Δεν υπάρχει ένδειξη εξωτερικής θερμοκρασίας στον σπαρτιάτικο πίνακα οργάνων του Atom, αλλά δεν χρειάζομαι θερμόμετρο για να επιβεβαιώσω αυτό που φωνάζει το σώμα μου, ότι δηλαδή ο Δεκέμβριος δαγκώνει σε αυτή την όμορφη αλλά και παγωμένη γωνιά της Νότιας Ουαλίας.
Μάλλον βρίσκομαι εδώ με το πιο ακατάλληλο αυτοκίνητο την πιο ακατάλληλη εποχή. Γιατί; Ειλικρινά, αναρωτιέμαι το ίδιο πράγμα αυτή τη στιγμή… Ηταν δική μου ιδέα -νομίζω- ή μήπως με έπεισε η κουβέντα που είχα με συνάδελφο; Η αρχική συζήτηση ήταν κάπως έτσι: Ο καθένας μπορεί να οδηγήσει το σκληροπυρηνικό Atom 4R σε μια ηλιόλουστη πίστα στη μέση του καλοκαιριού και να δηλώσει ότι είναι κορυφαίο, αλλά τι συμβαίνει όταν του βάλεις δύσκολα; Είναι νόμιμο για τον δρόμο, αλλά μήπως είναι απλά υπερβολικό;
Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά. Το Atom 4R είναι μια σκληροπυρηνική έκδοση του Atom 4. Πρόκειται για ένα αυτοκίνητο που είναι σκληρό ακόμα και για τα δεδομένα της Ariel, της ίδιας εταιρείας που κάποτε έβαλε έναν V8 500 ίππων σε ένα αυτοκίνητο που ζύγιζε λιγότερο από 600 kg, οπότε η απλή λογική δεν ισχύει. Το άλμα από το 4 στο 4R δεν είναι τόσο ακραίο, αλλά υπάρχει σίγουρα κάποια μορφή παραφροσύνης που διατρέχει τον εκτεθειμένο εξωσκελετό του 4R.
Οδηγώντας μέσα στο ημίφως του πρωινού στην παλιά πόλη των ορυχείων Abercynon, το Atom 4R ξεχωρίζει σαν Indycar σε συνέδριο της Μορμόνων. Μια μπανιέρα που κινείται ελάχιστα πάνω από την άσφαλτο, στολισμένη με φτερά και κουκούλες, μοιάζει με πύραυλο Κρουζ με δύο καθίσματα, τιμόνι και πίνακα οργάνων. Ούτε για μια στιγμή δεν θα το αποκαλούσα όμορφο αλλά, αν μη τι άλλο, εντυπωσιάζει. Και έχει πολλή δύναμη.
Το ρυθμισμένο από την Ariel μοτέρ της Honda i-VTEC 2.0 του Civic Type R των 320 PS και 420 Nm ροπής εδώ αποδίδει 400 PS και 500 Nm. Σε ένα αυτοκίνητο που ζυγίζει 700 kg, αυτό σημαίνει αναλογία 1,75 καλύτερα από μια Ferrari 296 GTB. Η Ariel κατάφερε να αυξήσει ιπποδύναμη και ροπή χάρη στη βελτιωμένη γεωμετρία της πολλαπλής εισαγωγής και στο επανασχεδιασμένο σύστημα ψύξης που διαθέτει ένα πρόσθετο ψυγείο στο αριστερό καπό. Το δεξί καπό φιλοξενεί μεγαλύτερο intercooler, που αυξάνει την περιοχή ψύξης του αυτοκινήτου κατά 75%.
Τρεις διαφορετικές ρυθμίσεις στη χαρτογράφηση του κινητήρα επιτρέπουν στον οδηγό να επιλέξει το μέγεθος των στομαχικών του διαταραχών, ενώ ένα νέο (προαιρετικό) 6τάχυτο σειριακό κιβώτιο ταχυτήτων από την Quaife μπορεί να καρφώνει αλλαγές με το γκάζι στο φουλ και να κουμπώνει πέντε κατεβάσματα σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο.
