Το σούβλισμα του οβελία είναι αναπόσπαστο στοιχείο του εορτασμού του Πάσχα. Ξέρουμε όμως τις ρίζες και το συμβολισμό αυτού του εθίμου;
Αναφορικά με την προέλευση και το συμβολισμό του εθίμου του σουβλίσματος οβελία επικρατούν δυο εξηγήσεις που θέλουν τις ρίζες του εθίμου αφενός στο εβραϊκό Πάσχα και αφετέρου στην αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα με τη Χριστιανική παράδοση, ο αμνός συμβολίζει τον Χριστό, διότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε παρομοιάσει τον Ιησού με τον αμνό θεού που θα πάρει στις πλάτες του τις αμαρτίες του κόσμου. Για αυτό και ο Χριστός ονομάστηκε από τον Ιωάννη τον Προδρόμο ως ο «αμνός ο αίρων την αμαρτία του κόσμου».
Σύμφωνα με την λαογραφία, η συνήθεια να σουβλίζουμε αμνοερίφια είναι ξενόφερτη ενώ η σφαγή τους θεωρείται έθιμο εβραϊκό. Το Πάσχα είναι ιερή γιορτή των Εβραίων καθώς τους θυμίζει την έξοδο από την Αιγυπτιακή δουλεία. Οι Εβραίοι ποιμένες για να ευχαριστήσουν το Θεό για την απελευθέρωση τους θυσίαζαν αρνιά. Όταν οι Χριστιανοί, καθιέρωσαν το Πάσχα ως δική τους γιορτή πήραν μαζί και το έθιμο της σφαγής αρνιού. Για τους Ιουδαίους, το αρνί σημαίνει το εξιλαστήριο θύμα. Το θυσιαζόμενο αρνί λοιπόν γίνεται οβελίας (ψήνεται δηλαδή στη σούβλα), συμβολίζοντας τον αμνό του Θεού που θυσιάστηκε για την ανθρωπότητα.
Το σούβλισμα του αρνιού το Πάσχα έχεις τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα
Οι αρχαίοι Έλληνες, σαράντα ημέρες μετά τον θάνατο των συγγενών τους, μαγείρευαν δίπλα από τον τάφο. Πίστευαν ότι στο γεύμα που δίνεται μετά την ταφή και στο μνημόσυνο, συμμετέχει και ο ίδιος ο νεκρός. Έψηναν αρνιά σε εστίες, έπιναν κρασί και χόρευαν για να τον τιμήσουν. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, οι κλέφτες και οι αρματωλοί, όταν έκαναν ανακωχή, σούβλιζαν αρνιά λέγοντας ότι ο Χριστός θα χαρίσει την «ανάσταση» και στο πολύπαθο γένος τους.
Η θράκα, για να είναι έτοιμη, χρειάζεται τουλάχιστον μισή ώρα
Η φωτιά με ξύλα δίνει καλύτερα αρώματα στο κρέας που ψήνεται (απαιτείται μια ώρα για να ετοιμαστεί η φωτιά με ξύλα)
Μοιράζουμε τα κάρβουνα περισσότερο στο κεφάλι και στα πόδια του αρνιού, γιατί η κοιλιά είναι πιο ευαίσθητη
Το αρνί στην αρχή πρέπει να έχει αρκετή απόσταση από τη φωτιά, περίπου 50 εκατοστά. Μετά την πρώτη ώρα το κατεβάζουμε πιο χαμηλά, πιο κοντά στη φωτιά
Αλείφουμε με λαδολέμονο το αρνί καθώς γυρίζει
Όταν αρχίσει το λίπος του και στάζει
Η πέτσα του έχει σκάσει
Εμφανίζεται το κόκκαλο στις κλειδώσεις του