Καλημέρα σας!
Μία από τις πιο αξιόπιστες μεθόδους για να ελέγχουμε τη σοβαρότητα μιας πρότασης ή μιας παρατήρησης που ακούγεται στην Ελλάδα είναι να αναζητούμε σε ποια άλλα μέρη του κόσμου έχει εφαρμοστεί ή συζητηθεί. Διότι στον πλανήτη Γη τα πάντα είναι ανοιχτά, δεν υπάρχουν μυστικά. Πολύ περισσότερο δεν υφίστανται καινοτόμες θέσεις και απόψεις με κάποια αξία, που να μη διαδίδονται αστραπιαία ανά τον κόσμο. Με αυτό το δεδομένο η απάντηση του Eλληνικού Συλλόγου Εταιρειών Δημοσκοπήσεων και Έρευνας Αγοράς στον ΣΥΡΙΖΑ, που επειδή δεν συμφωνεί με τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων ζητάει από τις εταιρείες να δημοσιεύουν «τα πρωτογενή και αστάθμητα δεδομένα των ερευνών τους», ότι αυτό «δεν προβλέπεται από τον νόμο, ούτε συμβαίνει πουθενά στον κόσμο», είναι λογική και απολύτως επαρκής. Μόνο που βρισκόμαστε στην Ελλάδα, τη χώρα που για πολλούς ανάμεσά μας δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα… γαλατικό χωριό απομονωμένο από τον έξω κόσμο και όπου μπορούν να εφαρμόζονται και να ισχύουν πρωτοφανή πράγματα. Όπως –ένα δεύτερο παράδειγμα εκτός από τα γκάλοπ- το παράλληλο ψηφιακό σύστημα πληρωμών «Δήμητρα», μέσω του οποίου θα παρακαμφθούν οι δεσμεύσεις της χώρας ως μέλος της Ευρωζώνης και οι Έλληνες θα απαλλαγούν (sic) από το ευρώ, ενώ χωρίς να ανοίξει ρουθούνι θα γεμίσουν τις τσέπες και τα κομπιούτερ τους με λεφτά, με… Δήμητρες. Είπαμε, όμως, στην προεκλογική περίοδο δεν προβλέπεται συζήτηση –ούτε καν ντιμπέιτ- με βάση την απλή λογική και όχι την ατομική φαντασίωση. Εκείνο που δεν είπαμε είναι άλλο: στη ζωή είναι καλύτερα να είναι κάποιος νέος, όμορφος, πλούσιος και υγιής (όχι απαραιτήτως με αυτή τη σειρά), παρά γέρος, άσχημος, φτωχός και άρρωστος (επίσης όχι απαραιτήτως με αυτή τη σειρά)!
Η Θεσσαλονίκη εκτός… εκλογών και…
Στις εθνικές εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 η Θεσσαλονίκη δεν έχει κάποια ιδιαίτερη θέση. Ότι αφορά την ευρύτερη περιοχή εξαντλείται σε αυτά που λένε κάθε Σεπτέμβριο στη Διεθνή Έκθεση ο εκάστοτε πρωθυπουργός και οι αρχηγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης –ή κάποιοι εξ αυτών. Για έργα που εξαγγέλλονται και δεν γίνονται ή τουλάχιστον αργούν πολύ να ολοκληρωθούν και για σχεδιασμούς που είναι καταδικασμένοι να παραμείνουν επί χάρτου. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό -όσο κι αν δεν μας αρέσει- είναι ότι η Θεσσαλονίκη σε επίπεδο έργων, αλλά και συλλογικών στοχεύσεων δεν έχει ξεμπερδέψει ακόμη από τις ατζέντες των δεκαετιών του 1980 και του 1990 για να προχωρήσει παρακάτω. Από τότε συζητάμε για το μετρό, για την αναβάθμιση του λιμανιού, για την αξιοποίηση των εκτάσεων των πρώην στρατοπέδων, για την επίλυση του κυκλοφοριακού, για την τουριστική προβολή και ανάπτυξη, για την αξιοποίηση της ενδοχώρας των Βαλκανίων, για την ταυτότητα της πόλης γενικότερα. Ζητήματα που παραμένουν ακόμη ανοιχτά απορροφώντας ενέργεια και -σε ορισμένες περιπτώσεις- πόρους. Και δεν αφήνουν χώρο για νέες ιδέες και νέες προτάσεις. Αν υπάρχουν, δηλαδή… Καθόλου τυχαίο το ότι προεκλογικά οι παραγωγικοί φορείς και οι γενικότεροι εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών της Θεσσαλονίκης ούτε συντονίζονται, ούτε πραγματοποιούν στοχευμένες πολιτικές επαφές για να προωθήσουν τα εκκρεμή αιτήματα και τα ευρύτερα θέματα της πόλης και της περιοχής, αν και ως γνωστόν κάτι ημέρες σαν κι αυτές τα αιτήματα ακούγονται καλύτερα και καταγράφονται εντονότερα.