Ως αποτέλεσμα, το 0-100 km/h έρχεται σε μόλις 2,7″, ενώ τo 0-160 km/h σε 6,5″. Oχι ότι κάθε 4R μπορεί να το κάνει αυτό. Κάθε αυτοκίνητο κατασκευάζεται κατά παραγγελία από έναν από τους εξειδικευμένους μηχανικούς της Ariel και πολλά από τα τεχνικά του χαρακτηριστικά ανήκουν στον προαιρετικό εξοπλισμό. Για παράδειγμα, το σειριακό κιβώτιο που διαθέτει το συγκεκριμένο αυτοκίνητο (το βασικό είναι ένα 6τάχυτο χειροκίνητο), τα αμορτισέρ Οhlins των τεσσάρων κατευθύνσεων καθώς και τα φρένα, οι ζάντες και τα φτερά από ανθρακονήματα.
Κατευθυνόμενοι βόρεια στον A470 είναι αρχικά δύσκολο να δικαιολογήσει κανείς γιατί η τιμή του είναι σχεδόν τετραπλάσια σε σχέση με ένα βασικό Atom 4 και είναι ακόμα πιο δύσκολο να κατανοήσουμε πώς ένα πιστοποιημένο μοντέλο Porsche RS μπορεί να είναι φθηνότερο. Και το ξέρουμε αυτό γιατί έχουμε φέρει μαζί μας μία 718 Spyder RS, κυρίως για να μπορέσουμε να δούμε από μια πιο λογική προοπτική το Atom.
Υποβάλλουμε τα σέβη μας στο τελευταίο θερμικό κεντρομήχανο μοντέλο της Porsche, ένα από τα καλύτερα σπορ αυτοκίνητα του 21ου αιώνα και του μοναδικού ανοιχτού μοντέλου RS στην γκάμα της γερμανικής εταιρείας.
Οπως και το Ariel, δεν ενδείκνυται για καθημερινή χρήση και η ελαφριά υφασμάτινη οροφή του είναι πολύ πιο κατάλληλη για θερμότερα κλίματα. Ούτε για ένα δευτερόλεπτο θα ισχυριζόμασταν ότι είναι το ίδιο σκληροπυρηνικό, αλλά αυτό είναι το θέμα: Παρέχει όντως αρκετές συγκινήσεις με πολύ λιγότερα μειονεκτήματα και λιγότερα χρήματα;
Για να το ανακαλύψουμε, θα κατευθυνθούμε αρχικά βόρεια προς το Brecon Beacons, πριν γυρίσουμε πίσω στο δάσος Afan και το κυματιστό του στροφιλίκι. Είναι μια διαδρομή που γνωρίζω και ξέρω ακριβώς τι να περιμένω, αλλά ο καιρός στην Ουαλία αποδεικνύεται ακόμα πιο ενοχλητικός από ό,τι συνήθως. Καθώς περνάμε από το Aberfan στα δεξιά μας, μια βγαλμένη από τα μυθιστορήματα του Ντίκενς ομίχλη μάς περιβάλλει, σαν μια στρατιά από περίεργα φαντάσματα, και μας αναγκάζει να μειώσουμε ρυθμό.
Το ανθρακονημάτινο καπό της Porsche, οι αεραγωγοί των τροχών και οι τροχοί με κεντρικό κλείδωμα δείχνουν υπέροχα, αλλά δίπλα στο Atom 4R γίνονται αόρατα. Το κεφάλι μου με το κράνος γέρνει ελαφρώς προς τα εμπρός στο Ariel για να εκτρέψει τον αέρα, την ίδια στιγμή που αντιλαμβάνομαι το περίγραμμα μιας μοτοσικλέτας Honda μπροστά από τον μικροσκοπικό πλαϊνό καθρέφτη μου, με τον αναβάτη της να κοιτάζει παραξενεμένος αυτόν το παράξενο εισβολέα με τον οποίο διασταυρώθηκε Δευτεριάτικα.
