από 20.000 σελίδες εγγράφων και email (ένα μικρό δείγμα των αρχείων που αναμένεται τελικά να γνωστοποιηθούν) που υποδηλώνουν ότι ο πρόεδρος Τραμπ είχε στενότερη σχέση με τον Επσταϊν από ό,τι είχε παραδεχτεί.
Το shutdown είχε άμεσες επιπτώσεις στη λειτουργία των ομοσπονδιακών υπηρεσιών, ακόμα και των πτήσεων στα εγχώρια αεροδρόμια. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκε η αμφιλεγόμενη υπηρεσία ICE που έπαψε να δημοσιεύει δεδομένα για τις κρατήσεις μεταναστών, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από ακαδημαϊκούς και ακτιβιστές που υποστήριζαν ότι η κυβέρνηση προσπαθούσε να αποκρύψει το μέγεθος της ατζέντας των μαζικών απελάσεων καθώς και της υπέρμετρης χρήσης βίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η έλλειψη δεδομένων κατέστησε αδύνατο τον έλεγχο των ισχυρισμών του Λευκού Οίκου ότι οι συλλήψεις στόχευαν αποκλειστικά επικίνδυνους εγκληματίες, ενώ προηγούμενα στοιχεία έδειχναν ότι η πολλοί συλληφθέντες δεν είχαν βίαιο ποινικό παρελθόν. Ως αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά μαζικές και βίαιες διαδηλώσεις ακόμα και στο Λος Άντζελες με την κυβέρνηση Τραμπ να καλεί της Εθνοφρουρά για να «επιβάλει την τάξη με κάθε τρόπο».
Το τέλος του shutdown στις 13 Νοεμβρίου δεν σήμανε τη λήξη της κρίσης, αλλά την έναρξη μιας νέας φάσης εποπτείας. Μια διακομματική ομάδα νομοθετών προώθησε μέτρα για την πλήρη αποκάλυψη των αρχείων Επσταϊν, παρά τις δημόσιες νουθετήσεις του προέδρου Τραμπ να σταματήσει η έρευνα. Αυτή η εσωτερική σύγκρουση στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, σε συνδυασμό με την απαίτηση από την κοινή γνώμη για μέγιστη διαφάνεια, έχει δημιουργήσει ένα τοξικό πολιτικό περιβάλλον και είναι άγνωστο πού θα καταλήξει.
Η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ (ο πόλεμος 12 ημερών) και η εκεχειρία (;) στη Γάζα
Τον Ιούνιο του 2025, ο πόλεμος των σκιών (δηλαδή μέσω παραρτημάτων και πληρεξούσιων) μεταξύ Ισραήλ και Ιράν μετατράπηκε σε μια άμεση, υψηλής έντασης πολεμική αναμέτρηση, γνωστή ως ο πόλεμος των 12 ημερών. Στις 13 Ιουνίου, επικαλούμενο μια «επικείμενη πυρηνική απειλή», το Ισραήλ εξαπέλυσε εκστρατεία από αέρος και εδάφους με τη συμμετοχή μαχητικών αεροσκαφών και πάνω από πρακτόρων στο έδαφος του Ιράν. Το πρώτο κύμα ήταν καταστροφικό, οδηγώντας στον θάνατο της στρατιωτικής ηγεσίας των Φρουρών της Επανάστασης. Ακολούθησαν αντεπιθέσεις και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές που όμοια τους δεν έχουμε ξαναδεί. Η εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών στις 22 Ιουνίου αποτέλεσε το σημείο καμπής της σύγκρουσης. Χρησιμοποιώντας τα «αόρατα» βομβαρδιστικά αεροσκάφη B2, οι ΗΠΑ έπληξαν την οχυρωμένη πυρηνική εγκατάσταση στο Φορντό με βόμβες GBU-57, έναν στόχο που η ισραηλινή αεροπορία δεν μπορούσε να καταστρέψει μόνη της. Το Ιράν απάντησε πολύ χλιαρά υποδεικνύοντας πως το τέλος της σύγκρουσης είναι κοντά. Οι εχθροπραξίες σταμάτησαν στις 24 Ιουνίου επίσημα.
