Ο πατέρας είναι ο Δρ. Βασίλης Λυκομήτρος. Με καταγωγή από τον Βόλο και δράση στη Θεσσαλονίκη, ο διακεκριμένος ορθοπαιδικός με ξεχωριστή πορεία στην επιστήμη της χειρουργικής ορθοπεδικής έχει το δικό του στίγμα στον αθλητισμό καθώς αποτελεί πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή κωπηλασίας με συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ.
Ο καρπός του Βασίλη και της αρχαιολόγου-μουσειολόγου, Αγνής Αποστολίδου είναι ο Απόστολος Λυκομήτρος. Από το κολέγιο Ανατόλια με υποτροφία στο Harvard και σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (Business) και Οικονομικά (Economics) και από την Ελλάδα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με την ίδια αγάπη ωστόσο και για το άθλημα της κωπηλασίας. Η σκυτάλη πέρασε από τον πατέρα στον γιο που το 2022 στη Βαρέζε της Ιταλίας αναδείχθηκε χάλκινος παγκόσμιος πρωταθλητής στο τετραπλό σκιφ εφήβων. Σημειώνεται ότι στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Καναδά τον Αύγουστο του 2024 και την κατηγορία των εφήβων κατέλαβε την 9η θέση.
Η παράδοση στην κωπηλασία ωστόσο για την οικογένεια Λυκομήτρου έχει και άρωμα γυναίκας καθώς στο άθλημα μπαίνει δυναμικά και η νεαρή Βάλια. Μαζί με τη συναθλήτριά της Γαβριέλα Λιόλιου, η μαθήτρια του Ανατόλια και εκπρόσωπος του Ν.Ο Θεσσαλονίκης κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία νεανίδων (Κ19) στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κωπηλασίας που πραγματοποιήθηκε στον Καναδά τον περασμένο Αύγουστο.
Το άθλημα της κωπηλασίας ευδοκιμεί στην Ελλάδα όπως αποδείχθηκε ξανά με τις διακρίσεις των Ελλήνων αθλητών και αθλητριών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού ενώ σπουδαίες επιτυχίες έρχονται και σε μικρότερα ηλικιακά κλιμάκια, σε άνδρες και γυναίκες.
Η οικογένεια Λυκομήτρου ωστόσο πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα την αριστεία κάνοντας κουπί… και στη ζωή καθώς η μάθηση και οι επιστήμες δείχνουν πώς συνδυάζονται οι σπουδές με την επιτυχία σε ένα απαιτητικό άθλημα, όπως η κωπηλασία.
Η Voria.gr… έκανε σκιφ με τον πρεσβύτερο Λυκομήτρο που σταχυολογεί τα οφέλη της κωπηλασίας και εξηγεί το μυστικό της επιτυχίας για την οικογένειά του.
«Η παράδοσή μας έχει να κάνει με την αριστεία σε συνδυασμό με το άθλημα. Η κωπηλασία έχει τρία θετικά, μπορείς να ξεκινήσεις σε μεγαλύτερη ηλικία, δευτέρα, τρίτη γυμνασίου ίσως, έχοντας την ευκαιρία ν’ ασχοληθείς νωρίτερα ίσως και με άλλα αθλήματα, να δείξεις πόσο καλός είσαι ενδεχομένως, κάτι που ωριμάζει τη σκέψη. Η κωπηλασία προστίθεται στο πρόγραμμα και το σχολείο του παιδιού, σου ζητά παραπάνω αλλά αυτός που το θέλει, το κάνει δίνοντας αγώνα με το σώμα του και ωριμάζει από αυτή τη διαδικασία. Θα τα καταφέρει», αναφέρει αρχικά ο Απόστολος Λυκομήτρος και προσθέτει:
«To δεύτερο καλό είναι ότι υπάρχουν αγώνες μόνο το καλοκαίρι. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να φτάσεις μέχρι τον Μάη που είναι οι εξετάσεις κάνοντας μόνο προπόνηση, το διάβασμα δεν φέρνει δυσκολίες στο αγωνιστικό πρόγραμμα. Ακόμη, η Ελλάδα έχει διεθνή παράδοση στο άθλημα. Παιδιά πηγαίνουν σε συλλόγους τόσο σε Θεσσαλονίκη – Αθήνα όσο και σε Καστοριά, Βόλο και Γιάννενα. Αν οι προπονητές διακρίνουν ότι έχει ταλέντο μπορούν να τον εξελίξουν, να δει τον δρόμο για να πετύχει διεθνώς. Βλέπουμε παιδιά με πολλά φυσικά προσόντα να χάνονται σε άλλα αθλήματα. Η κωπηλασία στη χώρα μας ξέρει τι να κάνει για να σε φέρει σε παγκόσμιο επίπεδο».Για τα οφέλη από την ενασχόληση με το άθλημα ειδικότερα και το τί χρειάζεται κανείς για να κάνει κωπηλασία, ο διακεκριμένος χειρουργός υπογραμμίζει:
«Πρέπει να έχεις ύψος και τη θέληση να δουλέψεις. Μετά θα φτιάξουν η δύναμη, η τεχνική και οι αντοχές σου. Είναι ένα τίμιο άθλημα, όσο δουλέψεις, τόσο θ’ αποδόσεις, δεν μπορείς να κλέψεις, δεν έχει να κάνει με παιχνίδια, διαιτησίες κλπ. Είναι σκληρό μεν αλλά ανταποδοτικό για την ψυχολογία του παιδιού δε. Οι αθλητές δένονται μεταξύ τους σαν πληρώματα, συναντάς παιδιά με όρεξη και ζωντάνια που κάνουν φοβερή παρέα και εκτός κωπηλασίας. Μετά φέρνει τον αθλητή ή την αθλήτρια πιο κοντά στα στοιχεία της φύσης, θα βγουν να κάνουν προπονήσεις τόσο με ήλιο και ζέστη, όσο και με κρύο ή βροχή.
Η ενασχόληση με την κωπηλασία φέρνει διεθνείς επιτυχίες, αν τερματίσεις μέσα στην οκτάδα πρωταθλημάτων κερδίζεις μία θέση στο πανεπιστήμιο. Υπάρχουν και θέσεις στο δημόσιο για ανάλογες διακρίσεις, αυτό δεν το πετυχαίνεις σε διασυλλογικά πρωταθλήματα άλλων αθλημάτων ίσως, στα 25 σου ως κωπηλάτης μπορεί να είσαι εξασφαλισμένος ενώ σε άλλα σπορ πας 35 και μπορεί να είσαι ξεκρέμαστος».
Κλείνοντας, ο κ. Λυκομήτρος μιλά για τα παιδιά του που ακολουθούν την επιτυχημένη παράδοση της κωπηλασίας στην οικογένειά:
«Τόσο ο Απόστολος όσο και η Βάλια ξεκίνησαν στην τρίτη γυμνασίου, ο μικρός έπαιζε ποδόσφαιρο και η κόρη μου έκανε χορό πριν στραφούν στην κωπηλασία. Υπάρχει υγιής ανταγωνισμός μεταξύ των δύο παιδιών μου. Τα παιδιά μου θέλω να σκληραγωγηθούν για τη ζωή μέσα από το άθλημα αυτό, να είναι ήδη στα 25 τους φτασμένοι άνθρωποι για να μπορούν να επιβιώσουν σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Πολλά παιδιά είναι πορφυρογέννητα, τα δικά μου μεγάλωσαν από γιατρό πατέρα και αρχαιολόγο μητέρα, θα μπορούσαν να μην προσπαθήσουν πολύ αλλά επιμένουν να εξελίσσονται τόσο στην εκπαίδευσή τους, όσο και στην κωπηλασία.
Θέλω να νιώσουν ότι έκαναν τεράστια προσπάθεια με το σώμα τους και αυτό τους άνοιξε και το μυαλό, δυναμώνοντας τον χαρακτήρα και ευχαριστώντας την ψυχή τους. Όταν νιώσεις πραγματικά ότι στάθηκες άξιος να τα δώσεις όλα, τότε η ικανοποίηση που παίρνεις είναι τεράστια, χωρίς καν αυτή να επιβραβευθεί από μετάλλια…».