«Χρυσώνει» το χάπι των Τούρκων με τα ελληνικά F-35 ο υπουργός Άμυνας της χώρας Γιασάρ Γκιουλέρ που προσπαθεί να πείσει τους πολίτες της χώρας του ότι τα μαχητικά 5ης γενιάς δεν πρόκειται να προσδώσουν στην Ελλάδα καμία υπεροχή στους αιθέρες.
Του Χρήστου Μαζανίτη
Με μια εκ πρώτης όψεως αιφνιδιαστική επίθεση φιλίας, ο Τούρκος υπουργός Άμυνας σχεδόν εκθείασε την αγορά των F-35 από την Ελλάδα.
«Η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αγοράζει F-35, θα χαρούμε να το κάνει», δήλωσε ο Τούρκος Υπουργός μιλώντας στο CNN TURK προκαλώντας εκ πρώτης όψεως έκπληξη.
Ωστόσο διαβάζοντας κάποιος πίσω από τα λεγόμενα του Γκιουλέρ διαπιστώνει την αγωνία του να χρυσώσει το χάπι στους Τούρκους. «Το F-35 από μόνο του δεν συνιστά μια ικανότητα κατά της Τουρκίας στο Αιγαίο. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι καλά» ανέφερε ο Γκιουλέρ στην συνέντευξη του, προσπαθώντας να πείσει ότι το μαχητικό 5ης γενιάς, που αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο για τις πολεμικές αεροπορίες όλου του πλανήτη δε θα φέρει καμία ανατροπή στο Αιγαίο.
Οι δηλώσεις Γκιουλέρ έφεραν κατά νου τις αντίστοιχες δηλώσεις που είχε κάνει πίσω, το 2018, ένας απόστρατος σήμερα Πτέραρχος στην Ελλάδα. Τότε η Τουρκία μετρούσε αντίστροφα για την παραλαβή των πρώτων της F-35 και η Ελλάδα βρισκόταν στον αστερισμό της συμφωνίας για αναβάθμιση των F-16 σε Viper. Ο Πτέραρχος τότε προσπαθούσε να πείσει εναγωνίως ότι τα F-35 από μόνο του δεν συνιστά καμία απειλή για την Ελλάδα κι ότι ο στόλος των F-16 Viper που θα παράτασσε η ΠΑ θα ήταν πολύ ισχυρότερος.
Βέβαια, ήρθε η άσκηση ΗΝΙΟΧΟΣ το 2019, που η Ιταλία έφερε τα F-35 στην Ανδραβίδα κι εκεί άρχισαν να καταρρέουν οι μύθοι, ο ένας μετά τον άλλον. Οι έμπειροι Έλληνες πιλότοι ήταν σχεδόν σαστισμένοι από τις δυνατότητες του μαχητικού, φέρνοντας νέες τεχνολογίες επί του πεδίου.
Ήδη, η Τουρκία έχει δει την ψαλίδα να ανοίγει εντυπωσιακά υπέρ της Ελλάδας με την προσθήκη των πρώτων 17 Viper και των 18 Rafale που θα γίνουν 24 σύντομα. Πρόκειται για μαχητικά 4.5 γενιάς και η πλάστιγγα στους αιθέρες έχει γύρει σε τέτοιο βαθμό που η αναζήτηση εναλλακτικής προμήθειας μαχητικού είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
Έτσι κάπως ο Γκιουλέρ επανέφερε το θέμα απόκτησης των Eurofighter ως αντίβαρο στα ελληνικά Rafale και Viper.
«Θέλουμε να αγοράσουμε αυτό το αεροσκάφος, το λέγαμε από την αρχή, και υπάρχουν κάποια πράγματα ως προς τα οποία οι Γερμανοί φίλοι μας είναι εμμονικοί, λένε ‘δεν μπορείτε να κάνετε αυτό ή εκείνο’. Ως μέλος ενός οργανισμού όπως το ΝΑΤΟ, όμως, αποκλείεται να δεχθούμε κάτι τέτοιο. Δεν το αποδεχόμαστε και μοιραζόμαστε με τους φίλους μας κάθε φορά το ότι δεν το αποδεχόμαστε» ανέφερε, ξεδιπλώνοντας όλη τη βεντάλια των επιθυμιών της Τουρκίας.
Δεν είναι τόσο το Eurofighter για το οποίο καίγεται η Τουρκία όσο κυρίως για την πρόσβαση στην τεχνολογία που διαθέτει. Είναι η απόκτηση της πολύτιμης τεχνογνωσίας, που λείπει από την χώρα, για την ανάπτυξη κρίσιμων τμημάτων του εγχώριας παραγωγής μαχητικού ΚΑΑΝ, με κύριο απ’ όλα τους κινητήρες που δεν έχει.
Άλλωστε, κατά την επίσκεψή του στην Άγκυρα, ο τότε Βρετανός υπουργός Άμυνας Μπεν Γουάλας είχε αναφέρει ότι «αυτά δεν είναι “κλειστά” μαχητικά. Για να εξοπλιστούν δεν χρειάζεται να δώσετε τεράστια ποσά σε άλλες χώρες. Έιναι ‘ανοιχτά’ μαχητικά. Για παράδειγμα αν θέλετε να τους προσαρμόσετε τουρκικούς πυραύλους σε αυτά, μπορείτε να το κάνετε».
Το Eurofighter Typhoon δεν είναι άγνωστο στην Πολεμική Αεροπορία. Οι Έλληνες πιλότοι έχουν εκπαιδευτεί με τον τύπο ουκ ολίγες φορές, αφού τον διαθέτουν η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία, η Ιταλία, η Ισπανία, η Αυστρία και η Σαουδική Αραβία. Χώρες με τις οποίες συχνά γίνονται κοινές ασκήσεις.