Στην αρχή φοβάμαι ότι θα προσπαθήσει να κάνει μια τούμπα και θα καταλήξει στην αγκαλιά μου, αλλά ευτυχώς αρκείται σε ένα ενθουσιώδες μπράβο και επιταχύνει στον δρόμο του. Αντλώ ενέργεια από την ιδέα ότι δεν μπορεί, θα κρυώνει το ίδιο με εμένα, με το παλιό μπουφάν του σκι και το αδιάβροχο παντελόνι μου, αλλά τουλάχιστον εγώ κάθομαι πιο άνετα.
Τα Atom 4 και 4R είναι πιο εύχρηστα από αυτά που προηγήθηκαν, και παρά το γεγονός ότι φθονώ τον συνάδελφό μου στην Porsche και την υπέροχη θέρμανσή της, οφείλω να παραδεχτώ ότι το Ariel είναι αρκετά απλό στην οδήγηση.
Η χαρτογράφηση Νο. 1 του κινητήρα προσφέρει ωκεανούς ροπής σε συνδυασμό με το τιμόνι που δεν έχει υποβοήθηση και δεν είναι υπερβολικά ευαίσθητο. Οσο για το κιβώτιο ταχυτήτων, πρέπει να χρησιμοποιώ τον συμπλέκτη για τις αλλαγές προς τα πάνω και τα κατεβάσματα κάτω από τα 80 km/h, αλλά δεν είναι πολύ βαρύς ή δύσκολος. Ακόμα και τα ελαστικά Yokohama A052 συμπεριφέρονται καλά, παρά τις κρύες συνθήκες. Και εκτός αυτού γνωρίζω ότι τα πράγματα δεν είναι εντελώς ρόδινα στην Porsche.
Αν για παράδειγμα συμβεί το αναπόφευκτο και αρχίσει να βρέχει, είμαι προετοιμασμένος με το Atom 4R και μπορώ να συνεχίσω, αλλά η Porsche θα πρέπει να σταματήσει και να τοποθετήσει χειροκίνητα την αναδιπλούμενη οροφή στη θέση της για να αποφύγει να κάνει μούσκεμα την κάπως παρωχημένη αλλά και αναμφισβήτητα πανέμορφη καμπίνα της. Αυτό είναι ένα έργο που απαιτεί λίγη εξάσκηση.
Προς το παρόν, ωστόσο, η βροχή κρατάει και ο επαρχιακός A4059 μάς καλεί. Είναι ένας γρήγορος, απαιτητικός δρόμος που βρίσκεται στη σκιά του Pen y Fan, αλλά σήμερα η χιονισμένη κορυφή του ψηλότερου βουνού της Νότιας Ουαλίας κρύβεται πίσω από ένα φαινομενικά ατελείωτο γκρίζο που κρέμεται πάνω από την καταπράσινη γη και προσθέτει μια πυκνότητα στον κρύο, καθαρό αέρα.
Κάτω, στο επίπεδο του δρόμου, ωστόσο, η διαγράμμιση μας επιτρέπει να επιταχύνουμε με το 4R και την 718 Spyder RS. Με τον δρόμο ακόμα βρεγμένο από τη χθεσινοβραδινή βροχόπτωση προπορεύομαι με το Ariel, ελεύθερος από το σπρέι των χοντρών ελαστικών Cup 2 της Porsche που προσπαθούν να κρατηθούν στην σχεδόν τέλεια άσφαλτο.
