Της Κωνσταντίνας Χαϊνά
Και αναφέρει, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι συντρέχουν μεν οι τυπικές προϋποθέσεις για τη χορήγηση υφ’ όρων απόλυσης, πλην όμως αναφορικά με τις ουσιαστικές προϋποθέσεις προτείνει την απόρριψη της αίτησης, αξιολογώντας τη μη ύπαρξη μεταμέλειας και ηθικής βελτίωσης του αιτούντος, παραθέτοντας εκτεταμένη αρθρογραφία μέσα από την οποία εμφανίζεται αμετανόητος και δηλώνει ότι βρίσκεται έγκλειστος στο πλαίσιο πολιτικής δίωξης και σκευωρίας.
Ωστόσο το Δικαστικό Συμβούλιο έκρινε με το βούλευμά του, ότι τυχόν αμφιβολίες που μπορεί να συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτούντος για τις ουσιαστικές προϋποθέσεις, θα πρέπει να λειτουργούν υπέρ του.
Αυτά τα περιστατικά, όπως λέει ο κ. Παπαδάκης, όχι μόνο δεν τα αποδοκίμασε ο κ. Μιχαλολιάκος, αλλά αντιθέτως, ορισμένες φορές έκανε και δηλώσεις μέσα από την φυλακή. «Συνεπώς, αυτό που όφειλε να εκτιμήσει το δικαστικό συμβούλιο, και ο εισαγγελέας, δεν ήταν απλώς και μόνο εάν είναι αμετανόητος και εάν αρθρογραφεί και έχει τις ίδιες απόψεις, γιατί αυτά από μόνα τους δεν είναι αρκετά για να κρατήσουν έναν άνθρωπο στην φυλακή. Δυστυχώς, από το σκεπτικό του Συμβουλίου, δεν φαίνεται να έχει απασχοληθεί καθόλου εάν η Χρυσή Αυγή, της οποίας καταδικάστηκε ο Μιχαλολιάκος ως αρχηγός, υφίσταται και διατηρεί εγκληματικές δομές, και έχει προκαλέσει περιστατικά εγκληματικής βίας τα 4 τελευταία χρόνια».
Κλείνοντας, ο κ. Παπαδάκης τόνισε πως πρέπει άμεσα, και με την ίδια ταχύτητα, και ευαισθησία που επέδειξε η εισαγγελέας για την τραγωδία στο Μάτι, «να ασκηθεί έφεση, ώστε να ληφθούν υπόψιν τα περιστατικά και να ανατραπεί. Είναι κάτι που απαιτείται».
Οι δικηγόροι υποστήριξης κατηγορίας των Αιγύπτιων αλιεργατών στη δίκη της Χρυσής Αυγής., Θανάσης Καμπαγιάννης, Κώστας Παπαδάκης, Κώστας Σκαρμέας, εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση σχετικά με την προφυλάκιση του Νίκου Μιχαλολιάκου.
«1) Η αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου αποτελεί τεράστια πρόκληση για τα θύματα της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή και τις οικογένειές τους, το αντιφασιστικό κίνημα και τη δημοκρατική κοινή γνώμη. Η συμπλήρωση των χρονικών ορίων για την υφ’ όρον απόλυση οποιουδήποτε κρατουμένου δίνει τη δυνατότητα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δημιουργεί υποχρέωση στο δικαστήριο να την πραγματοποιήσει. Συνεπώς η αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου δεν ήταν υποχρεωτική, ούτε εξαρτιόταν από οποιοδήποτε νομικό καθεστώς, όπως η σπέκουλα της κυβέρνησης της Ν.Δ, επιχειρεί να εκμεταλλευθεί. Το άρθρο 106 Π.Κ. ήταν πάντα ίδιο και εξαρτά την υφ’ όρον απόλυση από την επικινδυνότητα τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων.