Multiple fires at the Haifa refinery in northern Israel, after Iran’s ballistic missile attack. pic.twitter.com/58fadziXS1
— OSINTtechnical (@Osinttechnical) June 14, 2025
Το 2025 υπήρξε μια χρονιά κρίσιμων εξελίξεων στο Παλαιστινιακό ζήτημα και ιδιαίτερα των κατοίκων της Γάζας, με την κατάπαυση πυρός τον Οκτώβριο να σηματοδοτεί μια εύθραυστη μετάβαση από τον ανοιχτός πόλεμο Χαμάς με τις δυνάμεις των IDF. Παρά την ανακοίνωση ειρήνης από τον πρόεδρο Τραμπ στις 10 Οκτωβρίου, που περιλάμβανε 20 σημεία για μόνιμο τερματισμό των εχθροπραξιών, το Ισραήλ κατηγορείται για παραβιάσεις, με εκατοντάδες Παλαιστίνιους νεκρούς από τότε. Η συμφωνία εκεχειρίας προέβλεπε σταδιακή απόσυρση ισραηλινών δυνάμεων από τμήματα της Γάζας και ανταλλαγή ομήρων με ταυτόχρονες αποφυλακίσεις Παλαιστινίων κρατουμένων. Στο πλαίσιο της πρώτης φάσης η Χαμάς παρέδωσε τους επιζώντες ομήρους και έγιναν επιστροφές σορών. Οι πρώτες επιστροφές και ο τρόπος εφαρμογής τους ανακοινώθηκαν δημόσια στις μέρες μετά τη συμφωνία και έθεσαν την αφετηρία για τις επόμενες διπλωματικές διεργασίες. Η Λωρίδα της Γάζας παρέμεινε φυσικά σε ανθρωπιστική κρίση, με πάνω από 92% των σπιτιών κατεστραμμένα και 70.925 συνολικούς θανάτους από το 2023, σύμφωνα με τις υγειονομικές παλαιστινιακές αρχές.
Παρά τις διπλωματικές προσπάθειες, η κατάσταση παραμένει τεταμένη, με το Ισραήλ να κατηγορείται ότι επεκτείνει στρατιωτικούς δρόμους και κατεδαφίζει σπίτια, ενώ η διεθνής κοινότητα πιέζει για πραγματική ειρήνη χωρίς να βλέπει όμως την εκεχειρία να τηρείται πραγματικά. Το Ισραήλ έχει κατηγορήσει τη Χαμάς ότι διατηρεί και χρησιμοποιεί οπλισμό και παραβιάζει την εκεχειρία με εκρήξεις σε περιοχές όπως η Ράφα, τραυματίζοντας Ισραηλινούς στρατιώτες και προκαλώντας νέες συγκρούσεις, γεγονός που θεωρείται από το Τελ Αβίβ παραβίαση της συμφωνίας για παύση των εχθροπραξιών. Η κυβέρνηση Νετανιάχου να κατηγορεί ευθέως τη Χαμάς για παραβίαση του τριπτύχου σταμάτα–αφοπλίσου–αποσύρσου, ενώ μάλιστα η Χαμάς εκτελεί μέσω θανατικής ποινής τους ανθρώπους που αντιτίθενται στις πρακτικές εντός της Γάζας. Κατηγορεί δε τη Χαμάς ότι δεν έχει παραδώσει όλους τους ομήρους ή σωστά αναγνωρισμένα λείψανα όπως προβλεπόταν. Από την έναρξη του πολέμου τον Οκτώβριο του 2023, περισσότεροι από 1.200 Ισραηλινοί έχουν χάσει τη ζωή τους, κυρίως κατά την αρχική επίθεση της Χαμάς και σε μεταγενέστερα πλήγματα. Η Γάζα με πάνω από δύο εκατομμύρια κατοίκους χωρίς επαρκή στέγη ή τροφή, γίνεται σύμβολο ανείπωτης κρίσης, θέτοντας ερωτήματα για το μέλλον της Παλαιστίνης.
Ένα μοναδικό πολιτισμικό και πολιτικό φαινόμενο αναδύθηκε το 2025, καθώς ένα κύμα νεανικών διαμαρτυριών σάρωσε την Ασία. Αυτοπροσδιοριζόμενοι ως «Gen Z», οι διαδηλωτές μοιράζονταν μια κοινή οργή κατά της συστημικής διαφθοράς, του αυταρχισμού και της οικονομικής βίας των παλαιότερων πολιτικών ελίτ. Το ενοποιητικό σύμβολο αυτού του παγκόσμιου κινήματος ήταν η σημαία των «Straw Hat Pirates» από το ιαπωνικό manga «One Piece», η οποία συμβολίζει μια ομάδα περιθωριοποιημένων ατόμων που μάχονται την καταπίεση.
Η σημαία αυτή εμφανίστηκε στις πύλες των κυβερνητικών κτηρίων στο Νεπάλ, στις μοτοσικλέτες των διαδηλωτών στην Ινδονησία και πάνω από τα πλήθη στις Φιλιππίνες. Εμφανίστηκε ακόμα και στη Βουλγαρία, όπου εξεγέρσεις ξέσπασαν τον Δεκέμβριο του 2025 ως απάντηση στον προϋπολογισμό που πρότεινε αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τη χρηματοδότηση των μισθών των υψηλόβαθμων αξιωματούχων, παραμελώντας το σύστημα υγείας. Αυτές οι διαδηλώσεις οδήγησαν στην παραίτηση της κυβέρνησης Ζελιάζκοφ στις 11 Δεκεμβρίου, σηματοδοτώντας μια σημαντική νίκη του κινήματος.
Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι η χρήση συμβόλων της ποπ κουλτούρας επιτρέπει στα κινήματα να διατηρούν μια ακέφαλη και μη κομματική ταυτότητα που αντηχεί σε διαφορετικές γλώσσες και πολιτισμούς. Κάλλιστα θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η κοινή γλώσσα που σκεπάζει τους ανθρώπους αυτούς των διαφορετικών χωρών και ηπείρων είναι αυτή της καταπίεσης.