Λειτουργία κινητήρα Ariel στο 2. Ο θόρυβος είναι απίστευτος, αλλά σχεδόν κωμικός. Από το κύμα του ήχου της εισαγωγής μέχρι το σκάσιμο του wastegate που θυμίζει φτέρνισμα ρινόκερου, ο θόρυβος είναι διακοπτόμενος και με απρόβλεπτη συμπεριφορά. Σε τέτοιο βαθμό που αρχικά αλλάζει το στυλ της οδήγησής μου, καθώς προκαλώ συνειδητά το πεντάλ του γκαζιού για να αποσπάσω μια διαφορετική μελωδία από αυτή την ορχήστρα του ασυνήθιστου.
Περίπου 20 μέτρα πίσω μου η Porsche ακολουθεί τη δική της χορογραφία. Και ενώ δεν δυσκολεύεται να ακολουθήσει τον ρυθμό, οι ομοιότητες στον ήχο, τον τόνο και την ένταση είναι μηδενικές. Ο 4λιτρος ατμοσφαιρικός flat-six της 911 GT3 είναι το φλεγόμενο κερασάκι στην τούρτα.
Το πλαίσιο της Boxster είναι εξαιρετικό, αλλά ο κινητήρας των 500 ίππων (ελαφρώς λιγότερη ισχύς εδώ από ό,τι στην 911 GT3, καθώς η εξάτμιση ακολουθεί μια πιο δαιδαλώδη διαδρομή) είναι ο πρωταγωνιστής της παράστασης. Αν επιζητάς τον απόλυτο ρυθμό το Ariel κερδίζει, αλλά σε όλα τα υπόλοιπα -αντιδράσεις, γραμμικότητα και ήχο- ο επίπεδος 6κύλινδρος της Porsche είναι κυρίαρχος.
Κατευθυνόμαστε νότια και αφήνουμε τα αόρατα βουνά στους μικροσκοπικούς πλαϊνούς καθρέφτες του Ariel, που τώρα έχουν γεμίσει με το αλάτι και τη γλίτσα της φθαρμένης ασφάλτου. Κυνηγάμε μια αχτίδα ηλιακού φωτός στον ορίζοντα σαν απελπισμένες σαύρες, περνώντας δίπλα από το αποστακτήριο Penderyn (εξαιρετικό ουαλικό ουίσκι) και τις σπηλιές του Ogof Fawr πριν κάνουμε μια σύντομη παράκαμψη για καύσιμα, νότια του Treorchy.
Το Atom 4R συνεχίζει να προσελκύει τη μεγαλύτερη προσοχή. «Δεν βλέπεις πολλά από αυτά στις κοιλάδες», δηλώνει ένας αμήχανος περαστικός, αν και φυσικά δεν είναι καθημερινό φαινόμενο πουθενά. Ωστόσο, αυτό που με εντυπωσιάζει καθώς ακουμπάω το μπουκάλι του αναψυκτικού στην πίσω πτέρυγα, είναι το πόσο εύκολα μπορώ να οδηγήσω το Ariel σε κανονικούς ρυθμούς.
Μεγάλο μέρος αυτού οφείλεται στην εγγενή άπλετη ορατότητα, το μικρό βάρος και την απλότητα του ελέγχου, αλλά η ενσωμάτωση του ABS δύο σταδίων και το σύστημα ελέγχου πρόσφυσης επτά σταδίων είναι ζωτικής σημασίας.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που ένα Ariel διαθέτει τέτοια τεχνολογία. Μολονότι αυτό το αυτοκίνητο έχει να κάνει κυρίως με την εμπειρία, ήμουν εξαιρετικά ευγνώμων γι’ αυτές τις προσθήκες. Ειδικά καθώς ο δρόμος με τις στροφές που εκτείνεται από το δάσος μέχρι το Port Talbot παράγει λιγότερη πρόσφυση από χέλι σε μπιτόνι με λάδι. Καθώς οργώνει τη λεπτή μαύρη γραμμή ασφάλτου που κρέμεται από μια καταπράσινη βουνοπλαγιά, ο σχιζοφρενικός ρυθμός του Atom 4R καταλαγιάζει.