2) Κριτήριο με βάση τα παραπάνω για τη συγκεκριμένη περίπτωση όφειλε να είναι το ότι από το 2013 που ξεκίνησε η δίωξή της μέχρι σήμερα, η Χ.Α. δεν έπαψε, έστω και αποδυναμωμένη, να υπάρχει, να διατηρεί εγκληματικές δομές, να δρά και να παράγει εγκληματική βία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μέσω νέων ή παλιότερων ασύλληπτων μελών της εγκληματικής οργάνωσης, διεκδικώντας την επανάκαμψή της και συμβάλλοντας στη διεύρυνση της φασιστικής και ρατσιστικής εγκληματικής βίας, που έφτασε έως και σε δολοφονίες αρκετά πρόσφατα. Όπως φαίνεται, όμως, το κριτήριο αυτό δεν απασχόλησε το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο, ούτε καν τον αρνητικά εισηγηθέντα εισαγγελέα, που πρότεινε την απόρριψη της απόλυσης, αλλά με σκεπτικό το ότι ο Μιχαλολιάκος είναι αμετανόητος. Και όντως είναι αμετανόητος, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να μείνει στη φυλακή και να καυχάται ότι διώκεται για τις….ιδέες του. Συνεπώς η ευθύνη για την αποφυλάκιση ανήκει στους δικαστές που έλαβαν την απόφαση, παρότι το ισχύον και εφαρμοσθέν νομικό πλαίσιο δεν τους υποχρέωνε. Και για αυτό απαιτούμε από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να παραγγείλει άμεσα την άσκηση εισαγγελικής έφεσης από τον Εισαγγελέα Εφετών Λαμίας κατά του βουλεύματος, ώστε να επανεκτιμηθούν τα παραπάνω περιστατικά και να ανατραπεί αυτή η προκλητική απόφαση.
3) Η διακριτική μεταχείριση Μιχαλολιάκου δεν εκδηλώνεται μόνο με αυτό το βούλευμα. Οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής είχαμε σημειώσει από την αρχή της ποινικής δίωξης της εγκληματικής οργάνωσης ότι, αντίθετα με τα υποστηριζόμενα από τους νεοναζί περί “πολιτικής σκευωρίας”, η δίωξή τους ήταν σκανδαλωδώς καθυστερημένη και ευνοϊκή, συγκρινόμενη με άλλες δικογραφίες για εγκληματικές ή τρομοκρατικές οργανώσεις. Ο μη χαρακτηρισμός της Χρυσής Αυγής ως τρομοκρατικής οργάνωσης και η απόδοση της κατηγορίας της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης χωρίς κατηγορίες στους διευθυντές της για ηθικές αυτουργίες σε ανθρωποκτονίες, απόπειρες ανθρωποκτονιών, βαριών σωματικών βλαβών, κλπ που τέλεσε η εγκληματική οργάνωση, προοιωνίζονταν χαμηλές ποινές στο τέλος της δίκης, που δεν αποτυπώνουν τη βαρύτητα των πράξεων που τέλεσε η ναζιστική εγκληματική οργάνωση.
4) Ο Ν. Μιχαλολιάκος «εξέτισε» τα δύο τελευταία χρόνια της ποινής του όχι στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Δομοκού, όπου τυπικά ήταν κρατούμενος, αλλά στο Κέντρο Αποκατάστασης Αγίων Αναργύρων Αττικής, όπου φιλοξενήθηκε μετά από νοσηλεία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας για κορωνοϊό, όταν άλλοι κρατούμενοι της ίδιας φυλακής δεν είχαν τη στοιχειώδη ιατρική και νοσηλευτική φροντίδα. Κανείς δυστυχώς δεν μίλησε για αυτό. Ενας άλλος κρατούμενος των φυλακών Δομοκού, ο Δημήτρης Κουφοντίνας, κρατείται ακόμα ενώ έπρεπε να έχει αποφυλακισθεί από το 2019 χωρίς να έχει επιδείξει επικινδυνότητα τέλεσης εγκληματικών πράξεων, μόνο για τις απόψεις του. Και όταν ασθένησε και εκείνος από κορωνοιό την ίδια περίοδο και μάλιστα εξασθενημένος από απεργία πείνας διαρκείας, δεν του διατέθηκε ούτε καν ατομικό κελί για να αναρρώσει. Αυτό για να γίνει ακόμα σαφέστερη η διακριτική μεταχείριση Μιχαλολιάκου.
