Καθηγητής Γυμνασίου κόλλησε στο σχολείο COVID από μαθητή του και απεβίωσε – Ο γιος του έκανε χρήση των ευεργετικών διατάξεων του νόμου 2266/1994, ζητώντας να μπει στο Δημόσιο, αλλά το υπουργείο δύο φορές τον έκοψε – Δικαιώθηκε στο Εφετείο
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Στη συνέχεια ο γιος του εκλιπόντος υπέβαλε αίτηση να διοριστεί στο Δημόσιο ως τέκνο αποβιώσαντος εκπαιδευτικού εν υπηρεσία, κάνοντας χρήση των ευεργετικών διατάξεων του νόμου 2266/1994.
Για να διαπιστωθεί αν πράγματι ο γιος του αποβιώσαντος εκπαιδευτικού έχει τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις για τον διορισμό του διατάχθηκε ΕΔΕ, ώστε να διακριβωθεί αν πράγματι ο θάνατος του πατέρα του σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με την άσκηση των εκπαιδευτικών καθηκόντων του.
Σύμφωνα με την ΕΔΕ, ο εκπαιδευτικός ο οποίος έπασχε από αυτοάνοσο νόσημα (ρευματοειδής αρθρίτιδα) και ήταν σε ανοσοκατασταλτική χρόνια αγωγή είχε έρθει σε πολύ μικρή απόσταση με μαθητή που είχε ανέβει στον πίνακα εν ώρα μαθήματος, ενώ στη συνέχεια συνομίλησε με τον ίδιο μαθητή για το θέμα των επιδόσεών του.
Κατόπιν, η μητέρα του μαθητή ενημέρωσε τον διευθυντή του Γυμνασίου ότι δεν έστειλε προληπτικά τον γιο της στο σχολείο, γιατί είχε έρθει σε επαφή με τον πατέρα του, ο οποίος επιβεβαιώθηκε θετικός στον COVID και την ακριβώς επόμενη ημέρα βρέθηκε θετικός και ο μαθητής.
Κατά το πόρισμα της ΕΔΕ, «προκύπτει με εξαιρετικά μεγάλη πιθανότητα» ότι ο εκπαιδευτικός «κόλλησε κορωνοϊό στον χώρο του σχολείου εν ώρα υπηρεσίας και είναι αυτό που τον οδήγησε στον θάνατο». Επίσης, σημειώνεται ότι «πιθανολογείται ότι υπάρχει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του θανάτου του και της εκτέλεσης των υπηρεσιακών του καθηκόντων» και κατά συνέπεια «υπάρχει σε μεγάλο βαθμό η πιθανότητα να πληρούνται οι προβλεπόμενες από το νόμο προϋποθέσεις διορισμού του στο Δημόσιο».
Απερρίφθη το αίτημα
Παρ’ όλα αυτά, το υπουργείο Παιδείας απέρριψε το αίτημα διορισμού με το επιχείρημα ότι δεν προκύπτει σαφώς, αλλά απλώς πιθανολογείται η αναγκαία ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ θανάτου και εκτέλεσης υπηρεσιακών καθηκόντων του εκπαιδευτικού. Αλλά και από το πόρισμα της ΕΔΕ «δεν αποδεικνύεται η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ του θανάτου του παθόντος και της εκτέλεσης διατεταγμένης υπηρεσίας από αυτόν, που αποτελεί προϋπόθεση για τη νομιμότητα του διορισμού του τέκνου του».
Υστερα από ένσταση του γιου διατάχθηκε συμπληρωματική ΕΔΕ, η οποία δέχεται ότι όντως ο αποβιώσας κόλλησε COVID εν ώρα υπηρεσίας και ότι υπάρχει «αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του θανάτου του και της εκτέλεσης των υπηρεσιακών του καθηκόντων». Και πάλι όμως το υπουργείο αρνήθηκε τον διορισμό, επικαλούμενο ότι δεν προέκυψαν νέα στοιχεία.
Ωστόσο, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών αποφάνθηκε ότι από την άρνηση του υπουργείου δεν προκύπτει με σαφήνεια ότι «ερεύνησε επαρκώς τις συνθήκες του θανάτου του πατέρα του αιτούντος, ούτε αξιολόγησε το σύνολο των στοιχείων και δεδομένων που προέκυπταν».
Ετσι οι εφέτες ακύρωσαν την απόφαση του υπουργείου και ανέπεμψαν την υπόθεση σε αυτό, «προκειμένου να προβεί σε νέα νόμιμη και επαρκώς αιτιολογημένη κρίση».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: EUROKINISSI
Content snippet: CookieBar