Τα δεδομένα για το 2025, που συγκεντρώθηκαν από την υπηρεσία του Copernicus, επιβεβαίωσαν ότι ο πλανήτης εισέρχεται σε μια νέα, πιο επικίνδυνη φάση θέρμανσης. Το έτος 2025 είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα καταγραφεί ως το δεύτερο ή τρίτο θερμότερο έτος στην ιστορία, ακολουθώντας οριακά το ρεκόρ του 2024. Το πιο κρίσιμο στοιχείο είναι ότι ο μέσος όρος της τριετίας 2023–2025 βρίσκεται σε τροχιά να υπερβεί τον 1,5°C πάνω από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα για πρώτη φορά, ένα όριο που οι παγκόσμιοι ηγέτες είχαν δεσμευτεί κάποτε να αποφύγουν.
Οι ανωμαλίες ήταν ιδιαίτερα έντονες στην Αρκτική και στους παγκόσμιους ωκεανούς. Ο Νοέμβριος του 2025 ήταν ο τρίτος θερμότερος Νοέμβριος που έχει καταγραφθεί στην ιστορία, με θερμοκρασίες 1,54°C πάνω από το μέσο όρο του 1850-1900. Η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας παρέμεινε σε επίπεδα ρεκόρ, συμβάλλοντας σε θαλάσσιους καύσωνες στον Βόρειο Ατλαντικό και τη Μεσόγειο θάλασσα.
Οι υδρολογικές συνέπειες αυτής της θέρμανσης ήταν εμφανείς κατά το φθινόπωρο, το οποίο είδε συνθήκες μεγαλύτερης υγρασίας από το μέσο όρο στην Ευρώπη και τμήματα της Νοτιοανατολικής Ασίας, οδηγώντας σε καταστροφικές πλημμύρες. Αντίθετα, η Μεσόγειος και η Ανατολική Ευρώπη βίωσαν συνθήκες ξηρασίας, πιέζοντας τα γεωργικά συστήματα που είχαν ήδη εξασθενήσει από τα προηγούμενα έτη. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι ο επιταχυνόμενος ρυθμός της κλιματικής αλλαγής καθιστά την παραβίαση του 1,5°C τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, υπογραμμίζοντας την επιτακτική ανάγκη για ριζική στροφή πάρα πολύ άμεσα.
Η αεροπορική τραγωδία της Air India και το μυστήριο της πτήσης 171
Στις 12 Ιουνίου 2025 ο κόσμος συγκλονίστηκε από τη συντριβή της πτήσης 171 της Air India, ενός Boeing 787-8 Dreamliner που εκτελούσε το δρομολόγιο από το Αχμενταμπάντ προς το Λονδίνο. Το αεροσκάφος συνετρίβη μόλις 32 δευτερόλεπτα μετά την απογείωση, πέφτοντας πάνω στον ξενώνα ενός Ιατρικού Κολεγίου σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή. Η συντριβή οδήγησε σε 260 συνολικά θανάτους, συμπεριλαμβανομένων των επιβαινόντων και ατόμων στο έδαφος. Παρά τη σφοδρότητα της πρόσκρουσης, υπήρξε ένας και μοναδικός επιζών: ο 40χρονος Ραμες Βισγουος Κουμαρ (Ramesh Viswash Kumar).
Ο επιζών, ο οποίος καθόταν στη θέση 11A δίπλα σε μια έξοδο κινδύνου, ανέφερε ότι το τμήμα του αεροσκάφους όπου βρισκόταν αποκολλήθηκε από το κύριο σώμα και κατέληξε στο ισόγειο του ξενώνα. Κατάφερε να διαφύγει μέσα από ένα άνοιγμα που δημιουργήθηκε όταν η πόρτα έσπασε, βγαίνοντας από τα συντρίμμια με σχετικά ελαφρά τραύματα, όπως κοψίματα στο πρόσωπο και εγκαύματα στο χέρι.
Η έρευνα για τα αίτια της συντριβής προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον. Η προκαταρκτική έκθεση της ινδικής AAIB διαπίστωσε ότι η παύση λειτουργίας των κινητήρων προκλήθηκε από τη χειροκίνητη μετακίνηση των διακοπτών καυσίμου στη θέση «CUTOFF» μόλις τρία δευτερόλεπτα μετά την απογείωση. Ενώ Αμερικανοί ερευνητές άφησαν να εννοηθεί ότι τα στοιχεία μπορεί να δείχνουν σκόπιμη ενέργεια από τον κυβερνήτη, οι ινδικές ενώσεις πιλότων επέκριναν έντονα αυτά τα υπονοούμενα. Οι δοκιμές σε εξομοιωτή έδειξαν ότι το αεροσκάφος θα μπορούσε να είχε συνεχίσει την άνοδο ακόμα και με έναν κινητήρα, και δεν βρέθηκε καμία ηλεκτρική βλάβη που να δικαιολογεί την ταυτόχρονη διακοπή, αφήνοντας τη χειροκίνητη παρέμβαση ως το κεντρικό μυστήριο της τραγωδίας.