Ο ήχος από τα σκασίματα του τούρμπο σκάει στα μαυρισμένα βράχια και επιστρέφει μέσα από το κράνος μου, τα ανεβοκατεβάσματα της πολλαπλής εισαγωγής συναγωνίζονται με το διακοπτόμενο ρα-τα-τα από τον κόφτη στην πρώτη, τη δεύτερη και την τρίτη σχέση, αλλά καθώς γίνονται όλα αυτά, τα ελαστικά Yokohama A052 για την πίστα παραδίδονται στη μάχη τους με τα στοιχεία της φύσης.
Ο έλεγχος της πρόσφυσης εξακολουθεί να είναι ενεργοποιημένος (στο επίπεδο 3), αλλά να θυμάστε ότι πρόκειται για ένα μηχανοκίνητο σπορ σύστημα ελέγχου πρόσφυσης – η προτεραιότητα δεν είναι τόσο να σας κρατάει ασφαλείς όσο να σας διατηρεί γρήγορους. Το ίδιο ισχύει και για το ABS.
Καθώς πλησιάζει μια κλειστή αριστερή στροφή με ένα στενό ρεύμα νερού που πέφτει σαν καταρράκτης, πατάω δυνατά τα φρένα. Χρειάζεται σταθερό πάτημα, αλλά η αίσθηση είναι εξαιρετική και δεν υπάρχει ούτε υποψία ενεργοποίησης του ABS ακόμα και όταν κοκαλώνω.
Μια μεσαίας διαμέτρου στροφή με κατσαρή άσφαλτο αναδεικνύει την εκπληκτική διαδρομή της ανάρτησης (την έχουμε ρυθμίσει να είναι αρκετά μαλακή στις ανωμαλίες και την επαναφορά), αλλά η συμμόρφωση σε αυτούς τους δρόμους (και με αυτόν τον καιρό) είναι τόσο ευπρόσδεκτη όσο το ισοθερμικό που φοράω.
Σημαδεύοντας την έξοδο της στροφής μέσα από το κράνος μου ισορροπώ το γκάζι και αρχίζω να το βάζω τη μούρη μέσα, αλλά η μικρή καθυστέρηση του τούρμπο δυσκολεύει τη διαχείριση και μια μικρή υπερστροφή ισχύος στέλνει την καρδιά μου να χτυπάει κόκκινο.
Περνώντας από την ίδια στροφή με την Porsche, η απόκριση και η προβλεψιμότητα του κινητήρα είναι εκθαμβωτική και ο έλεγχος της υπερστροφής με το γκάζι πολύ πιο εύκολος, αλλά υπάρχει μια συγκριτική έλλειψη αίσθησης από το τιμόνι και τα φρένα.
Αναμενόμενο, αλλά η Porsche διαπρέπει και στον έλεγχο του αμαξώματος και στην ισορροπία της. Τα ελατήρια της Spyder RS είναι περίπου 50% πιο μαλακά από της Cayman GT4 RS και αυτό τελικά την κάνει ένα καλύτερο αυτοκίνητο δρόμου από το κουπέ αδελφάκι της. Η δύσχρηστη οροφή είναι το μόνο μειονέκτημα στον πραγματικό κόσμο.
Επιστρέφω στο Atom 4R και κάνω τα πάντα για να αξιοποιήσω τις δυνατότητές του διατηρώντας παράλληλα τον ενθουσιασμό μου υπό έλεγχο, καθώς πλησιάζουμε στο τέλος της διαδρομής μας. Ακόμα και με το TC ενεργοποιημένο στις μεσαίες ρυθμίσεις, αισθάνομαι ότι κάθε υπερβολικά έντονη εφαρμογή του γκαζιού θα μπορούσε να με στείλει κατευθείαν στις πρασινάδες.