…ο ρόλος των τοπικών βουλευτών
Αλλά και οι τοπικοί υποψήφιοι βουλευτές, όσοι επιζητούν τον σταυρό των Θεσσαλονικέων, βολεύονται με τη γενικολογία της προεκλογικής περιόδου και μιλούν κυρίως για το κόμμα τους, παρά για τον εαυτό τους. Εκτός εξαιρέσεων αναφέρονται περισσότερο στην προοπτική της χώρας και πολύ λιγότερο στη Θεσσαλονίκη. Ίσως διότι έχουν πλήρη επίγνωση των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν, αλλά και των μεγάλων λόγων για το ρόλο της πόλης, που έχουν σε διάφορες περιόδους διατυπωθεί και διαψευστεί πλήρως. Επειδή, μάλιστα, οι περισσότεροι από τους εν ενεργεία βουλευτές στην πόλη και στον νομό –οι οποίοι παραμένουν φαβορί για επανεκλογή- έχουν μακρόχρονη θητεία στο Κοινοβούλιο και γενικότερα στα κοινά, είναι ν’ απορεί κανείς αν αποτελούν μέρος του προβλήματος ή της λύσης. Εάν αντιπροσωπεύουν περισσότερο τις καθυστερήσεις και τη στασιμότητα της Θεσσαλονίκης ή μπορούν να εκφράσουν την προοπτική της. Μάλιστα, οι περισσότεροι εξ αυτών –αναλόγως των κομμάτων που έχουν κυβερνήσει τα τελευταία 25 χρόνια- έχουν διατελέσει σε εκτελεστικές θέσεις -υπουργοί, υφυπουργοί, κάποιοι από αυτούς δήμαρχοι. Ως εκ τούτου η δυνατότητά τους να πιέσουν αποτελεσματικά την εξουσία είναι υπονομευμένη. Πρώτον, διότι γνωρίζουν καλά και εκ των έσω τις αδυναμίες και τις αναπηρίες του ελληνικού συστήματος και δεύτερον, επειδή αντιλαμβάνονται ότι έχουν απέναντί τους συναδέλφους στους αρμούς της εξουσίας, με τους οποίους εναλλάσσουν ρόλους. Έτσι περιορίζονται να κυκλοφορούν, να χαμογελούν, να φωτογραφίζονται, να κτυπούν πλάτες, να διασφαλίζουν την επανεκλογή τους. Πολλές φορές στη ζωή τα πράγματα είναι πιο απλά απ’ όσο φαίνονται και σίγουρα απ’ όσο νομίζουμε…
Οι διαμαρτυρόμενοι της Πιερίας
Διαμαρτύρονται οι τουριστικοί παράγοντες της Πιερίας για τα έργα που γίνονται επί μήνες στον οδικό άξονα της ΠΑΘΕ, στο τμήμα από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Κατερίνη, κυρίως στις γέφυρες των τεσσάρων ποταμών που υπάρχουν (Γαλλικός, Αξιός, Λουδίας, Αλιάκμονας) κι έχουν ως αποτέλεσμα να δυσχεραίνει η πρόσβαση στην περιοχή τους από Βορράν. Ειδικά στις περιπτώσεις που «κλείνουν» γέφυρες και τα αυτοκίνητα οδηγούνται σε παρακάμψεις της ταλαιπωρίας, το πρόβλημα είναι σοβαρό. Προφανώς οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι τα έργα πρέπει να γίνουν, αλλά θεωρούν ότι οι αρμόδιοι όφειλαν να αξιοποιήσουν την περίοδο Νοεμβρίου – Μαρτίου, όταν δεν υπάρχει ιδιαίτερη κίνηση και όχι μέσα στις διακοπές του Πάσχα και τα διάφορα τριήμερα που προηγούνται ή έπονται. Η αλήθεια είναι ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα με το χρονικό σημείο και τη διάρκεια των πάσης φύσεως κατασκευαστικών έργων είναι παλιό και πολυσυζητημένο. Στο συγκεκριμένο τμήμα της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Αθηνών, όπως είναι πιο γνωστός ο δρόμος, τα έργα αποτελούν μια μάλλον σταθερή κατάσταση. Έχουν, δηλαδή, τον… ατελείωτο, χρόνια τώρα. Σπανίως είναι διαθέσιμο στους οδηγούς όλο το πλάτος του δρόμου. Είναι δεδομένο ότι μία εθνική οδός, την οποία καθημερινά διασχίζουν χιλιάδες αυτοκίνητα, πολλά εκ των οποίων είναι βαρέα οχήματα, καταπονείται διαρκώς και χρειάζεται συνεχή φροντίδα. Αλλά –στην Ελλάδα οι ειδήσεις και τα πιο ενδιαφέρονται ξεκινούν μετά από ένα «αλλά»- ο προγραμματισμός ενδεχομένως θα μπορούσε να λάβει υπόψιν του τον τουρισμό, ώστε η πρόσβαση των επισκεπτών από τα Βαλκάνια στην Πιερία να γίνεται με τη μεγαλύτερη δυνατή ευχέρεια, άνεση και ασφάλεια. Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο, σωστά;