5) Για το ύψος της ποινής των 13 ετών κάθειρξης, που του επιβλήθηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας το 2020, έχει ασκηθεί, κατόπιν αιτήσεώς μας, έφεση από τον Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών, γεγονός που σημαίνει ότι το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών που δικάζει σε δεύτερο βαθμό την υπόθεση από τον Ιούνιο του 2022 έχει τη δυνατότητα να αυξήσει τις ποινές για τους διευθυντές της εγκληματικής οργάνωσης, όπως και για τους πέντε δράστες της απόπειρας ανθρωποκτονίας του Αιγύπτιου αλιεργάτη Αμπουζίντ Εμπάρακ. Ωστόσο, η έκδοση της απόφασης δεν αναμένεται πριν το 2025, καθώς το δικαστήριο βρίσκεται στη φάση εξέτασης των μαρτύρων του κατηγορητηρίου.
6) Γνωρίζοντας τους όρους με τους οποίους εξελίσσεται η δημόσια συζήτηση, είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση, που με τις πολιτικές της φτώχειας και του ρατσισμού τρέφει τα ακροδεξιά μορφώματα, θα επιχειρήσει να δικαιώσει τον ποινικό λαϊκισμό της (που με λίγα λόγια απαιτεί να πηγαίνουν φυλακή όλοι για να πάνε και οι λίγοι που πρέπει) και τον νέο, αυστηροποιημένο Ποινικό Κώδικα. Όμως, η αποφυλάκιση Μιχαλολιάκου δεν δικαιώνει τον ποινικό λαϊκισμό, αλλά αυτό που το αντιφασιστικό κίνημα, τα θύματα και οι συνήγοροί τους λένε από την πρώτη στιγμή: η κρατική εξουσία χειρίστηκε με δύο μέτρα και δύο σταθμά τη Χρυσή Αυγή, σε σχέση με την συνήθη ποινική πρακτική. Κι αυτό γιατί η Χρυσή Αυγή δεν στοχοποίησε βιομήχανους, υπαλλήλους δυτικών πρεσβειών και εισαγγελείς: σκότωσε αντιφασίστες μουσικούς και μετανάστες, αποπειράθηκε να σκοτώσει μεροκαματιάρηδες μετανάστες ψαράδες, κομμουνιστές εργάτες, αναρχικούς, συνδικαλιστές, φοιτητές, ανθρώπους με το “λάθος” χρώμα δέρματος, ιδεολογικούς της εχθρούς, κοκ. Γι’ αυτό και το κράτος δεν διαβλέπει τη συνεχιζόμενη επικινδυνότητά της εκεί που η Χρυσή Αυγή συνεχίζει να διατηρεί την υποδομή της (βλ. επιθέσεις στη Θεσσαλονίκη, κλπ) και χορηγεί όλα τα κατά νόμο ευεργετήματα στα στελέχη της.
7) Απέναντι στη φασιστική και ρατσιστική βία, δεν χωράει κανένας εφησυχασμός. Το αντιφασιστικό κίνημα και η μεγάλη δημοκρατική πλειοψηφία, που με τον ξεσηκωμό της εξανάγκασε τις κρατικές αρχές το 2013 στην κίνηση της ποινικής δίωξης σε βάρος της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, πρέπει να βρεθούν σε επιφυλακή. Συνεχίζουμε τη δικαστική μάχη στο Εφετείο για την οριστική καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης με τις μεγαλύτερες δυνατές ποινές, έχοντας συνείδηση ότι τον φασισμό θα τον τσακίσει ένα μαζικό, πλειοψηφικό, αντιφασιστικό κίνημα των εργαζόμενων και της νεολαίας μέσα και έξω από τα δικαστήρια».