Καθώς ακόμη και μερικά αρκετά μέτρια EV αποδίδουν 400 PS, είναι εύκολο να ξεχάσουμε τι μπορεί να κάνει τόση δύναμη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ικανότητές του αναδεικνύονται καλύτερα σε πιο ήπιο καιρό, αλλά το να κρατήσουμε αυτοκίνητα όπως το Atom 4R κλειδωμένα σαν ένα αγιασμένο, σκουριασμένο κλασικό, είναι σπατάλη των ακραίων ταλέντων του.
Σε κανένα σημείο δεν έδειξε εύθραυστο ή καταβεβλημένο από τις συνθήκες. Αν μη τι άλλο, ο πιο αδύναμος κρίκος αποδείχτηκε ο άνθρωπος που έτρεμε από το κρύο πίσω από τιμόνι του. Το παρμπρίζ και το καλοριφέρ της Porsche με υποδέχτηκαν σαν παλιοί φίλοι, ενώ ο κινητήρας αξίζει μια θέση στο πάνθεον των καλύτερων συνόλων εσωτερικής καύσης.
Ωστόσο, ακόμη και με την Porsche εδώ ως μια συνεχή υπενθύμιση του πόσο καταπληκτικό μπορεί να γίνει ένα σχετικά συμβατικό αυτοκίνητο υπάρχουν στιγμές όταν ένα σπαρταριστό, ελικοειδές κομμάτι δρόμου φαίνεται να απαιτεί το 4R με τη μοναδική έκρηξη ταχύτητας και αδρεναλίνης που διαθέτει και η οποία μεταφέρεται επιδέξια από ένα σασί με εκπληκτική ελαστικότητα.
Η Ariel μπορεί να μην έχει έναν κομψό online διαμορφωτή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η λίστα επιλογών δεν είναι τόσο μεγάλη όσο η λίστα αναμονής για να αγοράσει κανείς ένα. Και αν κάποιο στοιχείο εξοπλισμού δεν είναι στη λίστα; Ο επικεφαλής της Ariel, Henry Siebert-Saunders, ισχυρίζεται: «Μπορούμε να κάνουμε τα πάντα». Δεν αστειεύεται. Εκτός από τα διάφορα έξτρα που αναφέραμε (ABS, εξατάχυτο σειριακό κιβώτιο, AP Racing φρένα από ανθρακονήματα), υπάρχουν και άλλα που περιλαμβάνουν ένα πλήρως θερμαινόμενο παρμπρίζ και περιβλήματα φώτων από ανθρακονήματα.
Παρόλο που το 4R είναι ήδη πιο ισχυρό από το Honda Civic Type R που δωρίζει τον κινητήρα και οι 400 ίπποι του το καθιστούν τον φθηνότερο τρόπο για να πετύχεις απόδοση επιπέδου hypercar, οι πελάτες που επιμένουν σε ακόμα περισσότερη ισχύ μπορούν να εξυπηρετηθούν – με το ανάλογο αντίτιμο. Η Ariel μπορεί να αναβαθμίσει την αντλία καυσίμου, τα μπεκ, τα ωστήρια, τον στρόφαλο, τα έμβολα, το τούρμπο και πολλά άλλα. Το αποτέλεσμα; Πάνω από 500 PS. Με άλλα λόγια, περίπου η ίδια αναλογία ισχύος-βάρους με μια Bugatti Chiron.
TECH – Ariel Atom 4R
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: 2.0, i4, TURBO, 406 PS/6.500 rpm, 450 Nm/4.500 rpmΚΙΒΩΤΙΟ: ΧΕΙΡΟΚΙΝΗΤΟ ΣΕΙΡΙΑΚΟ, 6 ΣΧΕΣΕΩΝΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΩ ΤΡΟΧΟΥΣΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΔΙΠΛΑ ΨΑΛΙΔΙΑ (Ε/Π)0-100 KM/H: 2,7’’ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 273 km/hΒΑΡΟΣ: 1.700 kgΤΙΜΗ: ΑΠΟ €92.336 (Μ. Βρετανία)